Bu makalede post-Sovyet döneminde Rusya’nın Orta Doğu politikası Max Weberci verstehende/ yorumlayıcı ve anlamlandırıcı bir yaklaşımla incelenmeye çalışılacaktır. Eskiden iki bloklu dünya zamanında tüm emperyal hırslar açıkça sergilenmekteydi. Sovyetler Birliği tüm dünyada etki alanını olabildiğince genişletmek istiyordu. Amerika Birleşik Devletleri ise Batı ülkeleriyle birlikte bu etkiyi kırmak için ortak hareket ediyordu. Diğer yandan NATO aracılığıyla Sovyetleri kuşatma siyaseti gütmekteydi. Böylece ana rakibi olan Rusya’nın iştahını sınırlamak için tüm doğu çevresini bu etkiyle fethetmeye çalıştı. Birleşik Devletler’in Afganistan gibi komünist fikirlerin gelişmesine pek uygun olmayan bir ülkeyi işgal etmesinin nedeni buydu. Doğu Blokundaki güçler birdenbire Doğu’da nüfuz kazanmak için ABD’yle hatta İran ve Türkiye’yle savaşmaya bile değmeyeceğini anladılar. Rusya ve Orta Doğu meselelerini değerlendirirken bu iki süper gücün rekabet durumlarını dışarıda bırakmak yanlış olur. Bu rekabet durumu iki ülke açısından Orta Doğu’da bölgesel güç olma adına hala devam etmektedir. Rusya’nın Orta Doğu’daki bütün ülkelerle ilişkileri vardır. Tarihsel olarak burada, özellikle Türkiye, Osmanlı İmparatorluğu ile Afganistan ve son zamanlarda Suriye’yi desteklemek için sayısız savaşa katılmıştır. Bugün, Rus siyaset kurumu Orta Doğu ülkeleriyle uğraşırken, emperyal dönemlerde yaptığı gibi davranmaktadır. Genellikle bölgedeki ülkelere geniş ve diplomatik hatta askeri destek verip kendi çıkarlarını korumaktadır.
ABSTRACT
In this article, Russia’s Middle East policy in the post-Soviet period will be examined with an interpretive and meaningful approach by Max Weber’ verstehende. In the past, all imperial ambitions were openly displayed in the bi-bloc world time. The Soviet Union wanted to expand its sphere of influence all over the world as much as possible. The United States, on the other hand, was acting jointly with Western countries to break this effect. On the other hand, it pursued a policy of encircling the Soviets through NATO. Thus, he tried to conquer the entire eastern periphery with this effect in order to limit the appetite of his main rival, Russia. This is why the United States invaded a country like Afghanistan that was not well suited to the development of communist ideas. Eastern bloc powers suddenly realized that it was not worth fighting the United States or even Iran and Turkey to gain influence in the East. It would be wrong to exclude the rivalry of these two superpowers while evaluating the issues of Russia and the Middle East. This rivalry still continues for the two countries to become a regional power in the Middle East. Russia has relations with all countries in the Middle East. It has historically participated in numerous wars here, particularly in support of Turkey, the Ottoman Empire and Afghanistan, and more recently Syria. Today, the Russian political establishment, when dealing with Middle Eastern countries, behaves as it did in imperial times. It generally provides broad and diplomatic and even military support to countries in the region and protects its own interests.
Bu makalenin tüm yazarları, araştırmanın dürüstlüğünü ve bilimsel ilkeleri koruma konusundaki yükümlülüklerini kabul etmektedir. Bu çalışmada sunulan veriler, literatür taramaları ve sonuçlar, titiz araştırma ve doğru bilgi sunma amacıyla kaynak gösterilerek derlenmiştir. Araştırma sırasında yapılan bütün veri toplama, analiz ve yorumlama süreçlerinde bilimsel standartlara uygunluk gözetilmiştir. Tüm kaynaklar ve alıntılar uygun şekilde atıf yapılarak belirtilmiştir. Ayrıca, insanlar veya kurumlar üzerinde herhangi bir yanlış veya haksız önerme veya sonuç çıkarma amacıyla bu makaledeki verilerin kullanımından kaçınılmıştır. Bu makalede yer alan düşünceler ve görüşler yazarlarına aittir ve editoryal bir görüşü yansıtmayabilir. Çalışmada adı geçen herhangi bir kurum, kuruluş veya kişilerle ilişkili bir çıkar çatışması bulunmamaktadır. Herhangi bir mali destek veya maddi katkı bu çalışma için açıklanmıştır. Bu etik beyan, makalenin doğruluğu ve bütünlüğünü sağlamak için yazılmıştır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | International Relations (Other) |
Journal Section | Araştırma Makaleleri |
Authors | |
Publication Date | December 30, 2023 |
Published in Issue | Year 2023 Volume: 3 Issue: 2 |
Content of this journal is licensed under a Creative Commons Attribution NonCommercial 4.0 International License