Hz. Peygamber’in (s.a.s.) Hataları Düzeltme Yöntemleri

Year 2022, Volume: 2 Issue: 1, 48 - 62, 30.06.2022

Necati Aykon

Abstract

Allah Teâlâ, “Halifem,” dediği insanı en güzel bir şekilde yaratmış, tüm yaratıkların arasında ona ayrı bir mevki vermiş, akıl ve fikirle donatmış, konuşma kabiliyetiyle süslemiş, yeryüzünde olanların hepsini onun için yaratmış, göklerde olanları da onu emrine vermiş, karada ve denizde taşımış, helal ve temiz olan şeylerle rızıklandırmıştır.
İnsan akıl ve fikirle donatılmış olmasına rağmen hata yapma ihtimali olan bir varlıktır. Nitekim kazandığı imtihan neticesinde yerleştirildiği cennette ilk hatasını yapmış ve bu hata neticesinde yeryüzüne indirilmiştir. Bundan sonraki hayatında da başıboş bırakılmamış, hayatını düzene sokmak, bir hata yaptığı zaman ona doğru yolu gösterecek binlerce peygamber gönderilmiştir. Her peygamber kendi bölgesinde hizmet ederken Hz. Muhammed, tüm insanlığa gönderilmiş âlemlere rahmet bir peygamberdir.
Hz. Muhammed, hata yapanlara karşı Yumuşaklığı, hoş görüyü elden bırakmamış, daima af yolunu tutmuş, hiç kimsenin yüzüne hatasını vurmamış, kimseyi toplum içinde rencide etmemiş, problemi çözüme kavuştururken daima alternatifini söyleyerek yol gösterici olmuş, nadir de olsa öfkelenmiştir. Bu öfkelenme şahsına karşı yapılan bir hareketten dolayı olmamış, insanlara yapılan muameleden dolayı olmuştur. Tüm bunlar insan kazanmayı amaç edinen herkes için en mükemmel örneklerdir. Biz bu çalışmamamızda onun hataları düzeltirken kullandığı bu prensipleri örnekleriyle anlatmaya çalışacağız.

Keywords

Hata, Hz. Peygamber, Rasûlüllah, Hz. Muhammed, Yöntem, İnsan

References

• Kur’ân-ı Kerim, Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları.
• Ahmed b. Hanbel (241/855), Müsned, c. I-VI, İstanbul: Çağrı Yayınları, 1992.
• Buhârî, Ebû Abdullah Muhammed b. İsmail ( 256/870), el-Câmiu’s-Sahîh, c. I-VIII, İstanbul: Çağrı Yayınları, 1992.
• Çelik, Ömer, Öztürk, Mustafa, Kaya, Murat, Üsve-i Hasene, ( Altınoluk Dergisi promosyonu) İstanbul, Erkam yayınları, 1424/2003.
• Dârimî, Ebû Muhammed Abdullah b. Abdurrahman ( 255/871), Es-Sünen, I-II, İstanbul: Çağrı Yayınları, 1992.
• Ebû Dâvûd, Süleyman b. Eş’âs es-Sicistân3i ( 275/891), es-Sünen, C. I-II, İstanbul: Çağrı Yayınları, 1992.
• Hökelekli, Hayati, “İnsan” İslam’da İnanç, İbadet ve Günlük Yaşayış Ansiklopedisi, editör: İ. Kâfi Dönmez, c. II, (İstanbul: İFAV yayınları), 2006.
• İbn Hişâm, Abdülmelik b. Hişâm, es-Siratü’n-Nebeviyye, c. III-IV , tah: Mustafa es-Sekâ ve diğerleri, Beyrût: Dâru’l-Ma’rife, ts.
• İbn Mâce, Ebû Abdullah Muhammed b. Yezîd (273/887), es-Sünen, c.I-II, İstanbul: Çağrı Yayınları, 1992.
• İbn Sa’d, Muhammed b. Sa’d, et-Tabakâtü’l-Kübrâ, c. I-IX, Beyrût: Dâru Sader, ts.
• İbnü’l-Kelbî, Ebu’l-Münzir Hişâm b. Muhammed Ebu’n-Nadr b. Sâib, Kitâbu’l-Esnâm, (Putlar Kitabı), (Arapça-Türkçe bir arada), çev: Beyza Bilgin, Ankara: Ankara Okulu Yayınları, 2017.
• Meral, Muhammet, Hz. Peygamberin Hatalar karşısındaki Tavrı, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Temel İslam Bilimleri Anabilim Dalı Temel İslam Bilimleri Programı Basılmamış Yüksek Lisans Tezi, İzmir, 2011
• Müslim, Ebu’l-Hüseyn Müslim b. Haccâc el-Kureyşî, en-Nisâbûrî (261/874), el-Câmiu’s-Sahîh, c. I-III, İstanbul: Çağrı Yayınları, 1992.
• Nesâî, Ebû Abdurrahmân Ahmed b. Şuayb (303/915), es-Sünen, c. I-VIII, İstanbul: Çağrı Yayınları, 1992.
• Taberî, İbn Cerîr, Muhammed, Târîhu’r-Rusül ve Mülûk, Tah: Ebu’l-Fazl İbrahim, 4. Baskı, c. III, Kahire: Dâru’l-Meârif, ts.
• Tirmizî, Ebû Îsâ Muhammed b. Îsâ (297/909), es-Sünen, c. I-VI, İstanbul: Çağrı Yayınları, 1992.