Amaç:
Akut apandisit (AA) ön tanısıyla acile başvuran hastaların çoğuna ayakta düz
batın grafisi (ADBG) çekilmektedir; fakat ADBG’nin AA tanısına katkısı
günümüzde sorgulanmaktadır. Çalışmamızın amacı tartışmalı olan bu konuyu
aydınlatmak için ADBG’nin AA tanısındaki önemini irdelemektir.
Gereç ve Yöntemler:
Ordu Üniversitesi Eğitim ve Araştırma Hastanesi Genel Cerrahi Bölümünde 2014 ve
2017 yılları arasında AA ön tanısıyla ameliyat edilen hastaların preoperatif
çekilen ADBG bulguları ile patoloji sonuçları kıyaslandı. ADBG bulguları ile AA
tanısı arasındaki ilişki irdelendi.
Bulgular:
AA şüphesi nedeniyle ameliyat edilen 180 hastanın 140 (%77,8)’ına ADBG çekildi.
ADBG de bulguya rastlanan 105 hastanın 90’nın (%85,7) da AA varken 15’ inde
(%14,3) yoktu. ADBG’de herhangi bir bulguya rastlanmayan 35 hastanın ise 25’
inde (%71,4) AA varken 10’ unda (%28,6) yoktu. ADBG bulgusu olan ve olmayan
hastalar da AA tanısı koyma açısından istatistiksel olarak bir fark
yoktu(p=0,098). ADBG çekimi yapılan hastaların 115’ inde (%82,1) AA varken 25’
inde (%17,9) yoktu. ADBG çekimi yapılmayan hastaların ise 27’ sinde (%67,5) AA
varken 13’ ünde (%32,5) yoktu. ADBG çekimi yapılıp yapılmaması AA tanısına etki
etmemektedir (p=0,07).
Sonuç:
ADBG, AA tanısını koymada nadiren yardımcı olur. AA düşünülen her hastaya ADBG
çekmektense hekimin aklında ön tanı olarak AA dışında başka bir akut batın
nedeni daha varsa ucuz, erişilebilir ve kolay yorumlanabilir olması nedeniyle
ADBG çekilebilir.
Aim:
Most of the patients presenting to the emergency department with an preliminary
diagnosis of acute appendicitis (AA) are undergoing standing plain abdominal
radiography (SPAR), but SPAR's contribution to the diagnosis of AA is being
questioned today. The aim of our study is to evaluate the importance of SPAR in
the diagnosis of AA to elucidate this controversial issue.
Material and Methods:
We evaluated preoperative SPAR findings and pathology results of patients who were
operated with the diagnosis of AA between 2014 and 2017 at General Surgery
Department of Ordu University Training and Research Hospital. The relationship
between the presence/absence of the SPAR findings and the diagnosis of AA were
analyzed.
Results: 140
(77.8%) of 180 patients who were operated for suspicion of AA underwent SPAR. Of
the 105 patients with SPAR findings, 90 (85.7%) had AA and 15 (14.3%) were no. No
findings were found in the 35 of patients who underwent SPAR, 25 (71.4%) had AA
and 10 (28.6%) did not. There was no statistically significant difference in
the diagnosis of AA in patients with and without SPAR findings (p = 0.098). Of
the 140 patients undergoing SPAR, 115 (82.1%) had AA, and 25 (17.9%) were no.
Of the 40 patients without SPAR, 27 (67.5%) had AA and 13 (32.5%) did not.
Whether or not SPAR was performed did not affect the diagnosis of AA (p =
0.07).
Conclusion: SPAR
rarely helps in diagnosis of AA. SPAR should not be routinely taken to every
patient considered AA. If there is another cause of acute abdomen other than AA
as a pre-diagnosis in the physician's mind, SPAR may be taken because it is
cheap, accessible and easily interpretable.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Health Care Administration |
Journal Section | Original article |
Authors | |
Publication Date | March 31, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 |
e-ISSN: 2548-0251
The content of this site is intended for health care professionals. All the published articles are distributed under the terms of
Creative Commons Attribution Licence,
which permits unrestricted use, distribution, and reproduction in any medium, provided the original work is properly cited.