EVALUATION OF ECOLOGICAL AWARENESS RAISING IN LANDSCAPE ARCHITECTURE PROGRAMS IN DIFFERENT FACULTIES

Yıl 2020, Cilt: 2 Sayı: 2, 61 - 72, 31.12.2020

Zehra Tugba Guzel , Meltem Erdem Kaya

Öz

Landscape architecture education was started at Harvard University for the first time in the world in 1900s, while it was started in Turkey in 1968. Since the landscape architecture undergraduate education differs in terms of curriculum, vision, mission and course functioning depending on the faculties they are in, there is a diversity in terms of ecological knowledge presentation. The aim of this study is to examine the provision of ecological awareness to students of landscape architecture programs in different faculties on the basis of students, teaching styles and academic curricula. Within the scope of the study, the landscape architecture curriculums of the Forestry Faculty of İstanbul University-Cerrahpaşa, Agriculture Faculty of Ege University, Architecture Faculty of Istanbul Technical University and the Fine Arts, Design and Architecture Faculty of İhsan Doğramacı Bilkent University were analyzed using the information from their websites. A questionnary survey was also conducted with 123 senior students of the same universities. According to situation analysis, determining that the educational approach of faculties of Architecture and Fine Arts are focused on analysis and application within the scope of the design process of ecological systems, while the training approach of Forestry and Agriculture faculties are focused on in-depth learning and analysis of the ecological system elements in terms of physical, social and aesthetic aspects. The fact that course diversity and proficiency are the same in both educational approaches is due to the fact that landscape architecture education develops on the same foundations. However, the practical use of ecological knowledge and the inclusion of extracurricular practices in educational programs increase ecological awareness of students. As a result, although the curriculum programs varies according to the needs of the faculties, the same educational foundations provide common ecological awareness.

Anahtar Kelimeler

Landscape architecture education,, faculity diversity, ecological awareness

PEYZAJ MİMARLIĞI EĞİTİMİNDEKİ FAKÜLTE YAKLAŞIMLARININ EKOLOJİK BİLİNÇ KAZANIMINA ETKİSİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

Öz

Dünya’da ilk kez Harvard Üniversitesinde 1900’lü yıllarda başlayan peyzaj mimarlığı eğitiminin Türkiye’de 1968 yılında başladığı kabul edilmektedir. Peyzaj mimarlığı lisans eğitiminin müfredat, vizyon, misyon ve ders işleyiş şekilleri bakımından içinde bulundukları fakültelere göre farklılıklar göstermesi sebebiyle, ekolojik bilgi sunumu yönünden bir çeşitlilik söz konusudur. Bu araştırmanın amacı, öğrenci, öğretim şekilleri ve akademik müfredat temelinde peyzaj mimarlığı eğitiminde farklı fakültelerin ekolojik bilinç kazandırma durumunu incelemektir. Çalışma kapsamında İstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa Orman Fakültesi, Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi, İTÜ Mimarlık Fakültesi ve İhsan Doğramacı Bilkent Üniversitesi Güzel Sanatlar, Tasarım ve Mimarlık Fakültesi’nin kurumsal adreslerinden elde edilen müfredat programları ile mevcut durumu analiz edilerek, aynı üniversitelerin 123 adet son sınıf peyzaj mimarlığı öğrencisi ile anket çalışması gerçekleştirilmiştir. Durum analizleri ve anket sonuçlarına göre; Mimarlık ve Güzel Sanatlar fakültelerinin ekolojik sistemlerin tasarım süreci kapsamında analiz ve uygulamaya odaklanan eğitim yaklaşımı ile; Orman ve Ziraat fakültelerinin ise fiziksel, sosyal ve estetik yönden ekolojik sistem elementlerinin derinlemesine öğrenilmesi ve analizine odaklanan eğitim yaklaşımına sahip oldukları belirlenmiştir. Her iki eğitim yaklaşımında ders çeşitliliği ve yeterliliğinin aynı olması peyzaj mimarlığı eğitiminin aynı temeller üzerinde gelişmesinden kaynaklanmaktadır. Fakat ekolojik bilginin uygulamalı olarak kullanımı ve ders-dışı uygulamaların eğitim programlarına dahil edilmesi, ekolojik bilinç kazanımını arttırmaktadır. Sonuç olarak, fakültelerin ihtiyaçlarına göre müfredat programları belirlenmesine rağmen, aynı eğitim temelleri, ortak ekolojik bilinç kazanımını sağlamaktadır.

Anahtar Kelimeler

peyzaj mimarlığı eğitimi, fakülte çeşitliliği, ekolojik bilinç

Teşekkür

Bu çalışma “Peyzaj Mimarlığı Eğitiminin Ekolojik Boyutunun Farklı Fakülteler Çerçevesinde Değerlendirilmesi” başlıklı yüksek lisans tezinden üretilmiştir. Araştırma kapsamında geliştirilen anket çalışmasının gerçekleştirilmesine yardımcı olan saygıdeğer hocalarım Prof. Dr. Adnan UZUN, Prof. Dr. Erhan Vecdi KÜÇÜKERBAŞ, Doç. Dr. Bülent BATUMAN, Doç. Dr. Meltem ERDEM KAYA, Dr. Öğr. Üyesi Ayça Yeşim ÇAĞLAYAN, Dr. Öğr. Üyesi Aysel ULUS, Dr. Öğr. Üyesi Didem DİZDAROĞLU, Dr. Öğr. Üyesi Doğanay YENER, Arş. Gör. Merve EMİNEL KUTAY, Arş. Gör. Selim BAYRAKTAR’a teşekkür ederim.

Kaynakça

• Akıncı KG, Kutay Karaçor E (2010). Bologna Sürecinde Peyzaj Mimarlığı Öğretiminin Ana Konularının Belirlenmesine İlişkin Paydaş Görüşlerinin Değerlendirilmesi. (Ed.) Artar M. Peyzaj Mimarlığı IV. Kongresi “Planlama-Tasarım-Onarım-Yönetim” Açılımlar Bildiriler Kitabı. İzmir. 560-570.
• Alofsin A (2001). Review: The Coalescing of Different Forces and Ideas: A History of Landscape Architecture at Harvard, 1900-1999: Culvature by Melaine L. Simo, Journal of Architecture Historians Association, 60(1), 103-104.
• Atanur G, Türer Başkaya FA, Gülteki̇n P, Özdede S, Artar M, Bi̇ngül Bulut M (2020). Peyzaj Mimarlığı Eğitim Politikası. PEYZAJ. Acreditation in Landscape Architecture- Special Issue. 58-66.
• Carter RL, Simmons B (2010). The History and Philosophy of Environmental Education. In: Bodzin AM., Shiner Klein B, Weaver S. (Eds.). The Inclusion of Environmental Education in Science Teacher Education 3-16, DOI 10.1007/978-90-481-9222-9_1.
• Çelik F (2019). Peyzaj Tasarımı Eğitiminde Temel Öğretme ve Öğrenme Modelleri (Ed.) Uzun O, Köylü P, Özdede Bacı S, Gültekin P, Müderrisoğlu H. 50. Yılında Peyzaj Mimarlığı Eğitim ve Öğretimi. Pelin Matbaacılık, Düzce, Bölüm 2: Peyzaj Tasarımı, 57-66.
• Diedrich LB, Kahn A, Lindholm G (2019). Animating Criticality and Trans-Disciplinarity Through Landscape Architecture Education. (Ed: Gao L.and Egoz S.) Lessons Visions From The Past For The Future: ECLAS & UNISCAPE 2019 Konferans Kitabı, Norveç. 154-155.
• Disinger JF (1985). What research says: Environmental education’s definitional problem. School Science and Mathematics, 85(1), 59–68.
• EÜ: Ege Üniversitesi Müfredat Programı (2020). http://ebys.ege.edu.tr/ogrenci/ebp/organizasyon.aspx?kultur=tr-TR&Mod=1&ustbirim=6&birim=27&altbirim=-1&program=2693&organizasyonId=98&mufredatTurId=932001#Anchor3, (Erişim Tarihi: 20 Şubat 2020).
• İDBÜ: İhsan Doğramacı Bilkent Üniversitesi (2020a). :http://www.laud.bilkent.edu.tr/, (Erişim tarihi: 16 Nisan 2020).
• İDBÜ: İhsan Doğramacı Bilkent Üniversitesi (2020b). https://stars.bilkent.edu.tr/webserv/curriculum/?dil=tur&options =&bolum_kod=LAUD&program_kod=LAUD_BFA_2018&track_kod=&mod=tntm, (Erişim tarihi: 16 Nisan 2020)
• İTÜ: İstanbul Teknik Üniversitesi Müfredat Programı (2020).http://www.sis.itu.edu.tr/tr/dersplan/plan/PEME/201810.html, (Erişim Tarihi: 18 Şubat 2020).
• İÜ-C: İstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa Müfredat Programı (2020a). https://cdn.istanbul.edu.tr/FileHandler2.ashx?f=pm-2019-20_guz-ders-program180919.pdf , (Erişim Tarihi: 16 Şubat 2020).
• İÜ-C: İstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa Müfredat Programı (2020b). https://cdn.istanbul.edu.tr/FileHandler2.ashx?f=pm-2019-2020-bhrdrsprg.pdf, (Erişim Tarihi: 16 Şubat 2020). Kaplan A (2000). Eğitim-Öğretim-Araştırma-Uygulama Etkileşimi Bağlamında Peyzaj Mimarlığı Meslek Disiplininde Ortak Bir Platform Oluşturma Gereği, TMMOB Peyzaj Mimarları Odası 2007 Yayını, 1-2; 62-67.
• Koitabashi F, Shinji I. (2009). A Study on Landscape Architecture Education at Japanese Agricultural Schools. Journal of Agriculture Science, 54(1) 59-70. Louv R (2005). Last child in the woods: Saving our children from nature-deficit disorder. Algonquin Books, ABD.
• Ortaçeşme V (2020). Eclas - Le:Notre Tuning Projesi Bağlamında Peyzaj Mimarlığı Yeterlilikleri ve Akreditasyon. PEYZAJ. Acreditation in Landscape Architecture- Special Issue. 19-32.
• Ortaçeşme V, Kınıklı E, Yıldırım E (2014). Türkiye’deki Peyzaj Mimarlığı Bölümleri ve Eğitim-Öğretime İlişkin Mevcut Durum. (Ed.) Ortaçeşme V. 1. Peyzaj Mimarlığı Eğitim-Öğretim Çalıştayı Bildiriler Kitabı, Antalya. s 31-45.
• Özdemir A, Kaya LG (2010). Peyzaj Mimarlığında Açılımlar ve Türkiye’de Farklı Fakültelerdeki Eğitimi. (Ed.) Artar M. Peyzaj Mimarlığı IV. Kongresi “Planlama-Tasarım-Onarım-Yönetim” Açılımlar Bildiriler Kitabı. İzmir. 571-578.
• PEMDER-Peyzaj Mimarları Eğitim ve Bilim Derneği (2020). http://pemder.org.tr/hakkinda/ (Erişim Tarihi: 09 Aralık 2020).
• Pena SB (2019). (Re)Affirming Landscape Planning as a Core Area of Landscape Architecture Practice, Education and Research, (Ed: Gao L.and Egoz S.) Lessons Visions From The Past For The Future: ECLAS & UNISCAPE 2019 Konferans Kitabı, Norveç. 39-40.
• Selim C, Sever-Mutlu S (2019). Avrupa Ülkelerinde ve Avustralya’da Lisans ve Yüksek Lisans Düzeyinde Eğitim Veren Peyzaj Mimarlığı Bölümlerinde Peyzaj Bitkileri ile İlgili Derslerin Değerlendirilmesi. (Ed.) Uzun O, Köylü P, Özdede Bacı S, Gültekin P, Müderrisoğlu H. 50. Yılında Peyzaj Mimarlığı Eğitim ve Öğretimi. Pelin Matbaacılık, Düzce, Bölüm 4: Peyzaj Bitkileri. 171-181.
• Sever-Mutlu S, Selim C (2019). Amerika Birleşik Devletleri’nde Peyzaj Mimarlığı Eğitim-Öğretiminde Peyzaj Bitkileri ile İlgili Derslerin Değerlendirilmesi (Ed.) Uzun O, Köylü P, Özdede Bacı S, Gültekin P, Müderrisoğlu H. 50. Yılında Peyzaj Mimarlığı Eğitim ve Öğretimi. Pelin Matbaacılık, Düzce, Bölüm 4: Peyzaj Bitkileri. 182-193. Tress G, Tress B, Fry G (2004). Clarifying Integrative Research Concepts in Landscape Ecology, Landscape Ecology, 20(4), 479-493.
• Uzun O, Karaçor. EK, Şenik B (2019b). Peyzaj Mimarlığı Bölümlerinin Olumlu ve Olumsuz Yönleri. (Ed.) Uzun O, Köylü P, Özdede Bacı S, Gültekin P, Müderrisoğlu H. 50. Yılında Peyzaj Mimarlığı Eğitim ve Öğretimi. Pelin Matbaacılık, Düzce, Bölüm 1: Peyzaj Mimarlığı Bölümlerine İlişkin Mevcut Durum. 18-23.
• Uzun O, Kesim GA (2008). 21. Yüzyılda Peyzaj Mimarlığı Eğitimi. Türkiye Ormancılar Derneği Yayını, 279-290.
• Uzun O, Köylü P, Gültekin P, Özdede S (2019a). 2. Peyzaj Mimarlığı Eğitim Öğretim Çalıştayı Bildiriler Kitabı. Düzce.
• Van der Ryn S, Cowan S (2013). Ecological Design, 10. Baskı, Island press. Amerika, (İlk Baskı:1995).