Humuslu muhaddis Ebü’l-Yemân Hakem b. Nâfi‘ (ö. 222/837), hadislerin tedvin ve tasnif döneminde yaşamıştır. Cerh ve ta‘dîl âlimlerinin sika kabul ettiği Ebü’l-Yemân; Yahyâ b. Maîn, Ahmed b. Hanbel, Dârimî, Buhârî gibi elliden fazla muhaddise hocalık yapmıştır. Bir süre Humus kadılığı vazifesini de yürüten Ebü’l-Yemân, meslektaşlarının aksine, hadis tahsili için başka şehirlere yolculuk yapmamıştır. Ebü’l-Yemân’ın el-Cüzʾü, tedvin döneminin son ürünlerinden; tasnif döneminin izlerini taşıyıp günümüze ulaşan eserlerden biri olması bakımından dikkatlerden kaçmamıştır. el-Cüzʾ, Zührî’nin şeyhleri esas alınarak farklı konuları muhtevi 73 rivayetten oluşmaktadır. Eserin rivayetleri esbâb-ı vürûdlar hakkında ayrıntılı bilgiler içermektedir. el-Cüzʾde yer alan bazı metinlerin sonraki kaynaklarda aslını koruyarak yer alması, ilk dönemlerde yazılı metinlerden istifade edildiği iddiasını güçlendirmektedir. Çalışmamızda Buhârî’nin yazılı kaynaklarından birini teşkil ettiğini düşündüğümüz Cüzʾün fîhi Ehâdîs Ebi’l-Yemân adıyla maruf eserin temel hadis kaynaklarına ne derece intikal ettiği ve özellikle Sahîh-i Buhârî’de ne kadar yer aldığını tespit etmeyi amaçlamaktayız. Çalışmamızda, Ebü’l-Yemân’ın hayatı ve ilmî kişiliğine değinilmiş; aynı zamanda, cerh ve ta‘dîl âlimlerinin hocası Şuayb’dan hadis alış yöntemi üzerine yaptıkları değerlendirmelere de yer verilmiştir. Yine çalışmamızda öncelikle, temel hadis kaynaklarında aynı sened ve metinle yer alan el-Cüzʾün rivayetleri tespit edilmiş, ardından bu rivayetlerin mutâbi‘i ve şâhidi zikredilmiştir.
Efendioğlu, Mehmet. “Tedvîn”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 40/267-269. İstanbul: TDV Yayınları, 2010.
Güşen, Seyit Ali. İlk İki Asır Hadis Eserlerindeki Rivayetlerin Temel Hadis Kaynaklarına İntikali. İstanbul: İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi, 2014.
Hammâd, Nâfiz Hüseyn -Heyle, Nûr. “Cüzʾün nfîhi Ehâdîsi Ebi’l-Yemân el-Hakem b. Nâfi‘”. Mecelletü Câmi’i’l-Ezher 13/1 (2011), 513-562.
Harâitî, Muhammed b. Ca‘fer. Mekârimü’l-aḫlâḳ ve meʿâlîhâ. thk. Eymen Abdülcâbir el-Buhayrî. Kahire: Daru’l-Âfâki’l-Arabiyye, 1419/1999.
Hatîb el-Bağdâdî, Ahmed b. Alî b. Sâbit. el-Kifâye fî (maʿrifeti uṣûli) ʿilmi’r-rivâye. Haydarâbâd: Dâiretu’l-Me‘ârifi’l-‘Usmâniyye, 1357.
İbn Asâkir, Alî b. el-Hasen b. Hibetillâh ed-Dımaşkī. Târîḫu medîneti Dımaşḳ. thk. Amr b. Ğurâme el-Amrevî. 80 Cilt. Beyrût: Dâru’l-Fikr, 1415.
İbn Ebî Hâtim, Abdurrahmân b. Muhammed b. İdrîs er-Râzî. el-Cerḥ ve’t-taʿdîl. 9 Cilt. Beyrût: Dâru İhyâi’t-Türâsi’l-‘Arabî, 1271.
İbn Ebî Hâtim, Abdurrahmân b. Muhammed b. İdrîs er-Râzî. Tefsîru’l-Ḳurʾâni’l-ʿaẓîm. thk. Es‘ad Muhammed et-Tîb. Suudi Arabistan: Mektebetu Nezzâr Mustafa el-Bâz, 1419.
İbn Ebî Şeybe, Ebû Bekr Abdullâh b. Muhammed. el-Muṣannef fi’l-eḥâdîs̱ ve’l-âs̱âr. thk. Kemâl Yûsuf el-Hût. 7 Cilt. Riyad: Mektebetü’r-Rüşd, 1409.
İbn Hacer, Şihâbüddîn Ahmed b. Alî el-Askalânî. Fetḥu’l-bârî bi-şerḥi Ṣaḥîḥi’l-Buḫârî. thk. Muhammed Fuâd Abdulbâkî. 13 Cilt. Beyrût: Dâru’l-Ma‘rife, 1379.
İbn Hacer, Şihâbüddîn Ahmed b. Alî el-Askalânî. Tehzîbü’t-tehzîb. 12 Cilt. Hindistan: Matba‘atu Dâireti’l-Me‘ârifi’n-Nizâmiyye, 1326.
İbn Hibbân, Ebû Hâtim Muhammed b. Hibbân el-Bustî. es̱-S̱iḳāt. thk. Muhammed Abdülmuîd Han. 9 Cilt. Haydarâbâd: Dâiretu’l-Me‘ârifi’l-‘Usmâniyye, 1393.
İbn Mâce, Muhammed b. Yezîd el-Kazvinî. es-Sünen. thk. Şuayb el-Arnaût vd. 5 Cilt. Beyrût: Müessesetü’r-Risâle, 1430.
İbn Sa‘d, Muhammed b. Sa‘d el-Hâşimî. Kitâbü’ṭ-Ṭabaḳāti’l-kebîr. thk. Muhammed Abdulkadir Ata. 8 Cilt. Beyrût: Dâru’l-Kutubi’l-İlmiyye, 1410.
İclî, Ebü’l-Hasen Ahmed b. Abdillâh. Maʿrifetü’s̱-s̱iḳāt. thk. Abdülalîm Abdülazîm el-Bestevî. 2 Cilt. Medine: Mektebetü’d-Dâr, 1405.
Kettânî, Muhammed b. Ca‘fer. Hadis Literatürü (Risâletü’l-Müstatrafe). çev. Yusuf Özbek. İstanbul: İz Yayıncılık, 1994.
Köten, Ârif. “Ebü’l-Yemân”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 10/350-351. İstanbul: TDV Yayınları, 1994.
Mâlik, Mâlik b. Enes b. Mâlik b. Ebî Âmir el-Yemenî. el-Muvaṭṭaʾ. thk. Muhammed Fuâd Abdulbâkî. Beyrût: Dâru İhyâi’t-Turâsi’l-Arabî, 1406.
Müslim, Müslim b. el-Haccâc el-Kuşeyrî en-Neysâbûrî. el-Câmiʿu’ṣ-ṣaḥîḥ. thk. Muhammed Fuâd Abdulbâkî. 5 Cilt. Beyrût: Dâru İhyâi’t-Türâsi’l-Arabî, ts.
Nesâî, Ahmed b. Şuayb. es-Sünenü’l-kübrâ. thk. Abdulmunim Şelebî. 10 Cilt. Beyrût: Müessesetü’r-Risâle, 1421.
Nesâî, Ahmed b. Şuayb. es-Sünen (el-Müctebâ). thk. Abdulfettâh Ebû Gudde. 9 Cilt. Halep: Mektebetü’l-Matbûâti’l-İslâmiyye, 1406.
Nîsâbûrî, Muhammed b. Abdillâh el-Hâkim. el-Müstedrek ʿale’ṣ-Ṣaḥîḥayn. thk. Mustafa Abdulkadir Atâ. 4 Cilt. Beyrût: Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye, 1411.
Özkan, Halit. “Tedvin Tarihinde Emevî Sarayı ve Zührî’nin Mirasına Bir Örnek: Şu‘ayb b. Ebû Hamza Nüshası”. Dîvân Disiplinlerarası Çalışmalar Dergisi 17/32 (2012/1), 1-37.
Efendioğlu, Mehmet. “Tedvîn”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 40/267-269. İstanbul: TDV Yayınları, 2010.
Güşen, Seyit Ali. İlk İki Asır Hadis Eserlerindeki Rivayetlerin Temel Hadis Kaynaklarına İntikali. İstanbul: İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi, 2014.
Hammâd, Nâfiz Hüseyn -Heyle, Nûr. “Cüzʾün nfîhi Ehâdîsi Ebi’l-Yemân el-Hakem b. Nâfi‘”. Mecelletü Câmi’i’l-Ezher 13/1 (2011), 513-562.
Harâitî, Muhammed b. Ca‘fer. Mekârimü’l-aḫlâḳ ve meʿâlîhâ. thk. Eymen Abdülcâbir el-Buhayrî. Kahire: Daru’l-Âfâki’l-Arabiyye, 1419/1999.
Hatîb el-Bağdâdî, Ahmed b. Alî b. Sâbit. el-Kifâye fî (maʿrifeti uṣûli) ʿilmi’r-rivâye. Haydarâbâd: Dâiretu’l-Me‘ârifi’l-‘Usmâniyye, 1357.
İbn Asâkir, Alî b. el-Hasen b. Hibetillâh ed-Dımaşkī. Târîḫu medîneti Dımaşḳ. thk. Amr b. Ğurâme el-Amrevî. 80 Cilt. Beyrût: Dâru’l-Fikr, 1415.
İbn Ebî Hâtim, Abdurrahmân b. Muhammed b. İdrîs er-Râzî. el-Cerḥ ve’t-taʿdîl. 9 Cilt. Beyrût: Dâru İhyâi’t-Türâsi’l-‘Arabî, 1271.
İbn Ebî Hâtim, Abdurrahmân b. Muhammed b. İdrîs er-Râzî. Tefsîru’l-Ḳurʾâni’l-ʿaẓîm. thk. Es‘ad Muhammed et-Tîb. Suudi Arabistan: Mektebetu Nezzâr Mustafa el-Bâz, 1419.
İbn Ebî Şeybe, Ebû Bekr Abdullâh b. Muhammed. el-Muṣannef fi’l-eḥâdîs̱ ve’l-âs̱âr. thk. Kemâl Yûsuf el-Hût. 7 Cilt. Riyad: Mektebetü’r-Rüşd, 1409.
İbn Hacer, Şihâbüddîn Ahmed b. Alî el-Askalânî. Fetḥu’l-bârî bi-şerḥi Ṣaḥîḥi’l-Buḫârî. thk. Muhammed Fuâd Abdulbâkî. 13 Cilt. Beyrût: Dâru’l-Ma‘rife, 1379.
İbn Hacer, Şihâbüddîn Ahmed b. Alî el-Askalânî. Tehzîbü’t-tehzîb. 12 Cilt. Hindistan: Matba‘atu Dâireti’l-Me‘ârifi’n-Nizâmiyye, 1326.
İbn Hibbân, Ebû Hâtim Muhammed b. Hibbân el-Bustî. es̱-S̱iḳāt. thk. Muhammed Abdülmuîd Han. 9 Cilt. Haydarâbâd: Dâiretu’l-Me‘ârifi’l-‘Usmâniyye, 1393.
İbn Mâce, Muhammed b. Yezîd el-Kazvinî. es-Sünen. thk. Şuayb el-Arnaût vd. 5 Cilt. Beyrût: Müessesetü’r-Risâle, 1430.
İbn Sa‘d, Muhammed b. Sa‘d el-Hâşimî. Kitâbü’ṭ-Ṭabaḳāti’l-kebîr. thk. Muhammed Abdulkadir Ata. 8 Cilt. Beyrût: Dâru’l-Kutubi’l-İlmiyye, 1410.
İclî, Ebü’l-Hasen Ahmed b. Abdillâh. Maʿrifetü’s̱-s̱iḳāt. thk. Abdülalîm Abdülazîm el-Bestevî. 2 Cilt. Medine: Mektebetü’d-Dâr, 1405.
Kettânî, Muhammed b. Ca‘fer. Hadis Literatürü (Risâletü’l-Müstatrafe). çev. Yusuf Özbek. İstanbul: İz Yayıncılık, 1994.
Köten, Ârif. “Ebü’l-Yemân”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 10/350-351. İstanbul: TDV Yayınları, 1994.
Mâlik, Mâlik b. Enes b. Mâlik b. Ebî Âmir el-Yemenî. el-Muvaṭṭaʾ. thk. Muhammed Fuâd Abdulbâkî. Beyrût: Dâru İhyâi’t-Turâsi’l-Arabî, 1406.
Müslim, Müslim b. el-Haccâc el-Kuşeyrî en-Neysâbûrî. el-Câmiʿu’ṣ-ṣaḥîḥ. thk. Muhammed Fuâd Abdulbâkî. 5 Cilt. Beyrût: Dâru İhyâi’t-Türâsi’l-Arabî, ts.
Nesâî, Ahmed b. Şuayb. es-Sünenü’l-kübrâ. thk. Abdulmunim Şelebî. 10 Cilt. Beyrût: Müessesetü’r-Risâle, 1421.
Nesâî, Ahmed b. Şuayb. es-Sünen (el-Müctebâ). thk. Abdulfettâh Ebû Gudde. 9 Cilt. Halep: Mektebetü’l-Matbûâti’l-İslâmiyye, 1406.
Nîsâbûrî, Muhammed b. Abdillâh el-Hâkim. el-Müstedrek ʿale’ṣ-Ṣaḥîḥayn. thk. Mustafa Abdulkadir Atâ. 4 Cilt. Beyrût: Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye, 1411.
Özkan, Halit. “Tedvin Tarihinde Emevî Sarayı ve Zührî’nin Mirasına Bir Örnek: Şu‘ayb b. Ebû Hamza Nüshası”. Dîvân Disiplinlerarası Çalışmalar Dergisi 17/32 (2012/1), 1-37.
Saylan, İ. (2024). Ebü’l-Yemân ve Hadis Cüzüʾnün Sahîh-İ Buhârî’ye İntikali. Pamukkale Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 11(1), 45-73. https://doi.org/10.17859/pauifd.1449179
AMA
Saylan İ. Ebü’l-Yemân ve Hadis Cüzüʾnün Sahîh-İ Buhârî’ye İntikali. Pamukkale Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi. June 2024;11(1):45-73. doi:10.17859/pauifd.1449179
Chicago
Saylan, İbrahim. “Ebü’l-Yemân Ve Hadis Cüzüʾnün Sahîh-İ Buhârî’ye İntikali”. Pamukkale Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 11, no. 1 (June 2024): 45-73. https://doi.org/10.17859/pauifd.1449179.
EndNote
Saylan İ (June 1, 2024) Ebü’l-Yemân ve Hadis Cüzüʾnün Sahîh-İ Buhârî’ye İntikali. Pamukkale Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 11 1 45–73.
IEEE
İ. Saylan, “Ebü’l-Yemân ve Hadis Cüzüʾnün Sahîh-İ Buhârî’ye İntikali”, Pamukkale Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, vol. 11, no. 1, pp. 45–73, 2024, doi: 10.17859/pauifd.1449179.
ISNAD
Saylan, İbrahim. “Ebü’l-Yemân Ve Hadis Cüzüʾnün Sahîh-İ Buhârî’ye İntikali”. Pamukkale Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 11/1 (June 2024), 45-73. https://doi.org/10.17859/pauifd.1449179.
JAMA
Saylan İ. Ebü’l-Yemân ve Hadis Cüzüʾnün Sahîh-İ Buhârî’ye İntikali. Pamukkale Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi. 2024;11:45–73.
MLA
Saylan, İbrahim. “Ebü’l-Yemân Ve Hadis Cüzüʾnün Sahîh-İ Buhârî’ye İntikali”. Pamukkale Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, vol. 11, no. 1, 2024, pp. 45-73, doi:10.17859/pauifd.1449179.
Vancouver
Saylan İ. Ebü’l-Yemân ve Hadis Cüzüʾnün Sahîh-İ Buhârî’ye İntikali. Pamukkale Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi. 2024;11(1):45-73.