ÖĞRETMENLERİN SOSYAL SORUMLULUK TEMELLİ LİDERLİĞE İLİŞKİN ALGILARININ İNCELENMESİ

Year 2016, Volume: 11 Issue: 3, 1 - 12, 11.07.2016

HABİB Özgan RABİA Öztuzcu

Abstract

Bu çalışmanın amacı; öğretmenlerin Sosyal Sorumluluk Temelli Liderliğe ilişkin algılarını belirlemek ve bağımsız değişkenlerle öğretmenlerin Sosyal Sorumluluk Temelli Liderlikle ilgili algıları arasında anlamlı fark olup olmadığını incelemektir. Bu çalışma, öğretmenlere Sosyal Sorumluluk Temelli Liderlikle ilgili bir iç görü kazandırmayı hedeflemektedir. Çalışmada “Öğretmenlerin Sosyal Sorumluluk Temelli Liderliğe ilişkin algıları nedir?” sorusuna yanıt aranmaktadır. Araştırma tarama modelinde betimsel bir çalışmadır.  Araştırmanın örneklemini 2015-2016 eğitim öğretim yılında Gaziantep il merkezinde görev yapan 380 öğretmen oluşturmaktadır. Örneklem seçiminde basit seçkisiz yöntem kullanılmıştır. Külekçi (2015) tarafından Türkçe’ ye uyarlanan “Sosyal Sorumluluk Temelli Liderlik Ölçeği ” veri toplama aracı olarak kullanılmıştır. Nicel araştırma yöntemi kullanılmıştır. Alt problemler için ANOVA ve t-testi uygulanmıştır. Yapılan analizler sonucunda öğretmenlerin Sosyal Sorumluluk Temelli Liderliğe ilişkin algıları ile yaş, mesleki kıdem ve çalıştıkları okul türü değişkeni arasında anlamlı bir farklılık bulunmazken cinsiyet ve medeni durum değişkeni arasında anlamlı fark olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

Keywords

Öğretmen, Sorumluluk, Sosyal Sorumluluk, Liderlik, Sosyal Sorumluluk Temelli Liderlik

References

• • Alnıaçık, Ü. Develi İldem, E., Giray, C. ve Alnıaçık, E., (2011). Küresel Firmaların Yerel Sosyal Sorumluluk Faailyetleri Marka Değeri ve Marka Tercihini Nasıl Etkilemektedir? Öneri. Cilt:9, Sayı:35, ss: 83-91.
• • Aslan, D. Kiper, N. Karaağaoğlu, E. Topal, F. Güdük, M. ve Cengiz, Ö.S., (2005). Türkiye’de Tabip Odalarına Kayıtlı Olan Bir Grup Hekimde Tükenmişlik Sendromu ve Etkileyen Faktörler. Türkiye Tabip Odaları Birliği Yayınları, Ankara.
• • Astin, A.W. and Astin, H.S., (2000). Leadership Reconsidered: Engaging Higher Education in Social Change. Battle Creek, MI: W.K. Kellogg Foundation, pp. 3-25.
• • Confery, J., (1990). What Constructivism Implies for Teaching. In Constructivist Views on The Teaching and Learning of Mathematics, ed.R.Davis, C.Maher,& N.Noddingo. Reston, VA: National Council of Teachers of Mathmatics.
• • Ensari, H. ve Tuzcuoğlu, S., (1995). “Marmara Üniversitesine Bağlı Fakültelerde Görev Yapan Yönetici ve Öğretim Elemanlarının Meslekten Yılgınlıklarında Kişilik Özelliklerinin Rolü” Öneri Dergisi, 2(11), ss.51-63.
• • Eren, E., (2010). Örgütsel Davranış ve Yönetim Psikolojisi, (12th ed.). İstanbul: Beta Yayınevi, ss:435
• • Ergin, C., (1995). “Akademisyenlerde Tükenmişlik ve Çeşitli Stres Kaynaklarının İncelenmesi”. Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 12(1-2), ss.37-50.
• • Gleason, M. C., (2012). Mentoring Influence on Socially Responsible Leadership Capacity Based On Institutional Carnegie Classification. Doctoral Dissertation. Iowa State University, Ames, Iowa. (AAT 12329).
• • Good, T.L. and Grouws, D.A., (1979). The Missouri Mathmatics Effectiveness Project. Journal of Educational Pschology 71(79) 357-375.
• • HERI, A., (1996). A Social Change Model Of Leadership Development, Guidebook III. Higher Education Research Institute, Los Angeles, CA., pp. 4-65.
• • Kelgökmen Ilic, D., (2010). İşletmelerin Kurumsal Sosyal Sorumluk Düzeylerinin Belirlenmesine Yönelik Literatür Taraması. Ege Akademik Bakis 10(1) : 303-318.
• • Kuş, E., (2009). Nicel–Nitel Araştırma Teknikleri Sosyal Bilimlerde Araştırma Teknikleri Nicel Mi? Nitel mi?, Ankara:Anı yayıncılık.
• • Külekçi, E., (2015). Üniversite Öğrencilerinin Sosyal Sorumluluk Temelli Liderlik Becerilerinin Geliştirilmesine Yönelik Deneysel Bir Çalışma (Doktora Tezi).Gaziantep Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Eğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı. Gaziantep. ss:39-40.
• • Onay, A., (2003). Kurumsal Sosyal Sorumluk. Kurgu Dergisi, Sayı: 20, 101-109.
• • Özabacı, N. ve Acat, B.M., (2005). Öğretmen Adaylarının Kendi Özellikleri İle İdeal Öğretmen Özelliklerine Dönük Algılarının Karşılaştırılması, Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, sayı:42, ss:214.
• • Özen, Y., (2013). Sorumluluk Duygusu ve Davranışı Ölçeğinin Geliştirilmesi Güvenirliği ve Geçerliği, Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Elektronik Dergisi, Sayı:7, ss:344.
• • http://dergipark.ulakbim.gov.tr/gumussosbil/issue/viewFile/5000000463/5000000753#page=352
• • Peltekoğlu, F.B., (2001). Halkla İlişkiler Nedir. İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım.
• • Rosenshine, B.ve Stevens, R., (1986); Teaching Functions, In Handbook of Research
• • on Teaching, ed. M.C. Wittrock,3rded. New York:Macmillan.
• • Ryan, D., (1960). Characteristics of Effective Teachers. Washington, DC: American Council on Education.
• • TDK Resmi Web Sitesi, http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.569fb9880753b9.07798847 ( Erişim Tarihi: 19.01.2016).
• • Wagner, W., (2009). What is social change. In: Leadership For A Better World Understanding The Social Change Model of Leadership Development. Komives, S.R. and Wagner, W. (Ed.). Jossey Bass, U.S.A. pp. 7-41.
• • Wilcox, T., (2006). Human research development as an element of corporate social responsibility. Asia Pasific Journal of Human Resources. 44(2).