PHYSICAL EDUCATION COURSE AND PHYSICAL ACTIVITIES IN VILLAGE INSTITUTES: A CASE OF CIFTELER VILLAGE INSTITUTE

Year 2011, Volume: 2 Issue: 2, 11 - 27, 12.05.2011

Coşkun Bayrak Veli Çelik

Abstract

Abstract

 

The current study aims at examining the content, objectives and applications of the course titled “Physical Education and National Folklore Dances”, one of the culture courses available in the curriculum of Village Institutes focusing on daily physical activities. For the purposes of the study, a qualitative study was designed, in which a number of interviews were carried out with six teachers who graduated from village institutes in various years and a teacher of physical education who worked at Kars Cılavuz Village Institute between 1948 and 1953. Çifteler Village Institute assumed the role of a so-called laboratory in the history of village institutes and all the new implementations and applications were piloted in this institute. Therefore; the subject of the study were chosen among the graduates of Çifteler Village Institute who agreed to participate in the study. All the interviews conducted with the participants were audio recorded after their permissions were taken. The transcripts were coded and categorized by using Nvivo qualitative Data Analysis Software.

The data obtained from the participants revealed that a great variety of physical activities such as trekking, jogging, activities in the workshops and free games, were carried out in Çifteler Village Institute.  Following the arrival of Physical Education Teachers in Çifteler Village Institute in 1947, the following sport branches were also taught: football, basketball, running and wrestling etc.  The national folklore dances played in the mornings constituted an important part of daily activities. Welcoming the day with the sounds of drums and piano accordion, the participants stated that they considered these national folklore games as a way of culturalization and developing an awareness of national identity. Thanks to the visits among village institutes, these dances extended to other institutes. As a result of people teaching these dances and enthusiasm to learn them, most of the local songs and dances were known by the students in village institutes.

According to the data obtained from the participants and the related literature, we can conclude that the objectives determined for “Physical Education” course, to a great extent, were fulfilled despite the unfavorably difficult conditions of 1940s and 1950s. It is suggested that the further studies to be carried out on sports activities in village institutes and the course titled “Physical Education and National Folklore Dances” are likely to contribute to sports education literature at national and international levels.

Key Words: Village Institutes, Çifteler Village Institute, Physical Education, Physical Education Programs, National Folklore Dances.

Keywords

-

References

• Alıç, M. (1990). “Yönetim Açısından Köy Enstitüleri”. Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3:1, 21-27.
• Altunya, N. (2002a). “Köy Enstitüleri”. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi, 3:26.
• Altunya, N. (2002b). Köy Enstitüsü Sisteminin Düşünsel Temelleri. İstanbul, Uygun Basım ve Ltd. Ş.
• Altunya, N. (2005). Köy Enstitüsü Sistemine Toplu Bir Bakış. Ankara, Kelebek Matbaası.
• Apaydın, T. (1978). Köy Enstitüleri Yılları. Cem Yayınevi.
• Balkır, S. E. (1998). Eski Bir Öğretmenin Anıları. Yenigün Haber Ajansı Basın ve Yayıncılık A.Ş.
• Başaran, M. (1974). Tonguç Yolu: Köy Enstitüleri, Devrimci Eğitim. İstanbul, Varlık Yayınevi.
• Başaran, M. (1999). Özgürleşme Eylemi: Köy Enstitüleri. İstanbul, Cumhuriyet Kitapları.
• Bilir, M. (2005). “Türkiyede’ki Eğitim (Okuma – Yazma) Kampanyalarının Halk Eğitimi Açısından Değerlendirilmesi”. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 38:2., 103-125.
• Bilir, P. (2008). “Yeni Beden Eğitimi Öğretim Programı ve Köy Enstitülerinde Beden Eğitimi Derslerinin Yapılandırmacı Öğretim Yaklaşımı Açısından Değerlendirilmesi”. SPORMETRE Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, VI (3), 145-150.
• Bogdan, R.C. ve Biklen, S.K. (1998). Qualitative Research For Education: An Introduction To Theory And Methods. Boston, Allyn and Bacon.
• Bulut, R. (1990). Nisandaki Güneşler 50. Yılında Köy Enstitüleri 1940- 1990. Ankara, San Matbaası.
• Burgaç, M. (2004). Çifteler Köy Enstitüsü, Uludağ Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Tarih Ana Bilim Dalı, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Bursa.
• Çifteler Köy Enstitüsü Mahmudiye Bölümü Eğitim Başılığı (1949-1950). 1949 Yılı Sonu, 1950 Yılı Başlangıcı Mahmudiye Bölümünün Durumunu Gösteren Yıllık Rapor, s. 2. Yunus Emre Anadolu Öğretmen Lisesi, Tasnif Edilmemiş Arşiv.
• Doğan C. (2005). “Türkiye’de Sınıf Öğretmeni Yetiştirme Politikaları ve Sorunları”. Bilig, Güz: 35, 133-149.
• Dural, A.B. ve Zeyrekli, S. (2008). “Sosyal Devletin Eğitim İşlevi”. Üniversite ve Toplum: Bilim, Eğitim ve Düşünce Dergisi, 8:2.
• Dündar, C. (2002). Köy Enstitüleri. Ankara, İmge Kitabevi.
• GAO (1990). Case Study Evaluations. U.S. General Accounting Office Program Evaluation http://www.gao.gov/special.pubs/10_1_9.pdf adresine erişildi. Methodology Division. 12 Mart 2008 tarihinde
• Gökçora, İ. H. (2007a). “Kulluktan Özgür Bireye: Üretken Eğitim ve Aydınlanma Yolunda Köy Enstitüler”. Üniversite ve Toplum: Bilim, Eğitim ve Düşünce Dergisi, 7:1.
• Gökçora, İ. H. (2007b). “Eğitim ve Kültürde Kirlilik”. Üniversite ve Toplum: Bilim, Eğitim ve Düşünce Dergisi 7:1.
• Güvercin, C. H., Aksu, M. ve Arda, B. (2004). “Köy Enstitüleri ve Sağlık Eğitimi”. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Mecmuası, 57:2, 97-103.
• International Standarts For Physical Education and Sport For Scholl Children. 5 Haziran 2008 tarihinde http://www.ichpersd.org/i/children.html adresine erişilmiştir.
• İnan R. (1986). Bir Ömrün Öyküsü. Ankara, Öğretmen Yayınları, Cilt: II.
• Kaplan, M. (2002). Aydınlanma Devrimi ve Köy Enstitüleri. Ankara, Semih Ofset.
• Karaman, S. (2003). “63. Kuruluş Yılında Köy Enstitüleri”, Üniversite ve Toplum: Bilim, Eğitim ve Düşünce Dergisi, 3:2.
• Kartal, S. (2008). Toplumun Kalkınmasında Farklı Bir Eğitim Kurumu: Köy Enstitüleri, Mersin Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 4:1, 23-36.
• Kaya, Y. (2001). Bozkırdan Doğan Uygarlık Köy Enstitüleri I: Antigone’den Mızraklı İlmihal’e. İstanbul, Tiglat Matbaacılık A.Ş.
• Kırby, F. (1962). Türkiye’de Köy Enstitüleri. Ankara, İmece Yayınları: 2.
• Kızık, S. (2008). Maksat Spor Olsun. İstanbul, Cumhuriyet Kitapları.
• Köy Enstitüleri ve Çağdaş Eğitim Vakfı (2005). Köy Enstitüleri İle İlgili Yönetmelik ve Resmi Yazılar. Ankara, Ayrıntı Matbaası.
• Köy Enstitüleri ve Çağdaş Eğitim Vakfı (2007). Köy Enstitüleri: Amaçlar-İlkeler- Uygulamalar. Ankara, Köy Enstitüleri ve Çağdaş Eğitim Vakfı Yayınları.
• Küçükcan, İ. (2008). Ülkeye Adanmışlıkta Köy Enstitüleri ve “Çifteler (ÇKE) Örneği” (1. Basım). Eskişehir, Sakarya Gazetecilik ve Matbaacılık A.Ş.
• Makal, M. (2009). Köy Enstitüleri ve Ötesi. İstanbul, Literatür Yayıncılık, Dağıtım, Pazarlama Sanayi ve Ticaret Ltd, Şti.
• Mills, G.E. (2003) Action Research: A Guide For The Teacher Researcher. Upper Saddle River, NJ: Merill/Prentice Hall.
• Miles, M.B. ve Huberman, A.M. (1994). Qualitative Data Analysis: An Expanded Sourcebook. Thousand Oaks. CA: Sage Publications.
• Mirzeoğlu, N. (2003). Spor Bilimlerine Giriş. Ankara, Bağırgan Yayınevi.
• Türkiye Cumhuriyeti Maarif Vekilliği Köy Enstitüleri Öğretim Programı (1943). Ankara, Maarif Matbaası.
• Saillard E. K. (2009). NVivo 8 İle Nitel Araştırma Projeleri. Ankara, Anı Yayıncılık.
• Semerci, B. (1989). Türkiye’de İleri Atılımlar ve Köy Enstitüleri. İstanbul, Özgür Yayın Dağıtım.
• Türkoğlu, P. (2000).Tonguç ve Enstitüleri. İstanbul, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2006). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara, Seçkin Yayıncılık.
• Yüksel, A, Mil, B. ve Bilim, Y. (Edit.). (2009). Nitel Araştırma: Neden, Nasıl, Niçin?. Ankara, Detay Yayıncılık.