SİYASAL HALKLA İLİŞKİLER ARACI OLARAK SOSYAL MEDYA: 2024 AMERİKA BİRLEŞİK DEVLETLERİ BAŞKANLIK SEÇİMLERİ ÖRNEĞİ

Yıl 2025, Cilt: 4 Sayı: 2, 53 - 65, 31.07.2025

Serkan Öztürk

Öz

Demokratik toplumlarda seçimler, demokrasinin sürdürülebilirliği için en önemli unsurlardan biridir. Siyasal aktörler açısından başarıya ulaşmanın en önemli anahtarı da hedef kitlenin yani seçmenlerin desteğini alabilmektir. Hedef kitlelere hızlı ulaşma ve onlarla anlık iletişim kurabilme bağlamında yeni iletişim teknolojilerinin önemi günümüzde belirgin bir biçimde hissedilmektedir. İnternet tabanlı sosyal medya uygulamaları hem tek tek bireylere hem de geniş kitlelere ulaşma konusunda içinde barındırdığı çok sayıda yenilikle birlikte her alanda olduğu gibi siyasal alanda da yerini almıştır. Günümüzde başarılı seçim kampanyalarının internet ve sosyal medya uygulamalarını da etkili kullanan kampanyalar oldukları görülmektedir. Bu çalışmada, 5 Kasım 2024 Amerika Birleşik Devletleri Başkanlık seçimlerinde yarışan Donald Trump ve Kamala Harris’in sosyal medya kullanımları araştırılmıştır. Araştırma kapsamında, Donald Trump ve Kamala Harris’in kullandıkları resmi Twitter (X) hesapları incelenerek, seçim dönemindeki sosyal medya paylaşımları ve sosyal medya kullanıcıları ile olan etkileşimleri incelenmiştir. Araştırma sonucuna göre, 2024 Amerikan Başkanlık seçimlerinde yarışan adaylardan hem Trump hem de Harris’in Twitter’ı aktif olarak kullandıkları ve özellikle de seçim döneminde sosyal medya kullanımlarının oldukça arttığı görülmüştür. Kamala Harris, seçim döneminde rakibi Donald Trump’a göre daha aktif sosyal medya kullanımı gerçekleştirmesine rağmen, yorum, beğeni ve retweet gibi etkileşim hususlarında rakibinin gerisinde kalmıştır. Her iki aday da seçmenlerle bireysel etkileşime girmemiş, Twitter platformunu daha çok duyuru ve seçim propagandası amacıyla kullanmışlardır.

Anahtar Kelimeler

Halkla İlişkiler, Siyasal İletişim, Siyasal Halkla İlişkiler, Sosyal Medya

Kaynakça

• Aktaş, M. (2019) Dijital İletişim ve Halkla İlişkiler Araştırmaları: Uluslararası Literatürde Güncel Yönelimler ve Tartışmalar. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, 48, 65-78
• Akyol, M. (2015). Seçim Kampanyalarında Sosyal Medya Kullanımı: Facebook ve 2014 Cumhurbaşkanlığı Seçimleri. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 14 (55), 98-114.
• Aziz, Aysel (2014), Siyasal İletişim, 5. Basım, Nobel Yayınevi, Ankara.
• Balcı, Ş., Tarhan, A., Bal, E. (2013), Medya ve Siyasal Katılım, LiteraTürk Academia, Konya.
• Bayraktutan, G., Binark, M., Çomu, T., Doğu, B., vd. (2014). Social Media in Political Communication and the Use of Twitter in the 2011 General Elections in Turkey. Bilig (68), 59-96.
• Bernays, E. L. (1923). Crystallizing public opinion. New York: Boni and Liverlight P.C. Grunig, J.E., & Hunt, T. (1984). Managing public relations. New York London: Holt, Rinehart and Winston.
• Bitirim Okmeydan, S. (2018). Siyasal Halkla İlişkiler Ve Siyasi Partilerin Sosyal Medya Kullanımı: 24 Haziran 2018 Seçimleri Üzerine Bir Araştırma. Journal of Social And Humanities Sciences Research (JSHSR), 5 (30), 4222-4240.
• Bruns, A., Highfield, T. (2013). Political networks on Twitter. Information, Communication & Society, 16, 667-691.
• Cutlip, S. M., Center, A. H., Broom, G. M. (2000). Effective public relations. 8th Edition. Upper Saddle River, NJ: Prentice Hall
• Okur Çakıcı, F., Çalışır, G. (2016). Siyasal Partilerin İnternet Kaynaklı Halkla İlişkiler Ve Siyasal İletişim Faaliyetlerine Yönelik Bir Araştırma. Turkish Studies International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic. 11 (2), 951-964
• Çakır, H., Tufan, S. (2016). Siyasal İletişim Sürecinde Sosyal Medya: Türkiye’de Siyasi Liderlerin Instagram Kullanım Pratikleri Üzerine Bir İnceleme. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 30(41), 7-28
• Effing, R., Van Hillegersberg, J., Huibers, T. (2011). Social media and political participation: Are Facebook, Twitter and Youtube democratizing our political systems? E. Tambouris, A. Macintosh, and H. de Bruijn (Eds.). in e-part 2011. (pp. 25-35). Heidelberg: Springer (IFIP International Federation for Information Processing).
• Ekinci, N. (2014), Siyasal İletişim Çalışmalarında Kapsam ve Yaklaşım Sorunsalı, İletişim ve Diplomasi, TC. Başbakanlık Basın Yayın ve Enformasyon Genel Müdürlüğü, 2 (3), 5-25.
• Ertürk, K. Ö., Şeşen, E., Doğan, Ş. (2022). Siyasal Halkla İlişkiler Faaliyetlerinde Dış Politika: 1950-2018 Yılları Arasındaki Hükümet Programları. Ömer Halisdemir Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 15(1), 60-86. http://doi.org/10.25287/ohuiibf.929412
• Froehlich, R., Rüdiger, B. (2006). Framing Political Public Relations: Measuring Success Of Political Communication Strategies In Germany. Public Relations Review, 32(1), 18-25.
• Gonçalves, G. (2014). Political Public Relations: Origins, Challenges and Applications. Comunicação e Sociedade, vol. 26, 99-107. doi: 10.17231/comsoc.26(2014).2028
• Grunig, J. E. & Hunt, T. (1984) Managing public relations, Nova Iorque: Holt, Rinehart e Winston.
• Keller, T. R., von Konigslow, K. K. (2018). Followers, Spread The Message! Predicting The Success of Swiss Politicians on Facebook and Twitter. Social Media+Society, 1-11.
• Men, L.R., Tsai, W. S. (2012) How Companies Cultivate Relationships With Publics On Social Network Sites: Evidence From China and the United States” in Sandra Duhé (Ed), New media and public relations, New York: Peter Lang Publishing, pp. 75-85.
• Oktay, M. (2002). Politikada Halkla İlişkiler. Derin Yayınları, İstanbul.
• Öztürk, S. (2023). Kullanımlar ve Doyumlar Ekseninde Sosyal Medya, Eğitim Yayınevi, Konya.
• Scolari, C. (2012). Media Ecology: Exploring The Metaphor To Expand The Theory, Communication Theory, 22 (2): 204-225.
• Soncu, A. G. (2018). Siyasal Halkla İlişkiler Açısından Analoji. Online Academic Journal of Information Technology, 9 (33), 209-220. DOI: 10.5824/1309‐1581.2018.3.012.x
• Strömbäck, J., Spiro, K. (2011). Political Public Relations: Defining And Mapping An Emergent Field. In: Jesper Strömbäck and Spiro Kiousis (eds.), Political Public Relations: Principles and Applications, 1–32. New York: Routledge.
• Tokgöz, O. (2010). Seçimler, Siyasal Reklamlar ve Siyasal İletişim, İmge Kitabevi, Ankara.
• Yaşar, İ. H. (2020). Kurumsal Web Sayfalarının Halkla İlişkiler Amaçlı Kullanımı: Siyasal Partiler Üzerine Bir İnceleme. Selçuk İletişim Dergisi, 13 (3), 1149-1175. doi: 10.18094/JOSC.775158