In this study, impetuous decisions, seen a lot of examples in Turkish foreign policy moves -especially towards the Middle East- since the early years of the Cold War, are problematized. By following a similar method to the Constructivist approach in which the social concepts are adapted to the discipline of International Relations, it has been shown that a human being property can also be found in the reflexes of states in foreign policy decisions. Both hasty and sensible foreign policy decisions, just as impatient man faces in his decisions taken in social life, states are experience remorses too. This study defends that Turkey also learned from his mistakes in history and minimized impetuous policies. This phrase, which has not been used in the literature of International Relations, meaning that sentimental and impulsive decisions in foreign policy. And in this study it was discussed whether one decision can be in framework of impetuosity or not. In this context, different examples of Turkish foreign policy history were examined. Adhering to the chronology, it has been purposed to be the present situation understood correctly
Bu çalışmada, Türkiye’nin Soğuk Savaş’ın ilk yıllarından itibaren özellikle Ortadoğu’ya yönelik dış politika hamlelerinde çokça örneği görülen tez canlı kararları sorunsallaştırılmıştır. Sosyal kavramların Uluslararası İlişkiler disiplinine uyarlandığı İnşacı yaklaşıma benzer bir metot izlenerek, beşeri bir özellik ve bir karakteristik huyun dış politika kararlarında devletlerin reflekslerinde de kendini gösterme potansiyeli ortaya konulmuştur. Hem aceleci, hem de akla göre duygunun daha yoğun olduğu kimi dış politika kararlarının, tıpkı tez canlı bir insanın sosyal yaşamda aldığı kararlarda karşılaştığı gibi devletlerde de pişmanlık gibi bir sonuç yaratabileceğinin savunulduğu bu çalışmada, Türkiye’nin zamanında verdiği tez canlı kararlarının getirdiği sonuçlardan dersler çıkararak bu özelliğin etkisini minimuma indirdiği iddia edilmektedir. Uluslararası İlişkiler literatüründe daha önce kullanılmamış olan tez canlılık ifadesinin dış politikada kimi hesaplarla alınan hissi ve fevri kararlara tekabül ettiği anlatılırken, hangi kararların tez canlılık çerçevesinde değerlendirilip değerlendirilemeyeceği de bu çalışmada tartışılmıştır. Bu çerçevede Türkiye’nin farklı zamanlardaki farklı dış politika uygulamalarından örnekler verilmiş ve mümkün olduğunca kronolojiye sadık kalınarak gelinen noktanın sağlıklı bir tespiti yapılmaya çalışılmıştır
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | June 1, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 Volume: 11 Issue: 1 |
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
LOCKSS system is used as an archiving system for the preservation and restoration of data in this journal.