Modern mekânsal üretimin kendisini açıkça gösterdiği odaklardan birisi yeni kent merkezleridir. Bu çalışmada, Tekirdağ il merkezi olan Süleymanpaşa ilçesinde 2000’li yıllardan sonra gerçekleşen mekânsal üretim, “yeni kent merkezi“ ekseninde ele alınmakta ve yeni kent merkezi oluşumunun toplumsal ve mekânsal sonuçları değerlendirilmektedir. Araştırmada nitel araştırma yöntemi kullanılmıştır. Bu kapsamda yerel karar vericilerle ve ilgili aktörlerle derinlemesine mülakatlar yapılmıştır. 39 kişiyle yapılan derinlemesine mülakatlar betimsel olarak analiz edilmiştir. Çalışmada: (1) Eski kent merkezini modern tüketim kalıplarına uygun hâle getiremeyen yerel politikacıların, yeni kent merkezi yaratma yolunu seçtikleri, (2) yeni kent merkezinin, eski kent merkezinin mekânsal ve toplumsal işlevleri ile tezat oluşturduğu ve kentte sosyomekânsal ayrışmanın yaşanabileceği, (3) şehrin küreselleşmeye dönük yüzünü yansıtan yeni kent merkezinde yaşayanların, kentin eski kimliği ile bağ kurmakta zorlanabilecekleri ve (4) eski kent merkezi sakinlerinin yeni kent merkezi nedeni ile dezavantajlı konuma gelme potansiyelinin bulunduğu sonucuna ulaşılmıştır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | 2017/2 Makaleler |
Authors | |
Publication Date | December 3, 2017 |
Published in Issue | Year 2017 Volume: 2017 Issue: 2 |