The inclusion of a secret sign as a clue which enables the recipient of a private letter to identify the sender was one of the ways of authentication. This is easily understandable when the sign is written on a folded and sealed papyrus. However, when the same type of authentication is written on ostraca, the secret sign becomes immediately visible and known to everybody, and, subsequently useless thereafter. In addition, the inclusion itself does not provide a secure way to prove that the ostracon was the original. For instance, some numbers (amounts of money) can be changed before the ostracon reaches the unsuspected recipient. This paper proposes that these or even other ostraca were put in containers in order to secure both the ostraca and the message.
Şahsi bir mektuba alıcının göndereni tanımlamasını sağlayan bir ipucu olarak gönderen tarafından gizli bir işaretin eklenmesi, kimlik doğrulama yollarından biriydi. İşaret katlanmış ve mühürlenmiş bir papirüs üzerine yazıldığında bu kolayca anlaşılır bir durumdur. Ancak aynı yöntem ostraka üzerinde kullanıldığında, gizli işaret hemen görünür ve herkes tarafından bilinir olmakta, dolayısıyla daha sonra tekrar kullanılamaz hale gelmektedir. Ayrıca gizli bir işaret eklemenin kendi-si ostrakon’un orijinal olduğunu kanıtlamak için güvenli bir yöntem de değildir. Örneğin, ostrakon beklenen alıcıya ulaşmadan önce bazı sayılar (para tutarı) değiştirilebilir. Makale bu ostrakon’ların, hatta diğerlerinin de, hem kendilerini hem de taşıdıkları mesajı güvence altına almak için kaplara konuldukları önerisini getirmektedir.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Linguistics |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | December 15, 2020 |
Published in Issue | Year 2020 Volume: 6 |