Purpose: In this study, it was aimed to determine the frequency of HLA class I and class II alleles and to evaluate the results of HLA genotyping in people who applied to the Health Research and Application Center Tissue Typing Laboratory.
Material and method: In our study, the data of 1903 patients were examined and the HLA class I and II allele frequencies were calculated. HLA A, B and DRB1 alleles were studied in 1903 individuals, HLA C and DQB1 alleles were studied in 493 individuals. 57.4% of the subjects were male and 42.3% were female. Genomic DNA isolation from whole blood samples was performed using an automated system (EZ1 Advanced, QIAGEN, Hilden, Germany). For the determination of HLA alleles, PCR-SSO (squence specific oligonucleotide) method and Luminex 200 system (Luminex, Austin, USA) were used. PCR-SSO (squence specific oligonucleotide) method was used to identify HLA alleles.
Results: The most common HLA-A alleles were HLA-A*02 (22.3%), HLA-A*24 (17.1%), and HLA-A*03 (10.5%). The most common HLA-B alleles were HLA-B*35 (16.3%), B*51 (15.2%), and B*44 (8.3%). HLA-C alleles; HLA-C*04 (19.1%), HLA-C*07 (16.0%), and HLA-C*12 (15.0%). HLA-DRB1 alleles; HLA-DRB1*11 (19.9%), HLA-DRB1*04 (17.7%), and HLA-DRB1*15 (10.5%). HLA-DQB1 alleles; HLA-DQB1*03 (40.9%), HLA-DQB1*05 (25.7%), and HLA-DQB1*06 (18.3%).
Conclusion: Our findings are mostly consistent with some differences when compared with HLA antigens identified in other studies conducted in our country. This study will contribute to the HLA allele frequency data and the determination of HLA diversity in our region.
Amaç: Bu çalışmada, Sağlık Araştırma ve Uygulama Merkezi Doku Tipleme Laboratuvarına başvuran kişilerde HLA sınıf I ve sınıf II allel sıklığının belirlenmesi ve HLA genotipleme sonuçlarının değerlendirilmesi amaçlanmıştır.
Gereç ve yöntem: Çalışmamızda toplam 1903 kişinin verileri incelenmiş ve HLA sınıf I ve II allel sıklığı hesaplanmıştır. HLA A, B ve DRB1 allelleri tüm örneklerde, HLA C ve DQB1 alleleri 493 kişide çalışılmıştır. Değerlendirmeye alınmış olan kişilerin %57,4’ü erkek, %42,3’ü kadındır. Tam kan örneklerinden genomik DNA izolasyonu otomatize sistem (EZ1 Advanced, QIAGEN, Hilden, Almanya) kullanılarak yapılmıştır. HLA allellerinin belirlenmesi PCR-SSO (squence spesific oligonucleotid) yöntemi ile Luminex 200 sistemi (Luminex, Austin, ABD) kullanılarak yapılmıştır.
Bulgular: En sık tespit ettiğimiz HLA A allelleri HLA-A*02 (%22.3), HLA-A*24 (%17.1) ve HLA-A*03 (%10.5) şeklinde sıralanmıştır. En sık görülen HLA-B allelleri; HLA-B*35 (%16.3), HLA-B*51 (%15.2) ve HLA-B*44 (%8.3) olarak tespit edilmiştir. HLA-C allelleri; HLA-C*04 (%19.1), HLA-C*07 (%16.0) ve HLA-C*12 (%15.0) olarak tespit edilmiştir. HLA-DRB1 allelleri; HL- DRB1*11 (%19.9), HLA DRB1*04 (%17.7) ve HLA- DRB1*15 (%10.5), HLA-DQB1 allelleri; HLA-DQB1*03 (%40.9), HLA-DQB1*05 (%25.7) ve HLA-DQB1*06 (%18.3) olarak saptanmıştır.
Sonuç: Bulgularımız ülkemizde yapılan diğer çalışmalarla tanımlanan HLA antijenleri ile karşılaştırıldığında bazı farklılıklarla beraber büyük ölçüde uyumludur. Bu çalışma bölgemizdeki HLA allel frekans verilerine ve HLA çeşitliliğinin belirlenmesine katkı sağlayacaktır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Medical Microbiology |
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | July 1, 2021 |
Submission Date | May 27, 2021 |
Acceptance Date | June 1, 2021 |
Published in Issue | Year 2021 Volume: 14 Issue: 3 |