Year 2017,
Volume: 2017 Issue: 2, 10 - 21, 03.12.2017
Hilal Uygurtürk
,
Hasan Uygurtürk
,
Turhan Korkmaz
References
- Aaker, D. A. (1991). Managing brand equity: capitalizing on the value of a brand name. New York, USA: The Free Press, Macmillan, Inc.
Aksoy, R. (2012). İnternet ortamında pazarlama. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
AMA (2017). Erişim tarihi: 06.03.2017, https://www.ama.org/resources/Pages/ Dictionary.aspx?dLetter=B
Atılgan, E, Aksoy, Ş. & Akıncı, S. (2005). Determinants of the brand equity: a verification approach in the beverage industry in Turkey. Marketing Intelligence&Planning, 23 (3), 237-248.
Baldauf, A., Cravens, K. S. & Binder, G. (2003). Performance consequence of brand equity management: evidence from organizations in the value chain. Journal of Product & Brand Management, 12 (4), 220-236.
Baldinger, A. L. & Rubinson, J. (1996). Brand loyalty: the link between attitude and behavior. Journal of Advertising Research, 36 (6), 22-34.
Bayrakdaroğlu, A. & Mirgen, Ç. (2016). Marka değerinin hisse senedi getirisi üzerine etkisi: BİST’de bir araştırma. Business and Economics Research Journal, 7 (3), 111-123.
Bloomberg HT (2017). Erişim Tarihi:15.03.2017, http://www.bloomberght.com/tahvil/ gosterge-faiz
Buil, I., Chernatony, L. & Martinez, E. (2008). A Cross-National validation of the consumer-based brand equity scale. Journal of Product & Brand Management, 17 (6), 384-392.
Bursalı, O. B. & Karaman, A. (2009). Yönetsel ve finansal açıdan marka değeri Denizli tekstil sektöründe bir uygulama. Sosyal Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 16, 283-298.
Chang, K. & Brodowsky, G. H. (2007). Relationships among attitude, brand equity and repurchase intention: the case of skincare products in Taiwan. The Society for Marketing Advances Conference, St Antonio, Texas.
Chowudhury, R. A. (2012). Developing the measurement of consumer based brand equity in service industry: an empirical study on mobile phone industry. European Journal of Business and Management, 4 (13), 62-67.
Cravens, K. S. & Guilding, C. (1999). Strategic brand valuation: a cross-functional perspective, Business Horizons, July-August, 53-62.
Dımbıloğlu, A. A. (2014). Marka değerinin belirlenmesi: örnek olay uygulaması BİST (Borsa İstanbul) kimya, petrol, kauçuk ve plastik ürünler sektöründe marka değerinin tespiti, Uzmanlık Tezi, Türk Patent Enstitüsü Markalar Dairesi Başkanlığı, Ankara.
Doyle, P. (2008). Değer temelli pazarlama: şirketinizi büyütmek ve hissedar değeri yaratmak için pazarlama stratejileri. Çev. Gülfidan Barış, İstanbul: Mediacat.
Hiroshi, T. (2012). The empirical analysis via the corporate brand power evaluation model. SCIS-ISIS 2012, Kobe, Japan, November 20-24, 157-162.
Kaya, Y. (2002). Marka değerleme metotları ve bu metotların kullanımında sermaye piyasası mevzuatı açısından çıkabilecek sorunlar. Yeterlik Etüdü, Sermaye Piyasası Kurulu Denetleme Dairesi, İstanbul.
Keller, K. L. (1993). Conceptualizing, measuring and managing customer- based brand equity, Journal of Marketing, 57 (1), 1-22.
Keller, K. L. (2008). Strategic brand management: building, measuring and managing brand equity. New Jersey: Pearson Prentice Hall.
Kerin, R. A. & Sethuraman, R. (1998). Exploring the brand value- shareholder value nexus for consumer goods companies. Journal of the Academy of Marketing Science, 4, 260–273.
Kim, H.-B., Kim, W. G. & An, J. A. (2003). The Effect of consumer- based brand equity on firms’ financial performance. Journal of Consumer Marketing, 20 (4), 335-351.
Kotler, P. & Armstrong, G. (2005). Principles of marketing. Eleventh Edition, New Jersey: Pearson Prentice Hall.
Knapp, D. E. (2002). Marka aklı. Çev. Azra Tuna Akartuna, Ankara: Mediacat.
Kwun, D. J.-W. & Oh, H. (2007). Consumers’ evaluation of brand portfolios, International Journal of Hospitality Management, 26 (1), 81-97.
Markaları Korunması Hakkındaki 556 Sayılı Kanun Hükmündeki Kararname (1995), Erişim Tarihi:13.03.2017, http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/4.5.556.pdf
METI (2002). Ministry of Economy, Trade and Industry, The Government of Japan. The Report of the Committee on Brand Valuation, 24 June.
Özkan, M. & Terzi, S. (2012). Finansal raporlama açısından marka değerinin ölçümü ve değerlendirilmesi. Öneri Dergisi, 10 (38), 87-96.
Pappu, R., Quester, P. G. & Cooksey, R. W. (2005). Consumer-Based brand equity: improving the measurement – empirical evidence. Journal of Product & Brand Management, 14 (3), 143-154.
Pappu, R. & Quester, P. (2006). A Consumer-Based method for retailer equity measurement: results of an empirical study. Journal of Retailing and Consumer Services, 13 (5), 317–329.
Simon, C. J. & Sullivan, M. W. (1993). The Measurement and determinants of brand equity: a financial approach. Marketing Science, 12 (1), 28-53.
Yaraş, E. (2005). Tüketicilerin pazarlama karması kararları ve marka değeri algılamalarına göre kümeler halinde incelenmesi. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 19 (2), 349-372.
Zengin, B. & Güngördü, A. (2015). Marka değerinin hesaplanması üzerine ampirik bir çalışma: finans ve pazarlama boyutu. Gazi Üniversitesi İİBF Dergisi, 17 (2), 282-298.
Marka Değerinin HIROSE Yöntemi İle Belirlenmesi: BİST’de İşlem Gören Seramik Sektörü Firmaları Üzerine Bir Araştırma
Year 2017,
Volume: 2017 Issue: 2, 10 - 21, 03.12.2017
Hilal Uygurtürk
,
Hasan Uygurtürk
,
Turhan Korkmaz
Abstract
Marka, sadece bir ürün logosu veya ambalajda yer alan amblem olmanın ötesinde işletmelerin yoğun rekabet ortamında müşteri bağlılığını oluşturmada ve gelecekte işletmeye sürekli nakit akışı sağlamada önemli bir rol üstlenmektedir. Bu nedenle işletmeler bilinen bir markaya sahip olmak isterler. Ayrıca, işletmeler markanın sürekliliğini sağlayarak, markanın değerini artırma çabası içerisindedirler. Marka değerinin belirlenmesi, söz konusu faaliyetlerin verimliliğini ortaya koyan önemli bir gösterge niteliği taşımaktadır. Bu çalışmada, Borsa İstanbul’da payları işlem gören seramik sektörü işletmelerinin marka değerlerinin Hirose yöntemine göre belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu kapsamda analize dahil edilen seramik sektörü işletmelerinin mali tablolarındaki muhasebe verileri kullanılarak hesaplama işlemleri gerçekleştirilmiş ve ulaşılan sonuçlar yorumlanmıştır.
References
- Aaker, D. A. (1991). Managing brand equity: capitalizing on the value of a brand name. New York, USA: The Free Press, Macmillan, Inc.
Aksoy, R. (2012). İnternet ortamında pazarlama. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
AMA (2017). Erişim tarihi: 06.03.2017, https://www.ama.org/resources/Pages/ Dictionary.aspx?dLetter=B
Atılgan, E, Aksoy, Ş. & Akıncı, S. (2005). Determinants of the brand equity: a verification approach in the beverage industry in Turkey. Marketing Intelligence&Planning, 23 (3), 237-248.
Baldauf, A., Cravens, K. S. & Binder, G. (2003). Performance consequence of brand equity management: evidence from organizations in the value chain. Journal of Product & Brand Management, 12 (4), 220-236.
Baldinger, A. L. & Rubinson, J. (1996). Brand loyalty: the link between attitude and behavior. Journal of Advertising Research, 36 (6), 22-34.
Bayrakdaroğlu, A. & Mirgen, Ç. (2016). Marka değerinin hisse senedi getirisi üzerine etkisi: BİST’de bir araştırma. Business and Economics Research Journal, 7 (3), 111-123.
Bloomberg HT (2017). Erişim Tarihi:15.03.2017, http://www.bloomberght.com/tahvil/ gosterge-faiz
Buil, I., Chernatony, L. & Martinez, E. (2008). A Cross-National validation of the consumer-based brand equity scale. Journal of Product & Brand Management, 17 (6), 384-392.
Bursalı, O. B. & Karaman, A. (2009). Yönetsel ve finansal açıdan marka değeri Denizli tekstil sektöründe bir uygulama. Sosyal Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 16, 283-298.
Chang, K. & Brodowsky, G. H. (2007). Relationships among attitude, brand equity and repurchase intention: the case of skincare products in Taiwan. The Society for Marketing Advances Conference, St Antonio, Texas.
Chowudhury, R. A. (2012). Developing the measurement of consumer based brand equity in service industry: an empirical study on mobile phone industry. European Journal of Business and Management, 4 (13), 62-67.
Cravens, K. S. & Guilding, C. (1999). Strategic brand valuation: a cross-functional perspective, Business Horizons, July-August, 53-62.
Dımbıloğlu, A. A. (2014). Marka değerinin belirlenmesi: örnek olay uygulaması BİST (Borsa İstanbul) kimya, petrol, kauçuk ve plastik ürünler sektöründe marka değerinin tespiti, Uzmanlık Tezi, Türk Patent Enstitüsü Markalar Dairesi Başkanlığı, Ankara.
Doyle, P. (2008). Değer temelli pazarlama: şirketinizi büyütmek ve hissedar değeri yaratmak için pazarlama stratejileri. Çev. Gülfidan Barış, İstanbul: Mediacat.
Hiroshi, T. (2012). The empirical analysis via the corporate brand power evaluation model. SCIS-ISIS 2012, Kobe, Japan, November 20-24, 157-162.
Kaya, Y. (2002). Marka değerleme metotları ve bu metotların kullanımında sermaye piyasası mevzuatı açısından çıkabilecek sorunlar. Yeterlik Etüdü, Sermaye Piyasası Kurulu Denetleme Dairesi, İstanbul.
Keller, K. L. (1993). Conceptualizing, measuring and managing customer- based brand equity, Journal of Marketing, 57 (1), 1-22.
Keller, K. L. (2008). Strategic brand management: building, measuring and managing brand equity. New Jersey: Pearson Prentice Hall.
Kerin, R. A. & Sethuraman, R. (1998). Exploring the brand value- shareholder value nexus for consumer goods companies. Journal of the Academy of Marketing Science, 4, 260–273.
Kim, H.-B., Kim, W. G. & An, J. A. (2003). The Effect of consumer- based brand equity on firms’ financial performance. Journal of Consumer Marketing, 20 (4), 335-351.
Kotler, P. & Armstrong, G. (2005). Principles of marketing. Eleventh Edition, New Jersey: Pearson Prentice Hall.
Knapp, D. E. (2002). Marka aklı. Çev. Azra Tuna Akartuna, Ankara: Mediacat.
Kwun, D. J.-W. & Oh, H. (2007). Consumers’ evaluation of brand portfolios, International Journal of Hospitality Management, 26 (1), 81-97.
Markaları Korunması Hakkındaki 556 Sayılı Kanun Hükmündeki Kararname (1995), Erişim Tarihi:13.03.2017, http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/4.5.556.pdf
METI (2002). Ministry of Economy, Trade and Industry, The Government of Japan. The Report of the Committee on Brand Valuation, 24 June.
Özkan, M. & Terzi, S. (2012). Finansal raporlama açısından marka değerinin ölçümü ve değerlendirilmesi. Öneri Dergisi, 10 (38), 87-96.
Pappu, R., Quester, P. G. & Cooksey, R. W. (2005). Consumer-Based brand equity: improving the measurement – empirical evidence. Journal of Product & Brand Management, 14 (3), 143-154.
Pappu, R. & Quester, P. (2006). A Consumer-Based method for retailer equity measurement: results of an empirical study. Journal of Retailing and Consumer Services, 13 (5), 317–329.
Simon, C. J. & Sullivan, M. W. (1993). The Measurement and determinants of brand equity: a financial approach. Marketing Science, 12 (1), 28-53.
Yaraş, E. (2005). Tüketicilerin pazarlama karması kararları ve marka değeri algılamalarına göre kümeler halinde incelenmesi. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 19 (2), 349-372.
Zengin, B. & Güngördü, A. (2015). Marka değerinin hesaplanması üzerine ampirik bir çalışma: finans ve pazarlama boyutu. Gazi Üniversitesi İİBF Dergisi, 17 (2), 282-298.