Level of Involvement of Recreational Soccer Participants

Yıl 2022, , 217 - 227, 29.12.2022

Osman Kırandi Erman Öncü , Vildan Akbulut , İbrahim Aydın

https://doi.org/10.55238/seder.1190641

Öz

Leisure time activities are activities that people do voluntarily in their remaining time from their daily lives and workloads. When it comes to sportive leisure time activity especially for men in our country, the soccer usually comes to mind. The most important sector emerging from soccer and leisure time relationship is undoubtedly the indoor soccer (carpet turf). The purpose of this paper was to examine the level of involvement of adult individuals who play soccer for recreational purposes. The sample for this project consisted of 425 recreational soccer participants. The “Leisure Involvement Scale” was used as the data collection instrument in this study. Descriptive statistical methods, t-test, Pearson and Spearman correlation coefficients were used in the data analysis. Significant differences were recorded according to the marital status, education level and past soccer experience variables in the ‘Centrality’ dimension. There was also a significant difference between the level of involvement and past soccer experience in the ‘Attraction’ dimension. Results of the analysis, on the other hand, demonstrated negative correlations between age and the level of involvement at low level in the ‘Centrality’, the ‘Identity Affirmation’ and the ‘Identity Expression’ dimensions. There was a positive correlation at low level between the level of involvement and the frequency of participation into leisure activities in all dimensions. The participants who played soccer in the past had higher involvement level than the others in the ‘Centrality’ and the ‘Attraction’ dimension. The participants who were unmarried and graduated from high school had higher involvement level than the others in the ‘Centrality’ dimension. As the frequency of leisure participation increased, the participants’ leisure involvement levels increased.

Anahtar Kelimeler

Leisure Involvement, Recreational Soccer, Adults

Rekreatif Futbol Katılımcılarının İlgilenim Düzeyleri

Öz

Serbest zaman etkinlikleri, insanların gündelik yaşamlarından ve iş yüklerinden artakalan zamanlarında gönüllü olarak yaptıkları etkinliklerdir. Ülkemizde, özellikle erkekler için sportif serbest zaman etkinliği denildiğinde akla ilk futbol gelmektedir. Futbol ve serbest zaman ilişkisinden ortaya çıkan en önemli sektör ise kuşkusuz halı saha futboludur. Buradan hareketle bu araştırmanın amacı; rekreatif amaçlı futbol oynayan yetişkin bireylerin futbola ilişkin ilgilenim düzeylerinin araştırılmasıdır. Araştırmanın çalışma grubunu 425 halı saha futbolu katılımcısı oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak “Serbest Zaman İlgilenim Ölçeği” kullanılmıştır. Verilerin analizinde; betimsel istatistikler, t-testi, Pearson ve Spearman korelasyon testleri kullanılmıştır. Katılımcıların serbest zaman etkinliği olarak futbol ilgilenim düzeyleri ‘Önem Verme’ boyutunda medeni durum, eğitim durumu ve geçmişte futbol oynama durumu değişkenlerine göre anlamlı bir şekilde farklılaşmaktadır. ‘Çekicilik’ boyutunda ise sadece geçmişte futbol oynama durumu değişkenine göre anlamlı bir farklılık tespit edilmiştir. Ayrıca yaş ile ‘Önem Verme’, ‘Özdeşleşme’ ve ‘Kendini İfade Etme’ alt boyutları arasında negatif yönde ve düşük düzeyde; rekreatif aktivitelere katılım sıklığı değişkeni ile tüm alt boyutlar arasında pozitif yönde ve düşük düzeyde anlamlı bir ilişki olduğu tespit edilmiştir. Araştırma sonuçları, katılımcıların serbest zaman etkinliği olarak futbolu çekici buldukları ve sosyalleşmelerine katkı sağladığı için tercih ettiklerini göstermektedir. Evli olmayan ve lise mezunu olan katılımcılar, futbola daha çok önem vermektedir. Geçmişte futbol oynamış olan bireyler futbola hem önem vermekte hem de çekici bulmaktadır. Aktivite katılım sıklığı arttıkça da ilgilenim düzeyi artmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Serbest Zaman İlgilenim, Rekreasyonel Futbol, Yetişkin Bireyler

Kaynakça

• An, B., Sato, M., & Harada, M. (2021). Grit, leisure involvement, and life satisfaction: A case of amateur triathletes in Japan. Leisure Sciences, 1-17.
• Arslan, F. M., & Bakır, N. O. (2010). Tüketicilerin ilgilenim düzeylerine göre alışveriş merkezlerini tercih etme nedenleri ve sadakate etkisi. Marmara Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 28(1), 227-259.
• Aydın, İ. (2016). Fitnes katılımcılarının rekreasyonel etkinliklere yönelik ilgilenim ve mutluluk düzeylerinin belirlenmesi (Yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Aydın, İ. (2020). Rekreasyonel fiziksel aktivitelere düzenli katılan bireylerde ilgilenim, algılanan sağlık çıktısı ve yaşam doyumu ilişkisi (Doktora tezi). Gazi Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Aydın, İ., & Yaşartürk, F. (2016). Rekreasyonal etkinliklere yönelik fitness katılımcılarının ilgilenim düzeyleri: Demografik özelliklere göre durumu. International Journal of Science Culture and Sport, 4(3), 704-711.
• Aydınlıoğlu, F. (2007). Resmi kuruluşlarla özel sektöre ait halı sahaların aydınlatma açısından değerlendirilmesi (Yüksek lisans tezi). İnönü Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Malatya.
• Ayhan, C., Düğenci, A., & Işık, Ö. (2019). Altmış yaş üstü kadın ve erkeklerde serbest zaman ilgileniminin mutluluk ve başarılı yaşlanma üzerine etkisi. B. Gürbüz (Ed.), II. Uluslararası Rekreasyon ve Spor Yönetimi Kongresi içinde (s. 265-266). Bodrum.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç-Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., Demirel, F. (2020). Bilimsel araştırma yöntemleri (28. bs.). Ankara: Pegem Akademi.
• Coşkun, Y. D., & Demirel, M. (2012). Üniversite öğrencilerinin yaşam boyu öğrenme eğilimleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 42(42), 108-120.
• Çakır, V. (2007). Tüketici ilgilenimini ölçmek. Selçuk Üniversitesi Dergisi, 4(4), 163-180.
• Çelebi, E. (2006). Hürriyet Gazetesi Yazı Dizisi. İstanbul.
• Çetiner, İ., N. (2021). Futbol hakemlerinin serbest zaman ilgilenimleri ile karar verme düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Sakarya Uygulamalı Bilimler Üniversitesi, Lisansüstü Eğitimi Enstitüsü, Sakarya.
• Dawson, J., Havitz, M. & Scott, D. (2011). Behavioral adaptation of alpine skiers to climate change: Examining activity involvement and place loyalty. Journal of Travel and Tourism Marketting, 28(4), 388-404.
• Dever, A. (2015). Spor Sosyolojisi. Ankara: Siyasal Kitabevi.
• Ekiz, D. (2020). Bilimsel araştırma yöntemleri (6. bs.). Ankara: Anı Yayıncılık.
• Emir, E. (2020). Serbest zaman doyumu, ilgilenimi ve algılanan özgürlük ilişkisi: Fiziksel aktivite yoluyla kadınların güçlenmesi (Doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Eraslan, G., Gürbüz, B., Çimen, Z., & Eraslan, A. (2018, Mayıs). Yetişkin bireylerin serbest zaman ilgilenim düzeylerinin incelenmesi: Rekreasyonel koşucular örneği. Uluslararası Rekreasyon ve Spor Yönetimi Kongresi’nde sunulmuş bildiri, Bodrum.
• Eskiler, E., & Karataş, G. (2017). Sakarya üniversitesi öğrencilerinin serbest zaman ilgilenimleri ile davranışsal niyetleri arasındaki ilişkilerinin incelenmesi. İstanbul Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 7(3), 10-24.
• Güldür, B. B. (2020). Hentbol sporcularının serbest zaman ilgilenim ve benlik algısı düzeyleri arasındaki ilişki (Yüksek lisans tezi). Bartın Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bartın.
• Güngörmüş, H. A., Yumuk, E. D., Bolat, C., & Karakullukçu, Ö. F. (2019). Analysis of attitudes towards leisure activities and levels of involvement of individuals doing racket sports with recreational purposes. B. Gürbüz ve A. Güngörmüş (Ed.), II. Uluslararası Rekreasyon ve Spor Yönetimi Kongresi içinde (s. 339-343). Bodrum.
• Gürbüz, B. (2006). Kentsel yaşam sürecinde rekreasyonel katılım sorunları (Doktora tezi). Gazi Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Gürbüz, B., Çimen, Z., & Aydın, İ. (2018). Serbest zaman ilgilenim ölçeği: Türkçe formu geçerlik ve güvenirlik çalışması. SPORMETRE Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 16(4), 256-265.
• Gürbüz, B., Güngörmüş, H. A., Aydın, İ., & Çimen, Z. (2019). Serbest zaman ilgilenimi ve mutluluk: Macera rekreasyon katılımcıları örneği. B. Gürbüz ve A. Güngörmüş (Ed.), II. Uluslararası Rekreasyon ve Spor Yönetimi Kongresi içinde (s. 153-157). Bodrum.
• Havitz, M. E., Kaczynski, A. T., & Mannell, R. C. (2013). Exploring relationships between physical activity, leisure involvement, self-efficacy, and motivation via participant segmentation. Leisure Sciences, 35(1), 45-62.
• Ho, T. S. (2018). An exploration of relationship among leisure involvement, leisure benefits, quality of life, and training effects of collegiate athletes. International Journal of Organizational Innovation (Online), 10(4), 327-344.
• Houston, M. J., & Rothschild, M. L. (1977). A paradigm for research on consumer involvement (Unpublished working paper). Graduate School of Business, University of Wisconsin, Madison.
• Huang, C. Y., & Carleton, B. (2003). The relationships among leisure participation, leisure satisfaction and life satisfaction of college students in Taiwan. Journal of Exercise Science and Fitness, 1(2),129-132.
• Kara, F. M., & Sarol, H. (2019). Relationship between leisure involvement, basic psychological need satisfaction and life satisfaction. B. Gürbüz (Ed.), II. Uluslararası Rekreasyon ve Spor Yönetimi Kongresi içinde (s. 311). Bodrum.
• Karasar, N. (2012). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayınları.
• Kılbaş, Ş. (2010). Rekreasyon boş zamanı değerlendirme (4. bs.). Ankara: Gazi Kitabevi.
• Kırandi, O. (2020). Beden eğitimi öğretmeni adaylarında psikolojik sağlamlık ve serbest zaman sıkılma algısı ilişkisi (Yüksek lisans tezi). Trabzon Üniversitesi, Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, Trabzon.
• Kline, R. B. (2011). Principles and practice of structural equation modeling (3rd ed.) New York: Guilford Press.
• Kocaer, G. (2018). Beden eğitimi ve spor öğretmeni ve adaylarının öğretmenlik mesleğine yönelik tutum, serbest zaman ilgilenim ve rekreasyon faaliyetlerine yönelik fayda düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi (Bartın ili örneği) (Yüksek lisans tezi). Bartın Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bartın.
• Kunkel, T., Hill, B., & Funk, D. (2013) Brand architecture, drivers of consumer involvement, and brand loyalty with professional sport leagues and teams. Journal of Sport Management, 27(3), 177-192.
• Kyle, G. T., Absher, J., Norman, W., Hammit, W., & Jodice, L. (2007). Modified involvement scale. Leisure Studies, 26(4), 398-427.
• Liang, C., & Wang, W. (2008). Do loyal and more ınvolved customers reciprocate retailer’s relationship efforts? Journal of Services Research, 8(1), 72-73.
• Madrigal, R., Havitz, M. E., & Howard, D. R. (1992). Married couples’ involvement with family vacations. Leisure Sciences, 14, 285-299.
• Sağlam, M. C. (2020). Bisiklet etkinliği katılımcılarının motivasyonları ve ilgilenimleri: İzmir ili üzerine bir çalışma (Yüksek lisans tezi). İzmir Kâtip Çelebi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
• Sato, M., Jordan, J. S., Funk, D. C., & Sachs, M. L. (2018). Running involvement and life satisfaction: The role of personality. Journal of Leisure Research, 49(1), 28-45.
• Seviç, M. (2019). Serbest zaman engelleri ve ilgilenimleri arasındaki ilişkinin incelenmesi: Sakarya Üniversitesi örneği (Yüksek lisans tezi). Sakarya Uygulamalı Bilimler Üniversitesi, Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, Sakarya.
• Sherif, M., & Sherif, C. W. (1967). Attitude as the individual’s own categories: The social judgment-involvement approach to attitude and attitude change. New York: Wiley.
• Soyer, A. (2020). Serbest zaman ilgilenimi ile örgütsel bağlılık arasındaki ilişki: Yerel yönetimlerde bir araştırma (Yüksek lisans tezi). Sakarya Uygulamalı Bilimler Üniversitesi, Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, Sakarya.
• Stebbins, R. A. (2016). Serbest zaman fikri (temel ilkeler) (M. Demirel, N. E. Ekinci, Ü. D. Üstün, U. Işık, O. Gümüşgül, Çev.). Ankara: Spor Yayınevi ve Kitabevi.
• Tezcan, M. (1993). Boş zamanlar sosyolojisi. Ankara: Ankara Üniversitesi Yayını.
• Ulusu, Y. (2016). İlgilenim. Marmara Üniversitesi Öneri Dergisi, 12(1), 569-586.
• Wiley, C. G., Shaw, S. M., & Havitz, M. E. (2000). Men's and women's involvement in sports: An examination of the gendered aspects of leisure involvement. Leisure Sciences, 22(1), 19-31.
• Yetim, G. (2014). Boş zaman ilgileniminin boş zaman tatmini ve sadakati üzerine etkisi: Eskişehir’deki fitness merkezleri üzerine araştırma (Yüksek lisans tezi). Anadolu Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
• Yönet, E. (2018). Lise öğrencilerinin sportif serbest zaman ilgilenim, dijital oyun bağımlılığı ve yaşam kalitesi düzeylerinin araştırılması (Doktora tezi). Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
• Yüksel, M. (2015). Eğitim düzeyi farklılıklarının spora yansıması. The Journal of Academic Social Science, 31, 149-165.