Denizli merkezinde 6-15 yaş grubu çocuklarda obezite sıklığı

Year 2008, Issue: 1, 1 - 4, 01.04.2008

Serap Semiz Özmert M.a. Özdemir Ayşegül Sözeri Özdemir

Abstract

Son 20 yılda tüm dünyada obezite sıklığında artış gözlenmektedir. Çocuk ve adölesan döneminde
başlayan obezitenin ileri yaşlarda da devam edebileceği bilinmektedir. Bu nedenle erken dönemde bu
olguların saptanması ve gerekli tedavi yaklaşımlarında bulunulması gerekmektedir. Bu amaçla Denizli ili
merkezinde 6-15 yaş grubu çocuklarda obezite sıklığını araştırmayı planladık.
Denizli merkezinde devlet ilköğretim okullarına devam eden 6-15 yaş grubu 850 çocuk, tabakalı küme
örnekleme yöntemi ile seçilerek çalışmaya alındı. Çalışma ilin sosyo-kültürel ve ekonomik yapısını en
iyi yansıtacak şekilde üç farklı okulda gerçekleştirildi. Olguların boy ve kilo ölçümleri yapıldı. Bu
ölçümler kullanılarak vücut kitle indeksi (VKİ), boya göre ağırlık yüzdesi (%RA) hesaplandı. Olguların
VKİ değerleri, yaş ve cinse göre hazırlanmış Cole’ün obezite ve “overweight” (fazla tartı) referans
düzeyleri ile karşılaştırıldı. Boya göre ağırlık yüzdesi, çocuğun kilosunun boyuna uyan ideal kiloya
oranının yüzdesi olarak değerlendirildi. Elde edilen değer %110-119 arasında olduğunda fazla tartılı, %
120 ve üzerinde olduğunda obezite olarak kabul edildi.
Olguların %1,4’ünde (9 erkek, 3 kız) obezite, %11,6’sında (51 erkek, 48 kız) fazla tartı saptandı.
Obezite saptanan olguların 9 (%75)’u pubertal, fazla tartı saptanan olguların 53 (%53,5)’ü pubertal
dönemdeydi. Obezite saptanan olguların 9 (%75)’u, fazla tartılı olguların 49 (%49,9)’u sosyoekonomik
düzeyi daha yüksek olan grubu temsil eden okulda saptandı.
Yurdumuzda yapılan diğer çalışmalar ile karşılaştırıldığında, çalışmamızda obezite sıklığı daha düşük
oranda bulundu. Çalışma devlet okullarında gerçekleştirildi ve obez çocukların büyük bir bölümü
sosyoekonomik durumu daha iyi olan aile çocuklarının devam ettiği okulda saptandı. Sosyoekonomik
düzeyi yüksek olan okulda, obezitenin daha fazla oranda gözlenmesi, toplumumuzda obezite
gelişiminde çevresel faktörlerin genetik faktörlerden daha etkin olduğunu göstermektedir. Toplum
sağlığını ilgilendiren bu konuda gerekli önlemlerin alınmasını önermekteyiz. (Pamukkale Tıp Dergisi,
2008;1:1-4).

The prevalence of obesity in chilhood 6-15 years of age in denizli

Abstract

In the last 20 years the increasing frequency of obesity is observed worldwide. It is understood thatobesity among children and adolescents can persist into adulthood. Therefore, these subjects shouldbe diagnosed earlier and should be treated as indicated. For this purpose we planned to investigate theprevalence of obesity in children 6-15 years old in Denizli.Eight hundred and fifty children between 6-15 years of age (389 girls, 461 boys, mean age 10.7±2.3years) in Denizli were enrolled in the study. This study was performed in three different schools whichreflected the best the socioeconomical and cultural status of the city. Children’s heights and weightswere measured. These measures were used to calculate body mass index (BMI) and relative weightpercentage (RW%). BMI was compared with Cole’s obesity and overweight reference levels, whichwere prepared for age and sex. RW% was evaluated as the percentage of child’s weight to appropriateweight for height. The obtained values were defined as overweight for the values between 110-119percentile, as obese for the values >120 percentile.The prevalance of obesity was 1.4% (n=12, 9 M, 3 F) and of overweight was 11.6% (n=99, 51 M, 48 F).Nine (75%) of obese subjects and fiftythree (53.5%) of overweight subjects were in pubertal period.Nine (75%) of obese subjects and fortynine (49.9%) of overweight subjects were at school whichrepresented the group with a higher degree of socioeconomic status.Compared with the other studies performed in our country, the prevalance of obesity was lower in thisstudy. This study was performed in governpublic schools and the major part of the obese children werein school of which the students have families with high socioeconomic status. The high obesity rate inschools with high socioeconomic status suggests that environmental factors are more effective thangenetic factors on the development of obesity in our community. We suggest the necessary measuresshould be taken for this problem which interests the public health.