Kültürel miras, bir toplumun genel belleği olmasının yanında; bir
kültürün varlığını sürdürebilmesi ve özelliklerini gelecek kuşaklara
aktarabilmesi açısından önemli bir kavramdır. Küreselleşme ile birlikte,
yerele özgü olan ve özgünlüğünden çok şey kaybetmemiş kültür
unsurlarının da korunması ve ortaya çıkarılması mühim hale gelmeye
başlamıştır. Türkiye’de kültürel mirasın başında gelen ve kaybolma
tehlikesi ile karşı karşıya kalan geleneksel mesleklerin belirlenerek,
bu meslekleri icra eden ustaların akademik yazım içerisinde ortaya
konulması da bir zorunluluk teşkil etmektedir. Türkiye’deki verimli
tarım alanlarından birisi olan Gediz Ovası üzerinde kurulan ve geçmişten
günümüze önemli bir yerleşme özelliğindeki Turgutlu’da kaybolmaya yüz
tutmuş mesleklerin saptanması da bu zorunluluktan doğmuştur. Bu amaçla,
Turgutlu ve çevresinde yaklaşık 7 ay süre ile saha çalışması yapılarak
kaybolmaya yüz tutmuş 14 meslek belirlenmiştir. Bunlardan bazı meslekler
gelir getirdiği için birden fazla kişi ile yapılmaya devam edilirken
(yorgancılık, bıçakçılık), bazı meslekleri icra eden kişi sayısı tektir
(körüklü çizme yapımı, süpürgeci, kalaycı, debbağ, keçeci, gramofon
tamircisi, at arabası ustası, nalbantlık). Yaşlılık ya da sağlık
sorunları ile artık yapılmayan ve bitme noktasına gelen meslekler ise
çömlekçilik, semercilik ve sepetçiliktir.
Journal Section | Makaleler |
---|---|
Authors | |
Publication Date | August 31, 2017 |
Published in Issue | Year 2017 Volume: 7 Issue: 13 |