Cardiopulmonary resuscitation skill levels of the occupational health and safety students

Year 2019, Volume: 12 Issue: 1, 101 - 106, 18.01.2019

Atakan Yılmaz , Murat Seyit , Ramazan Sabırlı , Mert Özen

https://doi.org/10.31362/patd.465392

Abstract

Purpose: Chances of survival in
cardiac arrest depend on early cardiopulmonary resuscitation (CPR). The purpose
of our study is to determine the level of knowledge and skills of the
occupational health and safety students, who are medical candidates for the
future, about the subject and the self-confidence of initiating basic life
support (BLS) immediately without the 112 emergency aid ambulance crew arriving
at the scene in case of a sudden cardiac arrest.

Materials and Methods: The
participants include 289 freshmen students studying at the faculty of
occupational health and safety, XXXXXX University, XXXX, Turkey during the
2014-2015 and 2015-2016 academic year. The effects of gender, driving license,
sporting interest, receiving word attack skills education and having
cardiopulmonary resuscitation (CPR) training on the model before university,
receiving word attack skills education and having CPR training on the model at
university upon the location of press, depth of press, speed of press, and
pressure rhythm scores were investigated.

Results: 209 students (82.3%) were
male and 45 students (17.7%) were female. There is a significant difference in
the self-confidence of the students in the study before and after the
education, the answers given to the question ‘‘Do you currently have CPR
training?’’ (p=0.0001). A statistically significant difference was found in
terms of pressure depth score among students who had no education on the model
of CPR before and after the university (p=0.047). A statistically significant
difference was found in terms of pressure depth score of students who received
or did not receive CPR training verbally at the university before the study
(p=0.037). A statistically significant difference was found between the two
groups in terms of pressure place, pressure depth, and rhythm of the students who
received and did not receive CPR on the model (p=0.028, p=0.022, p=0.025,
respectively).

Conclusion: As a
result, occupational health and safety students who are often capable of
reaching the scene faster than the health care professionals in the regions
where they live should be provided with BLS trainings down from the start of
their education life in an attempt to increase their knowledge and skills.

Keywords

Basic life support, BLS, occupational health and safety students, cardiopulmonary resusciation, CPR

İş sağlığı ve güvenliği öğrencilerinin kardiyopulmoner resüsitasyon becerisi

Abstract

Amaç: Kardiyak
arrest durumlarında yaşama tutunma şansı erken kardiyopulmoner resüsitasyon
(KPR)’a bağlıdır. Çalışmamızın amacı, geleceğin iş sağlığı ve güvenliği
uzmanları olacak öğrencilerin ani kardiyak arrest geliştiği durumlarda 112 acil
yardım ambulans ekipleri olay yerine ulaşmadan temel yaşam desteği (TYD)’ne
hemen başlayabilme özgüvenlerini ve bu konu ile ilgili bilgi ve beceri
düzeylerini belirlemektir.

Gereç ve Yöntem: Çalışmamıza XXXXXX Üniversitesi iş sağlığı ve güvenliği
bölümü 2014-2015
ve 2015-2016 öğretim yılında 1. sınıfta öğrenim
gören 254 öğrenci alınmıştır. Öğrencilerin cinsiyet, ehliyet sahibi olup olmama,
sporla ilgilenme, üniversite öncesinde sözel veya maket üzerinde KPR eğitimi
alma, üniversitede sözel veya maket üzerinde KPR eğitimi almış olmasının bası
yeri, bası derinliği, bası hızı,  bası
ritmi puanlarına etkisi ve eğitim öncesi-sonrasında KPR yapabilme özgüvenleri
araştırılmıştır.

Bulgular: Öğrencilerin 209’u (%82.3) erkek, 45’i (%17.7) kadındı. Çalışmada eğitim öncesi ve sonrasında sorulan ‘’Şu an
KPR yapar mısın?’’ sorusuna verilen cevaplardan yola çıkıldığında kişilerin öz
güvenlerinde anlamlı fark bulundu (p=0.0001).
Üniversite öncesinde KPR konusunda maket üzerinde eğitim alan ve almayan
öğrenciler arasında bası derinliği puanı açısından istatistiksel anlamlı fark
saptandı (p=0.047).

Çalışma
öncesinde üniversitede sözel olarak KPR eğitimi alan ve almayan öğrencilerin
bası derinliği puanı açısından istatistiksel anlamlı fark saptandı (p=0.037). Üniversitede maket üzerinde
KPR eğitimi alan ve almayan öğrencilerin bası yeri, bası derinliği ve ritm
açısından iki grup arasında istatistiksel anlamlı fark mevcut olduğu saptandı (p
değerleri sırasıyla; p=0.028, p=0.022, p=0.025).  

Sonuç: Sonuç olarak yaşadıkları ve
çalıştıkları bölgelerde çoğu zaman olay yerine sağlık profesyonellerinden
daha hızlı ulaşabilecek olan iş sağlığı güvenliği öğrencilerine TYD eğitimleri
öğrenim hayatlarının ilk yıllarından başlayarak özellikle maket üzerinde
verilmeli, bilgi ve becerileri artırılması sağlanmalıdır.

Keywords

Temel yaşam desteği, TYD, iş sağlığı ve güvenliği öğrencileri, kardiyopulmoner resüsitasyon

References

• Karataş M, Selçuk EB. History of the cardiopulmonary resuscitation. Kafkas J Med Sci 2012;2:84-87.
• Grunfeld GB. Modern medicine and the emergence of biomedical ethics. Caduceus. Spring, 1992;1-22.
• Varon J, Sternbach GL. Cardiopulmonary resuscitation: Lessons from the past. J Emerg Med 1991;9:503-507.
• Council on ethical and judicial affairs, American Medical Association: Guidelines for the appropriate use of do not resuscitate orders. JAMA 1991;265:1868-1871.
• Türkiye Kardiyoloji Derneği, Kardiyopulmoner resüsitasyon ve acil kardiyak bakım bilimi için 2010 Amerikan Kalp Derneği (AHA) kılavuzu. http://www.tkd-online.org/PDFs/AHA-2012- kilavuzu.pdf. Erişim tarihi 27 Temmuz 2018.
• Hollis S, Gillespie N. An audit of basic life support skills amongst general practioner principals: is there a need for regular training. Resuscitation 2000;44:171-175.
• Wilcox Goc V. Survival from out of hospital cardiac arrest: a multivariate analysis. Med Care 1991;29:104-114
• Hollenberg J, Bang A, Lindqvist J, et al. Difference in survival after out-of-hospital cardiac arrest between the two largest cities in Sweden: a matter of time? J Intern Med 2005;257:247-254.
• Eckstein M, Stratton SJ, Chan LS. Cardiac arrest resuscitation evaluation in Los Angeles: CARE-LA. Ann Emerg Med 2005;45:504-509.
• Sasson C, Rogers MA, Dahl J, Kellermann AL. Predictors of survival from out-of-hospital cardiac arrest: a systematic review and metaanalysis. Circ Cardiovasc Qual Outcomes 2010;3:63-81.
• Kaan BN, Kurt İ, Gürsoy F. Üniversite hastanesinde temel yaşam desteği ve defibrilasyon kursu sonuçlarının değerlendirilmesi. ADÜ Tıp Fakültesi Derg 2010;11:1-7.
• Axelsson A, Thoeren A, Holmberg S, Herlitz J. Attitudes of trained Swedish lay rescuers toward CPR performance in an emergency. A survey of 1012 recently trained CPR rescuers. Resuscitation 2000;44:27-36.
• Handley AJ, Bahr J, Baskett P, et al. European Resuscitation Council guidelines for adult single rescuer basic life support: a statement from the Working Group on Basic Life Support, and approved by the executive committee. Resuscitation 1998;37: 67-80.
• Özdinç Ş, Şensoy N, Aktaş R, ve ark. Afyonkarahisar Polis Meslek Yüksekokulu öğrencilerinin temel yaşam desteği ile ilgili bilgi düzeylerinin saptanması. Kocatepe Tıp Derg 2014;15:246-250.
• Yılmaz A, Seyit M, Dal O, ve ark. Ortaokul-lise ögrencilerine verilen temel yaşam desteği (TYD) eğitimlerinde iki yöntemin karşılaştırılması. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Tıp Fakültesi Derg 2013;5:91-96.
• Sopka S, Biermann H, Druener S, et al. Practical skills training influences knowledge and attitude of dental students towards emergency medical care. Eur J Dent Educ 2012;16:179-186.
• Laurent F, Augustin P, Nabet C, et al. Managing a cardiac arrest: Evaluation of final-year predoctoral dental students. J Dent Educ 2009;73:211-217.
• Castillo J, Gallart A, Rodríguez E, et al. Basic life support and external defibrillation competences after instruction and at 6months comparing face-to-face and blended training. Randomised trial. Nurse Educ Today 2018;65:232-238.
• Bjorshol CA. Cardiopulmoner resuscitation skills. a survey among health and rescue personel outside hospital. Tidsskr Nor Laegeforen 1996;116:508-511.
• Tomruk Ö, Soysal S, Karcıoğlu Ö, ve ark. DEÜTF acil servisine başvuran hastalara eşlik eden hasta yakınlarının ilk yardım bilgi düzeyleri ve etkileyen faktörler. The 1st World Congress of Emergency and Military Contingency Medicine; 2002:111.
• Noordergraaf GJ, Be WK, Sabbe M, el al. Training needs and qualifications of anaesthesiologists not exposed to ALS. Resuscitation 1999;40:147-160.
• Kara F, Yurdakul A, Erdoğan B, Polat E. The evaluation of updated basic life support ınformation of nurses working in a state hospital. MAKÜ Sag Bil Enst Derg 2015;3:17-26.