During the last two centuries, technology has been accepted as the is prerequisite of development and welfare in Turkey. Hence, from the very beginning of the modernization process, engineering has been assumed as vital and importation of technology has been supported by the state. Not surprisingly, this attitude was not only specific to the Turkish case. In the 20th century, many other late-industrialized nations at the threshold of modernization like Turkey believed in the critical relationship between prosperity, modernity, and technology. From this point of view, the Turkish case has no significant difference from these nations in nation building, modernization and the role of the profession in this process. Nevertheless, the story differentiates due to inner dynamics and reactions of a non-western society, which had been the vassal of an empire in difficulties.
Türkiye'de son iki yüzyyl boyunca refah ve ilerlemenin önko?ulunun teknoloji oldu?una inanylmy?tyr. Bu nedenle modernle?me sürecinin en ba?yndan beri mühendisli?e hayati bir önem verilmi? ve teknolojinin edinilmesi devlet tarafyndan desteklenmi?tir. Tahmin edilece?i gibi bu sadece Türkiye örne?ine has bir durum de?ildir. 20. yüzyyl ba?ynda Türkiye gibi geç endüstrile?en ve modernle?menin e?i?inde bulunan birçok ülkede teknoloji, modernle?me ve refah arasynda kritik bir ili?ki oldu?una inanylyyordu. Bu ko?ullar altynda modernle?me, ulusun in?asy ve mühendisli?in bu süreçte yüklendi?i görevleri açysyndan Türkiye örne?inin bu ülkelerden büyük bir farky yoktur. Mevcut farklar ise batyly olmayan, üstelik yyllardyr güçlük içindeki bir imparatorlu?un tebaasy olarak ya?amy? bir toplumun iç dinamiklerine ve tepkilerine dayanyr.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Public Administration |
Authors | |
Publication Date | April 1, 2011 |
Published in Issue | Year 2011 Volume: 6 Issue: 3 |