Research Article
BibTex RIS Cite

Nozokomiyal infeksiyon etkeni Gram negatif bakterilerde karbapenem direnç oranları: Üçüncü basamak bir hastaneden retrospektif bir çalışma

Year 2019, Volume: 11 Issue: 4, 422 - 426, 01.12.2019
https://doi.org/10.21601/ortadogutipdergisi.516673

Abstract

Amaç: Tüm dünyada olduğu gibi ülkemizde de nozokomiyal infeksiyon sıklığı giderek artmaktadır. Bu çalışmada sağlık bakım ilişkili infeksiyonlardan izole edilen Gram negatif bakterilerin karbapenem direnç oranlarının yıllar içindeki değişiminin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.
Gereç ve Yöntem: Çalışmamız Ocak 2014-Aralık 2017 tarihleri arasında retrospektif olarak yapılmıştır. Hastane kayıtlarından Ocak 2014-Aralık 2017 tarihleri arasında hastanemizde yatırılarak tedavi edilen, sürvayansı yapılan servislerden elde edilen ve Centers for Disease Control and Prevention (CDC) kriterlerine göre hastane infeksiyonu tanısı alan hastalarda üreyen Gram negatif etkenler incelenmiştir. Acinetobacter baumannii, Pseudomonas aeruginosa, Klebsiella pneumoniae ve Escherichia coli suşları değerlendirilmeye alınmıştır.
Bulgular: A. baumannii suşları arasında 2014 yılında %90,7 olan karbapenem direnci, 2017 yılında %95,9, E. coli suşları arasında 2014 yılındaki %4,1 olan karbapenem direnç oranı 2017 yılında %7,5, K. pneumoniae suşları arasında 2014 yılında %32,2 olan direnç oranı 2017 yılında %48,9, P. aeruginosa türleri arasında ise yine 2014 yılında %26,3 olan karbapenem direnç oranı 2017 yılında %38,4 olarak belirlenmiştir.
Sonuç: Çalışmamızda karbapenem direncinin Acinetobacter spp suşlarında çok yüksek düzeyde olduğu, Klebsiella spp suşlarında ise direnç oranının yıllar içinde dikkat çekici oranda yükseldiği tespit edilmiştir. Bu verilerin bilinmesi özellikle kritik yoğun bakım hastalarında hem ampirik antibiyotik ajanlarının seçiminde klinisyenler için yol gösterici olacak, hem de direnç oranını azaltabilmek için alınacak infeksiyon kontrol programları ve antibiyotik kontrol programlarının geliştirilmesi için yönlendirici olacaktır.

References

  • Fournier PE, Richet H. The epidemiology and control of Acinetobacter baumannii in health care facilities. Clin Infect Dis. 2006 Mar 1;42(5):692-9.
  • Vincent JL, Rello J, Marshall J, ve ark. International study of the prevalence and outcomes of infection in intensive care units. JAMA. 2009 Dec 2;302(21):2323-9.
  • Boucher HW, Talbot GH, Bradley JS, ve ark. Badbugs, no drugs: no ESKAPE! An update from the Infectious Diseases Society of America. Clin Infec tDis, 2009;48(1):1-12.
  • Lin MF, Lan CY. Antimicrobial resistance in Acinetobacter baumannii: From bench to bedside. World J Clin Cases, 2014;2(12):787-814.
  • Liu Q, Li W, Du X, ve ark. Risk and Prognostic Factors for Multidrug-Resistant Acinetobacter Baumannii Complex Bacteremia: A Retrospective Study in a Tertiary Hospital of West China. PLoS One. 2015 Jun 17;10(6).
  • Koca NA, Baran I , Yetkin MA, ve ark. Bakım Ünitelerinde Karbapenem-Dirençli Acinetobacter baumannii: Kolonizasyon ve Enfeksiyon için Risk Faktörleri. Mediterr J Infect Microb Antimicrob 2018;7:25.
  • Wong D, Nielsen TB, Bonomo RA, ve ark. Clinical and Pathophysiological Overview of Acinetobacter Infections: a Century of Challenges. Clin Microbiol Rev. 2017 January;30(1):409–447.
  • Whitman TJ, Qasba SS, Timpone JG, ve ark. Occupational transmission of Acinetobacter baumannii from a United States serviceman wounded in Iraqto a health care worker. Clin Infect Dis 2008;47:439–443.
  • Mc Donald LC, Banerjee SN, Jarvis WR. Seasonal variation of Acinetobacter infections: 1987-1996. Nosocomial Infections Surveillance System. Clin Infect Dis 1999;29:113.
  • Joly-Guillou ML, Bergogne-Berezin E, Vieu JF. Epidemiology of Acinetobacter and resistance to antibiotics at hospitals. A 5-year evaluation. Presse Med. 1990 Mar 3;19(8):357-61
  • Park GE, Kang CI, Cha MK,ve ark. Bloodstream infections caused by Acinetobacter species with reduced susceptibility to tigecycline: clinical features and risk factors. Int J InfectDis. 2017 Sep;62:26-31.
  • Xie R, Zhang XD, Zhao Q, ve ark. Analysis of global prevalence of antibiotic resistance in Acinetobacter baumannii infections disclosed a faster increase in OECD countries. Emerg Microbes Infect. 2018 Mar 14;7(1):31.
  • Spellberg B, Bonomo RA. Combination Therapy for Extreme Drug-Resistant Acinetobacter baumannii: Ready for Prime Time? Crit Care Med. 2015;43(6):1332-1334.
  • Sievert DM, Ricks P, Edwards JR, ve ark. Antimicrobial-resistant pathogens associated with healthcare-associated infections: summary of data reported to the National Healthcare Safety Network at the Centers for Disease Control and Prevention, 2009-2010. Infect Control Hosp Epidemiol. Jan; 2013 34(1):1–14.
  • Hazırolan G, Kanyılmaz D, Mumcuoğlu İ, ve ark. Nozokomiyal İnfeksiyon Etkeni Gram Negatif Bakterilerin Çeşitli Antibiyotiklere Karşı Direnç Durumu: Ankara Numune Eğitimve Araştırma Hastanesi Sürveyans Verisi (2011-2015). ANKEM Derg 2016;30(1):24-30.
  • Kuşcu F, Öztürk DB, Tütüncü EE, ve ark. Çoğul Antibiyotik Dirençli Acinetobacter baumannii İzolatlarında Tigesiklin Duyarlılık Oranlarının E-Test® Yöntemiyle Araştırılması. Klimik Dergisi 2009;22(2):48-51.
  • Çiftçi İH, Aşık G, Karakeçe E, ve ark. Acinetobacter baumannii İzolatlarında blaOXA Genlerinin Dağılımı: Çok Merkezli Bir Çalışma. Mikrobiyol Bul 2013;47(4):592-602.
  • Gülbudak H, Aslan G, Tezcan S, ve ark. Hastane Enfeksiyonu Etkeni Olan Acinetobacter baumannii İzolatları Arasındaki Klonal İlişkinin Rep-PCR ile Araştırılması. Mikrobiyol Bul 2014;48(2):316-324.
  • Keskin H, Tekeli A, Dolapçı İ, ve ark. Klinik Örneklerden İzole Edilen Acinetobacter baumannii Suşlarında Beta-Laktamaz Kaynaklı Direncin Moleküler Karakterizasyonu. Mikrobiyol Bul 2014;48(3):365-376.
  • Yıldız İ, Bayır H, Küçükbayrak A, ve ark. Acinetobacter Infection and Resistance Profile of Intensive Care Units in a City of Northwestern Anatolia. Acta Med Anatol 2016;4(3):98-100.
  • Temiz H, Özbek E, Vural DG, ve ark. Klebsiella İzolatlarının Antimikrobiyal Direnç Oranlarının Değerlendirilmesi. Türk Mikrobiyol Cem Derg 2015;45(2):68-74.
  • Karaayak UB, Güngör S, Şerifhan İM, ve ark. Kan kültürlerinden izole edilen Escherichia coli ve Klebsiella pneumoniae izolatlarında genişlemiş spektrumlu betalaktamaz sıklığı ve in-vitro antibiyotiklere direnç paternleri. ANKEM Derg 2012;26:181-6.
  • Chen CH, Lin LC, Chang YJ, ve ark. Infection Control Programs and Antibiotic Control Programs to Limit Transmission of Multi-Drug Resistant Acinetobacter baumannii Infections: Evolution of Old Problems and New Challenges for Institutes. Int. J. Environ. Res. Public Health 2015;12(8):8871-82.
  • Nazik S, Topal B, Şahin AR, ve ark. Evaluation of Antimicrobial Resistance Rates in Klebsiella Isolates. Mediterr J Infect Microb Antimicrob 2018;7:8.

Carbapenem resistance rates in Gram-negative bacteria in nosocomial infections: A retrospective study from a tertiary hospital

Year 2019, Volume: 11 Issue: 4, 422 - 426, 01.12.2019
https://doi.org/10.21601/ortadogutipdergisi.516673

Abstract

Aim: Just like the rest of the world, the frequency of nosocomial infections is increasing in our country. The aim of this study is to evaluate the change in carbapenem resistance rates of Gram-negative bacteria isolated from health care related infections over the years.
Materials and Methods: The study was performed retrospectively between January 2014 and December 2017. Obtained from clinics with hospital surveillance; according to criteria for the diagnosis of nosocomial infections set by the Centers for Disease Control and Prevention (CDC); Gram-negative factors were examined in patients. Acinetobacter baumannii, Pseudomonas aeruginosa, Klebsiella pneumoniae and Escherichia coli strains were evaluated.
Results: Carbapenem resistance of A. baumannii strains was 90.7% in 2014 and was 95.9% in 2017. Among the E. coli strains, the rate of carbapenem resistance of 4.1% in 2014, was 7.5% in 2017. While the resistance rate among K. pneumoniae strains was 32.2% in 2014, this rate increased to 48.9% in 2017. Among the P. aeruginosa species, the carbapenem resistance rate was 26.3% in 2014, increased to 38.4% in 2017.
Conclusion: In the study, we determined that carbapenem resistance was very high in Acinetobacter spp strains while the resistance rate for Klebsiella spp strains has increased dramatically over the years. Knowing the data will be a guide for the clinicians in selecting empirical antibiotic agents, especially in critical intensive care unit patients, and will guide the development of infection control programs and antibiotic control programs in order to reduce the rate of resistance.

References

  • Fournier PE, Richet H. The epidemiology and control of Acinetobacter baumannii in health care facilities. Clin Infect Dis. 2006 Mar 1;42(5):692-9.
  • Vincent JL, Rello J, Marshall J, ve ark. International study of the prevalence and outcomes of infection in intensive care units. JAMA. 2009 Dec 2;302(21):2323-9.
  • Boucher HW, Talbot GH, Bradley JS, ve ark. Badbugs, no drugs: no ESKAPE! An update from the Infectious Diseases Society of America. Clin Infec tDis, 2009;48(1):1-12.
  • Lin MF, Lan CY. Antimicrobial resistance in Acinetobacter baumannii: From bench to bedside. World J Clin Cases, 2014;2(12):787-814.
  • Liu Q, Li W, Du X, ve ark. Risk and Prognostic Factors for Multidrug-Resistant Acinetobacter Baumannii Complex Bacteremia: A Retrospective Study in a Tertiary Hospital of West China. PLoS One. 2015 Jun 17;10(6).
  • Koca NA, Baran I , Yetkin MA, ve ark. Bakım Ünitelerinde Karbapenem-Dirençli Acinetobacter baumannii: Kolonizasyon ve Enfeksiyon için Risk Faktörleri. Mediterr J Infect Microb Antimicrob 2018;7:25.
  • Wong D, Nielsen TB, Bonomo RA, ve ark. Clinical and Pathophysiological Overview of Acinetobacter Infections: a Century of Challenges. Clin Microbiol Rev. 2017 January;30(1):409–447.
  • Whitman TJ, Qasba SS, Timpone JG, ve ark. Occupational transmission of Acinetobacter baumannii from a United States serviceman wounded in Iraqto a health care worker. Clin Infect Dis 2008;47:439–443.
  • Mc Donald LC, Banerjee SN, Jarvis WR. Seasonal variation of Acinetobacter infections: 1987-1996. Nosocomial Infections Surveillance System. Clin Infect Dis 1999;29:113.
  • Joly-Guillou ML, Bergogne-Berezin E, Vieu JF. Epidemiology of Acinetobacter and resistance to antibiotics at hospitals. A 5-year evaluation. Presse Med. 1990 Mar 3;19(8):357-61
  • Park GE, Kang CI, Cha MK,ve ark. Bloodstream infections caused by Acinetobacter species with reduced susceptibility to tigecycline: clinical features and risk factors. Int J InfectDis. 2017 Sep;62:26-31.
  • Xie R, Zhang XD, Zhao Q, ve ark. Analysis of global prevalence of antibiotic resistance in Acinetobacter baumannii infections disclosed a faster increase in OECD countries. Emerg Microbes Infect. 2018 Mar 14;7(1):31.
  • Spellberg B, Bonomo RA. Combination Therapy for Extreme Drug-Resistant Acinetobacter baumannii: Ready for Prime Time? Crit Care Med. 2015;43(6):1332-1334.
  • Sievert DM, Ricks P, Edwards JR, ve ark. Antimicrobial-resistant pathogens associated with healthcare-associated infections: summary of data reported to the National Healthcare Safety Network at the Centers for Disease Control and Prevention, 2009-2010. Infect Control Hosp Epidemiol. Jan; 2013 34(1):1–14.
  • Hazırolan G, Kanyılmaz D, Mumcuoğlu İ, ve ark. Nozokomiyal İnfeksiyon Etkeni Gram Negatif Bakterilerin Çeşitli Antibiyotiklere Karşı Direnç Durumu: Ankara Numune Eğitimve Araştırma Hastanesi Sürveyans Verisi (2011-2015). ANKEM Derg 2016;30(1):24-30.
  • Kuşcu F, Öztürk DB, Tütüncü EE, ve ark. Çoğul Antibiyotik Dirençli Acinetobacter baumannii İzolatlarında Tigesiklin Duyarlılık Oranlarının E-Test® Yöntemiyle Araştırılması. Klimik Dergisi 2009;22(2):48-51.
  • Çiftçi İH, Aşık G, Karakeçe E, ve ark. Acinetobacter baumannii İzolatlarında blaOXA Genlerinin Dağılımı: Çok Merkezli Bir Çalışma. Mikrobiyol Bul 2013;47(4):592-602.
  • Gülbudak H, Aslan G, Tezcan S, ve ark. Hastane Enfeksiyonu Etkeni Olan Acinetobacter baumannii İzolatları Arasındaki Klonal İlişkinin Rep-PCR ile Araştırılması. Mikrobiyol Bul 2014;48(2):316-324.
  • Keskin H, Tekeli A, Dolapçı İ, ve ark. Klinik Örneklerden İzole Edilen Acinetobacter baumannii Suşlarında Beta-Laktamaz Kaynaklı Direncin Moleküler Karakterizasyonu. Mikrobiyol Bul 2014;48(3):365-376.
  • Yıldız İ, Bayır H, Küçükbayrak A, ve ark. Acinetobacter Infection and Resistance Profile of Intensive Care Units in a City of Northwestern Anatolia. Acta Med Anatol 2016;4(3):98-100.
  • Temiz H, Özbek E, Vural DG, ve ark. Klebsiella İzolatlarının Antimikrobiyal Direnç Oranlarının Değerlendirilmesi. Türk Mikrobiyol Cem Derg 2015;45(2):68-74.
  • Karaayak UB, Güngör S, Şerifhan İM, ve ark. Kan kültürlerinden izole edilen Escherichia coli ve Klebsiella pneumoniae izolatlarında genişlemiş spektrumlu betalaktamaz sıklığı ve in-vitro antibiyotiklere direnç paternleri. ANKEM Derg 2012;26:181-6.
  • Chen CH, Lin LC, Chang YJ, ve ark. Infection Control Programs and Antibiotic Control Programs to Limit Transmission of Multi-Drug Resistant Acinetobacter baumannii Infections: Evolution of Old Problems and New Challenges for Institutes. Int. J. Environ. Res. Public Health 2015;12(8):8871-82.
  • Nazik S, Topal B, Şahin AR, ve ark. Evaluation of Antimicrobial Resistance Rates in Klebsiella Isolates. Mediterr J Infect Microb Antimicrob 2018;7:8.
There are 24 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Health Care Administration
Journal Section Original article
Authors

Ayhanım Tümtürk 0000-0002-0653-6725

Ayşe Yasemin Tezer Tekçe This is me 0000-0002-7054-6186

Laser Şanal 0000-0003-4280-8895

Publication Date December 1, 2019
Published in Issue Year 2019 Volume: 11 Issue: 4

Cite

Vancouver Tümtürk A, Tezer Tekçe AY, Şanal L. Nozokomiyal infeksiyon etkeni Gram negatif bakterilerde karbapenem direnç oranları: Üçüncü basamak bir hastaneden retrospektif bir çalışma. otd. 2019;11(4):422-6.

e-ISSN: 2548-0251

The content of this site is intended for health care professionals. All the published articles are distributed under the terms of

Creative Commons Attribution Licence,

which permits unrestricted use, distribution, and reproduction in any medium, provided the original work is properly cited.