AHMEDÎ’NİN İSKENDER-NÂME’SİNDE ÖLÜM VE MAHİYETİ

Year 2017, , 199 - 210, 31.08.2017

Salih Demirbilek

https://doi.org/10.19039/sotod.2017.71

Abstract

Ahmedî, Beylikler döneminde yaşamıştır. Yazdığı eserleri ile Eski
Anadolu Türkçesinin gelişip güçlenmesine katkıda bulunmuştur. Eserleri
içerisinde en tanınmışı İskender-nâmedir. Ahmedî, bu eserinde
Makedonyalı İskender’in hayatını ve mücadeleleriyle birlikte ölümsüzlük
arayışını İslamî perspektif noktasında konu edinir. Eserinde İskender’in
yanı sıra pek çok karaktere yer verir. Ahmedî, İskeder-nâmesine bir
cihân tarihi kısmı da eklemiştir. Bu kısımda tarihî karakterlerin
ölümlerini anlatırken tekrara düşmemek adına farklı leksik ögelere yer
verir. Şairin bu farklı kullanımları hem eseri için hem de dönemin dili
için ölüm kavramına ait zengin bir söz varlığı oluşturur.

Keywords

Ahmedî, İskender-nâme, Ölüm, Türklerde Ölüm, Osmanlılarda Ölüm

References

• Bekir Şişman, “Samsun Yöresinde Geçiş Dönemleriyle (Doğum, Sünnet, Evlilik ve Ölümle) İlgili Yaşayan Halk İnançları ve Bunlara Ait Uygulamalar” , Erdem Dergisi, AKM Yayınları : Ankara, 2002, s s. 445 - 470. Cafer Özdemir, Âşık Tarzı Türk Şiirinde Osmanlı Toplum Hayatı , Kitabevi Yayınları : İs tanbul, 2011. Edward Tryjarski, Türkler ve Ölüm, ( Çeviren: Hafize Er ), Pinhan Yayınları: İstanbul, 2012. Ferit Devellioğlu, Osma nlıca - Türkçe Ansiklopedik L ûgat, Aydın Kitabevi Yayınları: İstanbul , 1990. Hatice Tokyürek, “Eski Uygur Türkçesinde Ölüm Kavramı ile İlgili İfadeler” , Bilig Dergisi , Ahme t Yesevi Üniversitesi Yayınları: Ankara , 2000, ss. 169 - 198 . İsmail Ünver, Ahmedî - İskender - nâme (İnceleme - Tıpkıbas ım), Türk Dil Kurumu Yayınları: Ankara, 1983.