This research aims to examine teachers’ life satisfaction level and their loneliness at workplace according to some variables. It also aims to find out predictive role and its level of teachers’ loneliness at workplace on their life satisfaction. Research is carried out in accordance with relational screening model and 402 primary school teachers who are working in Ankara during 2012-2013 academic year and selected from 35 primary schools by use of disproportionate cluster sampling method constitutes the sample of the research. The data is collected with ‘’the scales of loneliness at workplace and life satisfaction’’ and tested by making use of multiple regression technique. The differentiation levels in terms of teachers’ life satisfaction and their loneliness at workplace, their sexes, marital status, attendance to concerted social activities out of school and union membership are analysed using T test. Research findings indicate that while there is not a significant difference between teachers’ loneliness level at workplace with respect to marital status in the dimension of emotional deprivation, there is a meaningful diffrence in the dimension of social friendship. Single teachers feel themselves lonelier at workplace than married ones in social friendship dimension. According to marital status variable, life satisfaction levels show significant difference in favor of married teachers. Moreover, between the points of teachers’ life satisfaction and the points of their loneliness at workplace in the dimensions of emotional deprivation and social friendship, there is meaningful negative way relationship. It is also inferred that there is a meaningful opposite relationship between emotional deprivation dimension of teachers’ loneliness at workplace and social friendship dimension of their life satisfaction.
Bu araştırma, öğretmenlerin yaşam doyumları ve iş yerindeki yalnızlıklarının bazı değişkenler açısından incelenmesini, öğretmenlerin iş yerindeki yalnızlıklarının, yaşam doyumları üzerindeki yordayıcı rolünü ve bunun düzeyini tespit etmeyi amaçlamıştır. Araştırma ilişkisel tarama modeline göre yürütülmüş ve araştırmanın örneklemini 2012-2013 eğitim-öğretim yıllında Ankara ilinde çalışan ve oransız küme örnekleme yoluyla seçilen 35 ilköğretim okulundan 402 ilköğretim okulu öğretmeni oluşturmuştur. Araştırma verileri “İş Yerinde Yalnızlık Ölçeği ve Yaşam Doyum Ölçeği” ile toplanmıştır. Araştırma kapsamında toplanan veriler çoklu regresyon tekniği ile test edilmiştir. Öğretmenlerin yaşam doyumları ve iş yerinde yalnızlıkları, cinsiyetleri, medeni durumları, okul dışında beraber sosyal etkinlik yapıp yapmama ve herhangi bir sendikaya üye olup olmama durumlarına göre farklılaşma düzeyleri ise t testi ile incelenmiştir. Araştırma bulgularında öğretmenlerin iş yerindeki yalnızlıkları cinsiyet faktörüne göre farklılaşmazken, yaşam doyumlarının cinsiyet değişkenine göre anlamlı bir farklılık gösterdiği saptanmıştır. Araştırma bulgularına göre öğretmenlerin medeni durumları ile iş yerlerindeki yalnızlıklarının arasında duygusal yoksunluk boyutunda anlamlı bir fark yokken, sosyal arkadaşlık boyutunda anlamlı bir farklılık gözlenmiştir. Bekar öğretmenler kendilerini sosyal arkadaşlık boyutunda evli öğretmenlere göre daha fazla iş yerinde yalnız hissetmektedirler. Öğretmenlerin medeni durum değişkenine göre, yaşam doyumları evli öğretmelerin lehine anlamlı bir farklılık göstermektedir. Öğretmenlerin yaşam doyum puanları ile iş yerindeki yalnızlıkların duygusal yoksunluk ve sosyal arkadaşlık puanları arasında negatif yönlü anlamlı bir ilişki vardır. Öğretmenlerin iş yerinde yalnızlıklarının duygusal yoksunluk boyutuyla ve yaşam doyumlarının sosyal arkadaşlık boyutu arasında anlamlı ters yönlü bir ilişki olduğu sonucuna varılmıştır.
Other ID | JA36TZ29CR |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | July 15, 2016 |
Published in Issue | Year 2013 Volume: 3 Issue: 3 - Volume: 3 Issue: 3 |