Research Article
BibTex RIS Cite

BATI-DIŞI MODERNLİK KAVRAMI BAĞLAMINDA KANTO

Year 2017, Volume: 2 Issue: 3, 247 - 269, 28.12.2017

Abstract

Toplumsal
bağlamından ayrı değerlendirilemeyecek olan müziğe dair olgular, yaşanan
paradigma değişimlerine paralel olarak, toplumlarda meydana gelen
sosyo-kültürel değişimlerle birlikte, yeni şartlar altında yeniden yorumlanır,
tanımlanır. Bu durum, herhangi bir müzik türünün zaman içinde yaşadığı
değişimlerin ancak analitik araçlar olarak toplum bilim kavramlarının
kullanıldığı çalışmalarda net anlaşılabileceği anlamına gelir. Betimsel tarama
modeli kullanılarak oluşturulan bu çalışmanın örnek olayı olan Kanto,
İstanbul’da Tuluat tiyatrolarının tamamlayıcısı olarak ortaya çıkan, kelime
kökeni İtalyanca “cantere”den gelen, kısaca perde aralarında söylenen şarkılar
olarak adlandırılan ve İstanbul’a özgü, özgün bir türdür. Tarihsel süreçte
kanto türünde de müziğin yapısından icra bağlamına, amacından icra tekniklerine
kadar pek çok unsur yeni koşullarla etkileşime girerek değişmiştir.  Bu çalışma, kantonun Türkiye’deki modernleşme
süreciyle etkileşimini Nilüfer Göle’nin Batı Dışı Modernlik kavramı
aracılığıyla incelemeyi amaçlar.



Bütün bu
çalışmanın sonucunda, her toplum kendi modernliğini kendi dinamikleriyle
yarattığından kantonun da bu anlamda Türk modernliğinin yani batı-dışı
modernliğin ürünü olarak karşımıza çıktığı görülmektedir.

References

  • Ana Britannica Genel Kültür Ansiklopedisi. (1986). c. 12, s. 530. İstanbul.
  • Ayangil, Ruhi. (1994). Kanto. Dünden Bugüne İstanbul Ansiklopedisi. c.4, s.420. İstanbul.
  • Ayaz, F. (2012). Modernizm Sürecinde Sanat Nesnesi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
  • Beşiroğlu, Ş. (2006). İstanbul’un Kadınları Ve Müzikal Kimlikleri. İtü Dergisi/B Sosyal Bilimler (c. 3,s. 2). İstanbul.
  • Büyük Larousse Sözlük Ve Ansiklopedi. (1993). c. 12, s. 6318.
  • Çiftkaya, M.C. (2016). G. Sımmel, R. Sennett Ve A. Giddens’ta Modern Şehir Hayatı Ve Birey. Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
  • Demir, Y. (2001). ModernizmdenPostmodernizme Geçiş Sürecinin Dinamikleri. Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
  • Dilmener, N. (2014). Hafif türk pop tarihi bak bir varmış bir yokmuş (4.baskı). İstanbul: İletişim Yay.
  • Duygulu, M. & Ünlü, C. (2016). Son Yüzyılda Türkiye’nin Müzik Hayatı: Tarih, Türler, Ses Kaydı, Sektörel Yapı. 13.02.2017 tarihinde http://turkishmusicportal.org/article.php?id=22&lang2=tr adresinden alınmıştır.
  • Hiçyılmaz, E. (1999). İstanbul geceleri ve kantolar. İstanbul.
  • Göle, N. (1998/2). Batı-Dışı Modernlik Üzerine Bir İlk Desen. Doğu Batı Düşünce Dergisi. sy. 2. s.55-62.
  • Göle, N. (2016). Modern mahrem medeniyet ve örtünme (13.baskı). İstanbul: Metis Yayınları.
  • Göle, N. (2011). Batı-Dışı Modernlik: Kavram Üzerine. Melez Desenler İslam Ve Modernlik Üzerine (4.baskı). İstanbul: Metis Yayınları. s.159-175.
  • Giddens, A. (2014). Modernliğin Sonuçları. çev. Ersin Kuşdil. (6.baskı). İstanbul Ayrıntı Yayınları. Karasar, N. (2015). Bilimsel Araştırma Yöntemi. (28. Baskı). Nobel Yayın Dağıtım.
  • Kutluer, İ. (2007). Pozitivizm. DİA. c.34, s.335-339.
  • Meriç, M. (2006). Pop Dedik Türkçe Sözlü Hafif Batı Müziği. İstanbul: İletişim Yay.
  • Meydan Larousse Büyük Lügat Ve Ansiklopedi. (1990). c. 6, s. 877.
  • Özdemir, S. ve Beşiroğlu, Ş. (2011). Türk Müziğinin Popülerleşme Sürecinde Film Müzikleri Ve Sadettin Kaynak. İtüdergisi/B.
  • Say, A. (2010). Kanto. Müzik Ansiklopedisi. c. 2, s. 232-233.
  • Sevengil, A. R. (2014). İstanbul Nasıl Eğleniyordu? (1453’ten 1927’ye Kadar). İstanbul: Alfa Yay.
  • Şaylan, G. (2009). Postmodernizm (4.baskı). Ankara: İmge Kitabevi Yayınları.
  • Şen, Ö. (2013). Taş Plak Kayıtlarındaki Kanto Örneklerinin Müzikal Analizi. İstanbul Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul.
  • Türk Dil Kurumu. (2005). Türkçe Sözlük (10. baskı). Ankara: TDK. s. 1064.
  • Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlük. (http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&view=gts)
  • Topaloğlu, A. (2003). Materyalizm. DİA. c.28, s.137-140.
  • Ünlü, C. (1998). Eski Kanto - Yeni Kanto. Cd Kantolar (1905 - 1945). Kalan CD, 85.
  • Ünlü, C. (2004). Git zaman gel zaman fonograf-gramofon-taş plak. İstanbul: Pan Yay.
  • Yalınkılıç, F. (2007). Modernizm Ve Muhafazakârlık Düşünce Akımlarının Sosyolojik Analizi, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
  • Yıldırım, E. (2012). Hayali Modernlik Türk Modernliğinin İcadı (2.baskı). İstanbul: Doğu Kitabevi.
  • Yücedağ, İ. (2009). Nilüfer Göle’nin Modernlik Anlayışı. İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.

CANTO WITH RESPECT TO NON-WESTERN MODERNITY

Year 2017, Volume: 2 Issue: 3, 247 - 269, 28.12.2017

Abstract

With
socio-cultural alteration soccured in socities, The phenomena about music that
can not be considered separately from the social context evaluated distinct
from social context is redefined and re-interpreted under new circumstances,
along with socio-cultural changes that take place in societies in
correspondance with the paradigm changes. This means that any music form’s alterations
in time can only be understood clearly through studies in which the concepts of
social science are used as analytical tools. Canto, which was the case study of
this work and created using the descriptive scanning model, is a unique genre
of Istanbul, which emerged as a complement to Tuluat theaters in Istanbul, is
rooted in the Italian word “cantere”, and simply called as songs sung during
intermissions. Historically, in the kanto form, many elements have changed,
from music to performance, from purpose to performance techniques by
interacting with new conditions. This study aims to examine canto’s
interactions with the modernization process in Turkey through the concept of
Nilüfer Göle's Non-Western Modernity. As a result of this study, since every
society created its own modernity with its own dynamics, the canto was appeared
as a product of Turkish modernity, that is, the product of western modernity.

References

  • Ana Britannica Genel Kültür Ansiklopedisi. (1986). c. 12, s. 530. İstanbul.
  • Ayangil, Ruhi. (1994). Kanto. Dünden Bugüne İstanbul Ansiklopedisi. c.4, s.420. İstanbul.
  • Ayaz, F. (2012). Modernizm Sürecinde Sanat Nesnesi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
  • Beşiroğlu, Ş. (2006). İstanbul’un Kadınları Ve Müzikal Kimlikleri. İtü Dergisi/B Sosyal Bilimler (c. 3,s. 2). İstanbul.
  • Büyük Larousse Sözlük Ve Ansiklopedi. (1993). c. 12, s. 6318.
  • Çiftkaya, M.C. (2016). G. Sımmel, R. Sennett Ve A. Giddens’ta Modern Şehir Hayatı Ve Birey. Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
  • Demir, Y. (2001). ModernizmdenPostmodernizme Geçiş Sürecinin Dinamikleri. Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
  • Dilmener, N. (2014). Hafif türk pop tarihi bak bir varmış bir yokmuş (4.baskı). İstanbul: İletişim Yay.
  • Duygulu, M. & Ünlü, C. (2016). Son Yüzyılda Türkiye’nin Müzik Hayatı: Tarih, Türler, Ses Kaydı, Sektörel Yapı. 13.02.2017 tarihinde http://turkishmusicportal.org/article.php?id=22&lang2=tr adresinden alınmıştır.
  • Hiçyılmaz, E. (1999). İstanbul geceleri ve kantolar. İstanbul.
  • Göle, N. (1998/2). Batı-Dışı Modernlik Üzerine Bir İlk Desen. Doğu Batı Düşünce Dergisi. sy. 2. s.55-62.
  • Göle, N. (2016). Modern mahrem medeniyet ve örtünme (13.baskı). İstanbul: Metis Yayınları.
  • Göle, N. (2011). Batı-Dışı Modernlik: Kavram Üzerine. Melez Desenler İslam Ve Modernlik Üzerine (4.baskı). İstanbul: Metis Yayınları. s.159-175.
  • Giddens, A. (2014). Modernliğin Sonuçları. çev. Ersin Kuşdil. (6.baskı). İstanbul Ayrıntı Yayınları. Karasar, N. (2015). Bilimsel Araştırma Yöntemi. (28. Baskı). Nobel Yayın Dağıtım.
  • Kutluer, İ. (2007). Pozitivizm. DİA. c.34, s.335-339.
  • Meriç, M. (2006). Pop Dedik Türkçe Sözlü Hafif Batı Müziği. İstanbul: İletişim Yay.
  • Meydan Larousse Büyük Lügat Ve Ansiklopedi. (1990). c. 6, s. 877.
  • Özdemir, S. ve Beşiroğlu, Ş. (2011). Türk Müziğinin Popülerleşme Sürecinde Film Müzikleri Ve Sadettin Kaynak. İtüdergisi/B.
  • Say, A. (2010). Kanto. Müzik Ansiklopedisi. c. 2, s. 232-233.
  • Sevengil, A. R. (2014). İstanbul Nasıl Eğleniyordu? (1453’ten 1927’ye Kadar). İstanbul: Alfa Yay.
  • Şaylan, G. (2009). Postmodernizm (4.baskı). Ankara: İmge Kitabevi Yayınları.
  • Şen, Ö. (2013). Taş Plak Kayıtlarındaki Kanto Örneklerinin Müzikal Analizi. İstanbul Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul.
  • Türk Dil Kurumu. (2005). Türkçe Sözlük (10. baskı). Ankara: TDK. s. 1064.
  • Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlük. (http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&view=gts)
  • Topaloğlu, A. (2003). Materyalizm. DİA. c.28, s.137-140.
  • Ünlü, C. (1998). Eski Kanto - Yeni Kanto. Cd Kantolar (1905 - 1945). Kalan CD, 85.
  • Ünlü, C. (2004). Git zaman gel zaman fonograf-gramofon-taş plak. İstanbul: Pan Yay.
  • Yalınkılıç, F. (2007). Modernizm Ve Muhafazakârlık Düşünce Akımlarının Sosyolojik Analizi, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
  • Yıldırım, E. (2012). Hayali Modernlik Türk Modernliğinin İcadı (2.baskı). İstanbul: Doğu Kitabevi.
  • Yücedağ, İ. (2009). Nilüfer Göle’nin Modernlik Anlayışı. İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
There are 30 citations in total.

Details

Journal Section Research article
Authors

Gülnihal Ünal

Publication Date December 28, 2017
Published in Issue Year 2017 Volume: 2 Issue: 3

Cite

APA Ünal, G. (2017). CANTO WITH RESPECT TO NON-WESTERN MODERNITY. Online Journal of Music Sciences, 2(3), 247-269.