In this study, it was aimed to determine the effect of different balance training on the agility variables of hearing impaired female sedentaries. 51 hearing impaired female students between the ages of 14 and 22 were included. Training groups with close hearing impairment levels were created. Nintendo-wii, (n=13), Bosu (n=13), Kangoo Jumps (n=15) and control group (n=10). The training groups received 60 minutes of training for 2 days a week for 8 weeks. The control group, on the other hand, continued its daily education programs by not participating in any activities. Hexagonal Obstacle Test was used to measure agility score. Arithmetic mean and standard deviation values were determined in order to define the age, height, weight and hearing impairment levels of the participants. Kruskal-Wallis test was used to examine whether there was a significant difference between the pre-test measurements of the groups, and Wilcoxon signed rank test was used to observe the change between pre-test and post-test measurements. The dynamic balance pre-test and post-test values of all groups were compared by means of two-way analysis of variance for repeated measures. At the end of the 8-week training programs, the agility scores of the Nintendo-Wii, Kangoo Jumps and Bosu groups were found to be significantly different in favor of the post-test between the pre-test and post-test mean scores. To conclude effect size we used Eta square test. As a result of this, training with the Bosu ball was found to improve agility values, but not with as much effect size as Nintendo and Kangoo Jump shoes. We recommend the use of these equipment that improve agility skills in individuals with hearing impairment, but it is thought that better results will be obtained if longer training programs are implemented.
Çalışmanın amacı hareketle birlikte mobilizasyon tekniği ve dinamik germenin hamstring uzunluğu, çeviklik performansı ve horizontal sıçramaya olan anlık etkisinin araştırılmasıdır. Çalışmaya yaşları 20-25 yaş aralığında 48 üniversite öğrencisi alınmıştır. Çalışma öncesi tüm bireylerin demografik bilgileri, hamstring uzunluğu, horizontal sıçrama mesafeleri ve çeviklik performansları değerlendirildi. Hamstring uzunluğu gonyometre, horizontal sıçrama mesafesi mezura, çeviklik performansı ise T-Test ve Illinois testleri ile ölçüldü. İlk değerlendirme sonrasında bireyler yorgunluk oluşmaması için 30 dakika dinlendirildi ve iki gruba ayrıldı. 1. Gruba (Dinamik germe grubu, n=22) hamstring, quadriceps, gastroknemius kaslarına 10 tekrarlı dinamik germe egzersizleri uygulandı. 2. Gruba (Mobilizasyon grubu n=26) ise 10 tekrarlı olacak şekilde quadriceps ve gastroknemius kaslarına hareketle birlikte mobilizasyon, hamstring kasına ise 3 tekrarlı olacak şekilde düz bacak kaldırma tekniği uygulandı. Teknikler uygulandıktan sonra çalışma öncesi yapılan değerlendirme parametreleri tekrar yapıldı. Mobilizasyon grubunun uygulama öncesi ve sonrasındaki değerleri incelendiğinde bütün parametrelerde istatistiksel olarak anlamlı sonuçlar bulunmuştur (p<0,05). Dinamik germe grubunda ise horizontal sıçrama testinde istatistiksel olarak anlamlı bir değişiklik görülmezken (p>0,05), diğer bütün parametrelerde anlamlı fark saptanmıştır. Çalışmanın fark analizi incelendiğinde ise, mobilizasyon grubu değerlerinde dinamik germe grubuna oranla daha anlamlı sonuçlar görülmüştür (p<0,05). Bu çalışmanın sonucunda her iki grupta da anlamlı sonuçlar bulunmuştur. Mobilizasyon tekniklerinin dinamik germeye oranla, sıçrama mesafesi, çeviklik performansı ve hamstring uzunluğu parametrelerinde daha iyi bir gelişim sağlaması sebebiyle aktivite öncesi dinamik germe egzersizleri yerine tercih edilebilir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Sports Medicine, Health Care Administration |
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | April 15, 2021 |
Published in Issue | Year 2021 Volume: 12 Issue: 1 |