İktisadi büyüme teorilerinin beşeri sermaye konusunda gösterdiği gelişimle birlikte son yıllarda ekonomik büyümenin kaynağı açısından gelişmekte olan ülkelerde fiziksel sermaye birikiminin öne çıktığı, gelişmiş ülkelerde ise temelinde eğitim olan beşeri sermaye odaklı büyüme stratejilerinin ağırlık kazandığı görülmektedir. Bu açıdan ülke ekonomilerinde uzun dönemli ve sürdürülebilir büyümeyi gerçekleştiren asıl dinamiklerden birinin beşeri sermaye olduğu, beşeri sermayeyi etkileyen faktörlerin başında ise eğitimin geldiği yakın dönemli büyüme çalışmalarında sıklıkla dile getirilmektedir. Bu çalışmada, eğitim-ekonomik büyüme ilişkileri yeni ve kapsamlı değişkenlerle gelişmişlik düzeylerine göre gelişmiş G-9 ve gelişmekte olan G-10 olarak gruplandırılan G-20 ülkeleri üzerinde verimlilik temelinde incelenmektedir. Bu yönüyle çalışmada, G-9 ve G-10 ülke gruplarında niceliksel/niteliksel eğitim göstergelerin kısmi ve toplam faktör verimliliği üzerindeki etkileri 1992-2014 dönemi için yeni nesil panel veri analizi metodolojisi ile ekonometrik olarak araştırılmaktadır. Çalışma sonucunda, inceleme döneminde eğitim ile verimlilik arasındaki ilişkilerin G-9 grubunda güçlü olduğu, buna karşılık G-10 grubunda nispeten zayıf kaldığı sonucuna ulaşılmıştır. Bununla birlikte çalışmada, örneklem döneminde G-10 ve G-9 grubunda yer alan ülkelerin, uzun dönemli ekonomik büyüme performanslarının sürdürülebilirliği açısından farklılaşmalarında eğitimin hem nicelik hem de nitelik boyutuyla önemli bir etkiye sahip olduğu belirlenmiştir.
Together with the development to be shown on human capital of the economic growth theories, in terms of sources of economic growth it is seen in recent years that physical capital accumulation come forward in developing countries, human capital-oriented growth strategies which is on the basis of education has gained weight in developed countries as well. From this respect, it is expressed frequently that one of the main dynamics to be realized long-term and sustainable growth in the country’s economy is human capital and at the beginning of the factors to be affected human capital come from education in the near-term growth studies. In this study, it is examined that education-economic growth relationships on G-20 countries categorized as developed G-9 and the developing G-10 according to the development level, on the basis of efficiency with new and extensive variables. In the study this aspect, effects on the partial and total factor productivity of quantitative/qualitative education indicators in the G-9 and G-10 country groups has been investigated as econometric with a new generation of panel data analysis methodology for the period 1994-2014. As a result of the study, it was concluded that the relationships between education and productivity were strong in the G-9 group, in contrast that was remained relatively weak in the G-10 group in the review period. However, in the study it was determined that the differentiation in terms of sustainability of long-term economic growth performance countries in G-10 and G-9 the group during the sampling period has a significant effect the size of both quality and quantity of education
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | October 1, 2016 |
Published in Issue | Year 2016 Volume: 4 Issue: 4 |
SEYAD is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.