Amaç: Geleneksel tedaviye kombine edilen
tekrarlı amaca özgü egzersizi içeren iş uğraşı tedavisinin üst ekstremite motor
ve fonksiyonel gelişimi üzerine ek bir fayda sağlayıp sağlamadığını
araştırmaktır.
Gereç ve yöntem: Çalışma prospektif,
randomize, tek kör kontrollü bir klinik çalışma olarak planlandı. Çalışmaya
hemiparezi gelişmiş olan 51 hasta dahil edildi. Hastalar iki gruba ayrılarak,
1. gruba geleneksel rehabilitasyon (dört hafta boyunca haftada beş gün) ve iş
uğraşı tedavisi (dört hafta haftada beş gün, günde bir saat) , 2. gruba
yalnızca geleneksel rehabilitasyon uygulandı. Tüm hastalar tedavi öncesi ve bitiminde
değerlendirildi. Tedavi etkinliğini değerlendirmek için Vizüel Anolog Skalası
(VAS), Brunnstrom evrelemesi, Modifiye Ashworth Skalası, Nine Hole Peg Testi
(NHPT), Barthel İndeksi, Fugl Meyer Motor Fonksiyon Skalası üst ekstremite
bölümü ve Nottingham Sağlık Profili (NHP) kaydedildi.
Bulgular: Her iki grup arasında sonuç
parametrelerinde istatistiksel anlamlı bir fark yok idi. Ancak grup 1’de
Brunnstrom üst ekstremite evrelemesinde ve NHP duygusal reaksiyonlar alt
bölümünde elde edilen istatistiksel anlamlı gelişmeler grup 2’de görülmemiştir.
Sonuç: Sonuçlarımız kombinasyon
tedavisinin belirgin lehine olmamakla birlikte, literatür ve çeşitli tedavi
kılavuzları göstermektedir ki tekrarlı amaca özgü egzersizleri içeren iş uğraşı
tedavisi üst ekstremite inme rehabilitasyonunda tamamlayıcı bir yöntem olarak
yer almalıdır. Bu konuda hala yanıtlanması gereken sorular olduğundan ileri çalışmalara ihtiyaç olduğu
kanısındayız.
Introdoction:
This
study aimed to investigate whether combine application of conventional therapy
with occupational therapy in the content of repetitive task specific training
provided additional benefits to motor and functional outcome of upper extremity
in patients with stroke.
Material
and Method: The study was designed as prospective, randomized,
controlled, single blind clinical trial.51 inpatient who have had hemiparesis
related cerebrovascular accident involved to study. Patients were assigned into
two groups, conventional therapy (five days in a week, for four weeks) and
occupational therapy in the content of repetitive task specific training (an
hour once in a day, five days in a week, for four weeks) were performed for
group 1, only conventional therapy was performed for group 2. All patients were
evaluated before and after the treatment. To assess efficiency of treatment
Visual Analog Scale (VAS), Brunnstrom grades, Modified Ashworth Scale, Nine
Hole Peg Test (NHPT), Barthel Index, Fugl Meyer Motor Assessment upper
extremity component and Nottingham Health Profile (NHP) were performed.
Results:
There
was not a significant statistical difference between two group’s outcome
parameters. But improvements statistical significant at Brunnstrom grade upper
extemity and NHP emotional reactions in group 1 there was not seen in group 2.
Despite our results are not supporting combined therapy clearly.
Conclusion: According
to literature and treatment guidelines occupational therapy including
repetitive task specific training is suggested in upper extremity stroke
rehabilitation as a complemantary procedure. Because of still there are
questions that have to be answered, we think further studies are required on
this issue.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Clinical Sciences |
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | January 18, 2019 |
Submission Date | March 19, 2018 |
Acceptance Date | October 12, 2018 |
Published in Issue | Year 2019 Volume: 12 Issue: 1 |