10. Sınıf Lise Öğrencilerinin DMÖN Kullanması Hakkında Öğretmen Görüşleri (Türkiye ve İran Örneği)

Year 2021, Volume: 2 Issue: 1, 129 - 143, 31.01.2021

Ali Babapour Golezani , Aslan Gülcü

Abstract

Bu araştırmada Türkiye ve İran 10. Sınıf öğrencilerinin ikinci dereceden denklemler ünitesi için tasarlanan Dinamik Matematik Öğrenme Nesnelerinin (DMÖN)’lerin kullanılması hakkında orta öğretim matematik öğretmenlerinin görüşleri araştırılmıştır. Araştırmada matematik eğitiminde DMÖN’lerin kullanılması ile ilgili her iki ülkenin MEB’lığına bağlı dört matematik öğretmenin görüşlerini almak için 5’er sorudan oluşan açık-uçlu öğretmen görüşme formu kullanılmıştır. Soruların hazırlanmasında Atatürk Üniversitesi konuya hâkim olan bir profesör ve iki doktor öğretim üyelerinin görüşleri de dikkate alınmıştır. Görüşmelerin analizinde nitel araştırma yöntemlerinde yer alan betimsel analiz deseni kullanılmıştır. Çalışmanın katılımcıları, İran’ın Tebriz İlinde Şehid Mehdi Salek Lisesinden seçilen toplam 56 öğrenci ve iki matematik öğretmeni ve Türkiye’de Erzurum İlinin Mehmet Akif Ersoy Anadolu Lisesinden seçilen toplam 56 öğrenci ve iki matematik öğretmeni olarak belirlenmiştir. Çalışmada nitel verilerin toplanılması için öğretmenlere yönelik hazırlanan açık-uçlu görüşme formu (Farsça ve Türkçe dilinde) araştırmacı tarafından yapılmıştır.

Keywords

DMLO, information technologies, effective learning, technology integration in education, permanent learning

References

• Akkoç, H. (2006). Fonksiyon kavramının çoklu temsillerinin çağrıştırdığı kavram görüntüleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30, 1-10.
• Akpınar, Y., & Altun, Y. (2014). Bilgi toplumu okullarında programlama eğitimi gereksinimi. İlköğretim Online, 13(1), 14.
• Aydoğdu, M., Erşen, A. N., & Tutak, T. (2014). Materyal destekli matematik öğretiminin ortaokul 6.sınıf öğrenci başarısına ve tutumuna etkisi. Turkish Journal of Educational Studies, 1(3), 166-185.
• Baki, A. (2002). Öğrenen ve öğretenler için bilgisayar destekli matematik. İstanbul: Ceren Yayınları.
• Baki, A (2015). Kuramdan uygulamaya matematik eğitimi. Ankara: Harf Eğitim Yayıncılık.
• Balkas, S. R., & Barış, M. F. (2015). Etkileşimli akıllı tahta kullanımının öğretmen rollerine, sınıf içi etkileşime ve öğrenci motivasyonuna etkisi. Elektronik Eğitim Bilimleri Dergisi, 4 (8), (206-222).
• Bilen, Ö., (2016). 10. Sınıf öğrencilerinin matematik dersi parabol konusunda geliştirilen e-çalışma yapraklarının sınıf içi uygulamalarının değerlendirilmesi. (Yayınlanmış Doktora Tezi), Atatürk Üniversitesi. Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
• Davies, R. S., Dean, D. L., & Ball, N. (2013). Flipping the classroom and instructional technology integration in a college-level information systems spreadsheet course. Educational Technology Research and Development, 61(4), 563–580.
• Frenkel, E. (2013). Love and math: the heart of hidden reality. NY: Basic Books.
• Goldenberg, E. P., & Cuoco, A. A. (1998). What is dynamic geometry? R. Lehrer & D. Chazan (Eds.), Designing learning environments for developing understanding of geometry and space içinde (ss. 351368). Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum Associates.
• Göktaş, Y., Yıldırım, Z., & Yıldırım, S. (2008). The keys for ıct integration in k-12 education: teachers’ perceptions and usage. Hacettepe University Journal of Education, 34, 127-139.
• Gülcü, A. (2004). Mathematica 5 bilgisayar destekli matematik. Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.
• Hollebrands, K.F. (2007). The role of a dynamic software program for geometry in the strategies high school mathematics students employ. Journal for Research in Mathematics Education, 38(2), 164–192.
• Hung, H. (2015). Flipping the classroom for english language learners to foster active learning. Computer Assisted Language Learning, 28(1), 81-96.
• Köse, N. (2008). İlköğretim 5. sınıf öğrencilerinin dinamik geometri yazılımı cabri geometriyle simetriyi anlamlandırmalarının belirlenmesi: bir eylem araştırması. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
• Kreijns, K., Van Acker, F., Vermeulen, M., & Van Buuren, H. (2013). What stimulates teachers to integrate ıct in their pedagogical practices? The use of digital learning materials in education. Computers in Human Behavior, 29(1), 217-225.
• Kutluca, T., & Baki, A. (2009). 10. Sınıf matematik dersinde zorlanılan konular hakkında öğrencilerin, öğretmen adaylarının ve öğretmenlerin görüşlerinin incelenmesi. Kastamonu Üniversitesi Kastamonu Eğitim Dergisi, 17 (2), 616-632.
• Kutluca, T. ve Baki, A. (2013a). Elektronik tablolama ve bilgisayar cebir sistemi yardımıyla bilgisayar destekli çalışma yapraklarının geliştirilmesi. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 9(4), 511-528.
• Marrades, R., & Gutierrez, A. (2000). Proofs producted by secondary school students learning geometry in a dynamic computer environment. Educational Studies in Mathematics, 44(1), 87-125.
• MEB. (2019). Ortaöğretim matematik (9, 10, 11 ve 12. Sınıflar) dersi öğretim programı. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı.
• McGivney-Burelle, J. & Xue, F. (2013). Flipping calculus. PRIMUS: Problems, Resources, And Issues İn Mathematics Undergraduate Studies, 23(5), 447 - 486.
• Moyer, P.S. (2001). Are we having fun yet? How teachers use manipulatives to teach mathematics. Educational Studies in Mathematics, 47, 175-197.
• Özçakır, B., & Aydın, B. (2019). Artırılmış gerçeklik deneyimlerinin matematik öğretmeni adaylarının teknoloji entegrasyonu öz-yeterlik algılarına etkisi. Turkish Journal of Computer and Mathematics Education, Advance online publication. doi:10.16949/turkbilmat.487162.
• Porter D., Cıırry J., Muirhead B., & Galan N. (2002). “A report on learning object repositiries”. http://www.canaric.ca/funding/ Icarning/lor.pdf.
• Ramani, R., & Patadia, H. (2012). Computer assisted ınstruction in teaching of mathematics. IOSR Journal of Humanities and Social Science (JHSS), 2, 39-42.
• Sarama, J., & Clements, D. H. (2009). “Concrete” computer manipulatives in mathematics education. Child Development Perspectives, 3(3), 145-150.
• Sinclair, M. (2003). Some implications of the results of a case study for the design of pre-constructed, dynamic geometry sketches and accompanying materials. Educational Studies in Mathematics, 52(3), 289–317.
• Sinclair, M. (2004). Working with accurate representations: the case of pre-constructed dynamic geometry sketches. The Journal of Computers in Mathematics and Science Teaching, 23(2), 191–208.
• Tune, J.D., Sturek, M., & Basile, D. P. (2013). Flipped classroom model improves graduate student performance in cardiovascular, respiratory, and renal physiology. Advan İn Physiol Edu, 37(4), 316-320.
• Wagner, E. (2002). The new frontier of learning object design. Learning developers Journal.
• Wei, C. S. and Ismail, Z. (2010). Peer interactions in computer-supported collaborative learning using dynamic mathematics software. In R. A. Tarmizi and A. F. M. Ayub (Eds.), International Conference on Mathematics Education Research 2010-Icmer 2010 (Vol. 8, pp. 600-608).
• Yıldırım, A. , & Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. (9), Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yükseltürk, E., & Altıok, S. (2015). Bilişim teknolojileri öğretmen adaylarının bilgisayar programlama öğretimine yönelik görüşleri. Amasya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(1), 50-65.
• Zbiek, R. M., Heid, M. K., Blume, G. W., & Dick, T. P. (2007). Research on technology in mathematics education: the perspective of constructs. In F. Lester (Ed.), Handbook of research on mathematics teaching and learning (Vol. 2, pp. 1169-1207). Charlotte, NC: Information Age Publishing.
• Zehir, H. (2010). Çalışma yaprakları ile lineer dönüşümler ve lineer dönüşümlere karşılık gelen matrislerin öğretimi. Doktora Tezi. Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
• Zengin, Y. (2015). Dinamik matematik yazılımı destekli işbirlikli öğrenme modelinin ortaöğretim cebir konularının öğrenimi ve öğretiminde uygulanabilirliğinin incelenmesi. Doktora Tezi. Atatürk Üniversitesi, Erzurum.