Bireylerin Dilendirilen Çocuklara Karşı Davranışlarının Bazı Demografik Değişkenler Açısından İncelenmesi

Year 2020, Volume: 2 Issue: 1, 24 - 43, 15.06.2020

Mehmet Işıker

Abstract

Dilendirilen çocuklar konusu, Türkiye’de
ve dünyada çeşitli sebeplerle sorun olmaya devam etmektedir. Sorunun çözümü
için ulusal ve uluslararası mücadele ve farkındalık gerekmektedir. Bu çalışma,
bireylerin, bu durumdaki çocuklara karşı sergiledikleri davranışların neler
olduğunu ortaya koymayı amaçlamaktadır. Araştırmada veri toplama kaynağı olarak
“anket formu” kullanılmıştır. Cinsiyet, yaş, medeni durum, gelir durumu, eğitim
durumu ve sahip olunan çocuk sayısı gibi değişkenler ayrı ayrı ele alınmıştır.
Çalışma sonucunda, araştırmaya katılanların %96.7’si daha önce sokakta dilenen
bir çocuğa veya çocukla birlikte dilenen bir yetişkine rastladığını ifade
etmiştir. Ayrıca bunların %50.8’inin son karşılaştığında bu durumdaki çocuklar
için, içinde para vermeyi de içeren davranışlar sergilediği, %93.2’sinin de bir
şekilde bu çocukların dilencilik fiili için sokaklarda kalabilmesine imkân
tanıyacak şekilde davrandığı ortaya çıkmıştır. Araştırmada, bireylerin
dilendirilen çocuklara karşı davranışları, değişkenlere göre analiz edilmiştir.
Buna göre, “sahip olunan çocuk sayısı” değişkeninde “1-2 çocuk” sahibi
olanların davranışları ile aynı değişkendeki diğer grupların davranışları
arasında; "eğitim durumu" değişkeninde de “lisans ve üstü” grubunda
olanların davranışları ile aynı değişkendeki diğer grupların davranışları
arasında anlamlı düzeyde fark olduğu; diğer değişkenlerde ise anlamlı farka
rastlanmadığı bulunmuştur.

Keywords

Dilenen Çocuklar, Dilendirilen Çocuklar, Çocuk Dilenciliği, Osmaniye, Bireylerin Davranışları

Thanks

Verilerin toplanması için Osmaniye Korkut Ata Üniversitesi Osmaniye Meslek Yüksekokulu Çocuk Gelişimi Programında eğitim gören öğrencilerden 2017/2018 Eğitim Öğretim Yılı Bahar ve Güz dönemlerinde “YON201 Yönlendirilmiş Çalışma 1” ve “YON202 Yönlendirilmiş Çalışma II” derslerini aynı programda öğretim elemanı olarak görev yapan makalenin yazarından alan öğrencilerden oluşan gruplara tüm içtenliğimle teşekkür ederim.

References

• Acar, H. (2010). “Sokakta yaşayan ve/veya çalıştırılan çocuklara yönelik hizmet modelinin ve il eylem planlarının değerlendirilmesi raporu”, Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu Genel Müdürlüğü, Çocuk Hizmetleri Dairesi Başkanlığı, Ankara. Erişim adresi: http://www.unicef.org.tr/files/bilgimerkezi/doc/shcek-kitap-baskiya-hazir-rec4agus11.pdf.Alpar, R. (2016). Spor, sağlık ve eğitim bilimlerinden örneklerle uygulamalı istatistik ve geçerlilik güvenirlik : -SPSS'de çözümleme adımları ile birlikte-. Ankara: Detay yayıncılık.Anbarlı Bozatay, Ş. (2008). Çocuk dilenciliği: Suudi Arabistan ve Hindistan’da çocuk dilenciliği sorunu ve mücadele biçimleri. S. Parin (Editör). Bir Kent Sorunu: Dilencilik Sempozyumu (sorunlar ve çözüm yolları), 18-19 Ekim 2008, İstanbul Türkiye Bildiriler içinde (s. 225-246). İstanbul: İstanbul Büyükşehir Belediyesi Zabıta Daire Başkanlığı.Çocuk Koruma Kanunu. (2005, 3 Temmuz). Resmi Gazete (Sayı: 25876).Birtek, F. (2014). Dilencilik Suçu. İnönü Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 5(2):121-172. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/208327Baiee, H. A. H. (2013). Factors contributing to child begging in Hilla City-Babylon-Iraq during the year 2011. Iraqi Journal Of Community Medicine, 26(3):195-199. Erişim adresi: https://www.iasj.net/iasj?func=fulltext&aId=76343Ballet, J., Buhukuth, A., Rakotonırınjanahary F., ve Rakotonırınjanahary, M. (2010). Family rationales behind child begging in Antananarivo. Population-E, 65(4):695-712. Erişim adresi: https://www.jstor.org/stable/41337099. Büyüköztürk, Ş. (2007). Veri Analizi El Kitabı (7. Bs). Ankara: Pegem Yayıncılık.Coşkun, İ. ve Erkilet, A. (2010). Kapıya geleni geri çevirmeme: İstanbul esnafının dilencilik olgusuna bakış açısı. Sosyoloji Dergisi, 3(20):1-21. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/4087.Delap, E. (2009). Begging for change: research findings and recommendations on forced child begging in Albania/Greece, India and Senegal. C. Turner (Editor), Anti-Slavery International. Erişim adresi: https://digitalcommons.ilr.cornell.edu/cgi/viewcontent.cgi?referer=https://scholar.google.com.tr/&httpsredir=1&article=3914&context=globaldocs Demirdağ, S. (2015). Bireylerin dilenciler hakkındaki görüşleri ve okul çağındaki çocukların dilenme nedenleri. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (21):85-93. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/411669.Human Rights Watch, (2008). Adults before their time: Children in Saudi Arabia’s Criminal Justice System. Human Rights Watch 20(4 (E)). Erişim adresi: https://www.hrw.org/reports/2008/saudicrd0308/.2005/5 Sayılı Sokakta Yaşayan/Çalışan Çocuklara Yönelik Hizmet Modeli, Başbakanlık Genelgesi, 2005.Osmaniye Belediyesi Zabıta Müdürlüğü Kayıtları, Osmaniye, 2018.Osmaniye Aile ve Sosyal Politikalar İl Müdürlüğü Kayıtları, Osmaniye, 2018.Özdener, O. E. (2010). Adana İli Toplumsal Destek Merkezi Kayıt Tabanlı 7-15 Yaş Grubu Çalışan Çocukların Sağlık Ve Sosyal Durumlarının Değerlendirilmesi. (Uzmanlık Tezi). Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Halk Sağlığı Anabilim Dalı, Adana. Erişim adresi: http://libratez.cu.edu.tr/tezler/7722.pdf.Pumin, Y. (2011). Saving Child Panhandlers, Beijing Review, ColorPhotograph, China, 54(9):18-19. Erişim adresi: http://www.bjreview.com/print/txt/2011-02/27/content_334049.htmSeni, A., J. (2017). Causes and effects of begging style ınvolving children as guides in Dodoma municipality, Tanzania: liability ın basic education access, International Journal of Education and Literacy Studies, 5(1):1-12. Erişim adresi: https://www.journals.aiac.org.au/index.php/IJELS/article/view/3102/2568.Türk Ceza Kanunu. (2004, 12 Ekim). Resmi Gazete (Sayı: 25611).Vatandaş, C. (2002). Dilenciler ve dilencilik (sosyolojik bir araştırma). Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 4(1):170-183. Erişim adresi: https://sbd.aku.edu.tr/IV1/15CelalettinVatandas.pdf.Vatandaş, C. (2003). Toplumsal bir değer olarak yardımlaşma ve dilenciler, Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 5(1):149-160. Erişim adresi: https://sbd.aku.edu.tr/V1/cvatandas.pdf.Yılmaz, E. (2008). Gizli dilenciler: İstanbul’da sokakta çalıştırılan çocuklar. S. Parin (Editör). Bir Kent Sorunu: Dilencilik Sempozyumu (sorunlar ve çözüm yolları), 18-19 Ekim 2008, İstanbul, Türkiye Bildiriler içinde (s. 193-204). İstanbul: İstanbul Büyükşehir Belediyesi Zabıta Daire Başkanlığı.