Research Article
BibTex RIS Cite

Osmanlı Hukuk Sistemi’nde Fıkhın Belirleyiciliği: Erzincan Şer’iyye Sicilleri Evlenme-Boşanma Kayıtları Örneği (Günümüz İle Mukayeseli)

Year 2019, Volume: 6 Issue: 2, 441 - 467, 30.12.2019

Abstract

 



Öz



Fıkhın uygulama
boyutunu kapsayan ve sosyal yaşamın neredeyse tüm yönlerinden izler bulunan şeriyye
sicilleri Osman­lı toplumsal yapısına dair yapılan araştırmalarda önemli bir
yere sahiptir.  



Evlilik kurumu aileyi
teşekkül edip toplumu zinde ve sağlam tutarken boşanmak ise nikâh ile şer’an sabit
olan bağı kaldırır ve sosyal yapının çözülmesine en nihayet yıkılmasına neden
olur. Tüm dünyada olduğu gibi Türkiye’de de boşanmaların oldukça fazlalaştığı ve
evlenme oranının düştüğü realitesi Tüik verilerinde açıkça görülmektedir. Buna
mukabil son zamanlarda teorisyenlerce, sanayileşme-kentleşme-sekülerleşme
sonucu yaşanan hızlı yapısal değişimlerle ailenin yapısal-işlevsel yönden başkalaşarak
yeni birtakım risklerle karşı karşıya kaldığına dair çeşitli tezler-veriler
ortaya sürülmektedir. Çalışmamızın ana ekseni bu minvaldeki verileri fıkıh/hukuk/sosyoloji
perspektifiyle harmanlayarak hem hukûki belgelerden sosyolojik sonuçlar elde
edebilme hem de Erzincan örneği ile fıkhın sosyal hayattaki etkisine bir
atıfta-katkıda bulunabilme arzusudur.



Tarihi boyunca
birçok depremle karşı karşıya kalan Erzincan İli’nin sicil kayıtları tam olarak
günümüze ulaşamadığından mevcut kayıtlar oldukça ehemmiyetlidir. Osmanlı Hukuk
Sistemi’nde fıkhın belirleyiciliği faktörü ve günümüze ulaşabilen sicillerdeki
kayıtlar ışığında tüm toplumumuzun olduğu gibi Erzincan aile kurumundaki
çözülmeler ve buna mukabil ne önlemler alınması gerekliliğinden yola çıkarak çalışmamızın
muhtevasını ortaya koymaya gayret edeceğiz. 

References

  • Kaynakça
  • AKGÜNDÜZ, A. (1988). Şer‘iyye Sicilleri, İstanbul:Türk Dünyası Vakfı. (1988). Şer’iyye Sicilleri, Mahiyeti, Toplu Kataloğu ve Seçme Hükümler, İstanbul.AKMAN, M. (2004). Osmanlı Devleti’nde Ceza Yargılaması, İstanbul:Eren.AKTAN, H. (1997). Talak. İslam’da İnanç İbadet ve Günlük Yaşayış Ansiklopedisi, İstanbul.APAYDIN, Y. (2013). Siyâset-i Şer’iyye. DİA İslâm Ansiklopedisi, İstanbul:TDV.ASLAN, N. (1999). İslâm Yargılama Hukukunda Suhûdü’l-Hâl -Jüri-Osmanlı Devri Uygulaması, İstanbul:Beyan.ATAR, F. (2001). Kadı. DİA İslam Ansiklopedisi. İstanbul: TDV.AYDIN, M. A. (1985). İslam Osmanlı Aile Hukûku, İstanbul: Marmara Üniversitesi. (2017). Osmanlı Devleti’nde Hukuk ve Adalet, İstanbul: Klasik. (2018). Türk Hukuk Tarihi, İstanbul, Beta.BİLMEN, Ö. N. (1986) Hukûk-ı İslâmiye ve Istılahat-ı Fıkhiye Kamusu, c.II, İstanbul:Bilmen.CİN, H. (1988). Eski Hukukumuzda Boşanma, Konya:SÜHF.CİN H., Akgündüz A. (1990). Türk İslam Hukuk Tarihi, c.I-II, İstanbul: Timaş.DÖNDÜREN, H. (1983). Delilleriyle İslam Hukûku, İstanbul:Erenler.DÜZDAĞ, E. (1983). Şeyhülislam Ebussuud Efendi Fetvaları Işığında 16. Asır Türk Hayatı, İstanbul: Enderun.ERDOĞAN, M. (2010). Fıkıh ve Hukuk Terimleri Sözlüğü, c.II, İstanbul: Ensar.FAROQHI, S. (2002). Osmanlı Kültürü ve Gündelik Yaşam, İstanbul: Tarih Vakfı Yurt.HALAÇOĞLU, Y. (1995). Osmanlı’da Devlet Teşkilatı ve Sosyal Yapı, Ankara:TTK.İbn ABİDİN. (1983). Reddü’l-muhtar ale’d-dürrü’l-muhtar, çev.Ahmed Davudoğlu, c.III-VII, İstanbul.İbnü’l- HÜMAM, K.A. (1970). Fethu’l kadîr, c.III-IV, Kahire.İbn KUDAME, M.A. (ty). el-Muğnî, c.X, Mısır: Mektebetü’l-Arabiyye.İbn RÜŞD, M.A. (1985). Bidâyetü’l-Müctehid, c.II, İstanbul.KARAMAN, H. (1986). Mukayeseli İslâm Hukuku, İstanbul: İz. (2009). Mukayeseli İslâm Hukuku, c.II, İstanbul: İz. (2010). Ana Hatlarıyla İslam Hukuku, c.II, İstanbul: Ensar.MERGİNANİ, B.B. (1965). el-Hidâye Şerhu Bidâyeti’l-Müctehid, Kâhire: el-Mektebetü’l-İslâmiyye.MEVSILİ, A.B.M. (1975). el-İhtiyâr li Ta’lâli’l-Muhtâr, c.V, Beyrut.ORTAYLI, İ. (1977). Osmanlı Kadısı, Tarihi Temeli ve Yargı Görevi. SHED, c.XXX, sayı.4, s. 117.TABAKOĞLU, A. (2003). Türk İktisat Tarihi, İstanbul:Dergah.UZUNÇARŞILI, İ.H. (1988). Osmanlı Devleti’nin İlmiye Teşkilatı, Ankara:TTK.UBICINI, M.A. (1998). Osmanlı’da Modernleşme Sancısı, İstanbul:Timaş.YAMAN, A. (2011). İslam Aile Hukuku, İstanbul: M.Ü.İlahiyat Fakültesi.
Year 2019, Volume: 6 Issue: 2, 441 - 467, 30.12.2019

Abstract

References

  • Kaynakça
  • AKGÜNDÜZ, A. (1988). Şer‘iyye Sicilleri, İstanbul:Türk Dünyası Vakfı. (1988). Şer’iyye Sicilleri, Mahiyeti, Toplu Kataloğu ve Seçme Hükümler, İstanbul.AKMAN, M. (2004). Osmanlı Devleti’nde Ceza Yargılaması, İstanbul:Eren.AKTAN, H. (1997). Talak. İslam’da İnanç İbadet ve Günlük Yaşayış Ansiklopedisi, İstanbul.APAYDIN, Y. (2013). Siyâset-i Şer’iyye. DİA İslâm Ansiklopedisi, İstanbul:TDV.ASLAN, N. (1999). İslâm Yargılama Hukukunda Suhûdü’l-Hâl -Jüri-Osmanlı Devri Uygulaması, İstanbul:Beyan.ATAR, F. (2001). Kadı. DİA İslam Ansiklopedisi. İstanbul: TDV.AYDIN, M. A. (1985). İslam Osmanlı Aile Hukûku, İstanbul: Marmara Üniversitesi. (2017). Osmanlı Devleti’nde Hukuk ve Adalet, İstanbul: Klasik. (2018). Türk Hukuk Tarihi, İstanbul, Beta.BİLMEN, Ö. N. (1986) Hukûk-ı İslâmiye ve Istılahat-ı Fıkhiye Kamusu, c.II, İstanbul:Bilmen.CİN, H. (1988). Eski Hukukumuzda Boşanma, Konya:SÜHF.CİN H., Akgündüz A. (1990). Türk İslam Hukuk Tarihi, c.I-II, İstanbul: Timaş.DÖNDÜREN, H. (1983). Delilleriyle İslam Hukûku, İstanbul:Erenler.DÜZDAĞ, E. (1983). Şeyhülislam Ebussuud Efendi Fetvaları Işığında 16. Asır Türk Hayatı, İstanbul: Enderun.ERDOĞAN, M. (2010). Fıkıh ve Hukuk Terimleri Sözlüğü, c.II, İstanbul: Ensar.FAROQHI, S. (2002). Osmanlı Kültürü ve Gündelik Yaşam, İstanbul: Tarih Vakfı Yurt.HALAÇOĞLU, Y. (1995). Osmanlı’da Devlet Teşkilatı ve Sosyal Yapı, Ankara:TTK.İbn ABİDİN. (1983). Reddü’l-muhtar ale’d-dürrü’l-muhtar, çev.Ahmed Davudoğlu, c.III-VII, İstanbul.İbnü’l- HÜMAM, K.A. (1970). Fethu’l kadîr, c.III-IV, Kahire.İbn KUDAME, M.A. (ty). el-Muğnî, c.X, Mısır: Mektebetü’l-Arabiyye.İbn RÜŞD, M.A. (1985). Bidâyetü’l-Müctehid, c.II, İstanbul.KARAMAN, H. (1986). Mukayeseli İslâm Hukuku, İstanbul: İz. (2009). Mukayeseli İslâm Hukuku, c.II, İstanbul: İz. (2010). Ana Hatlarıyla İslam Hukuku, c.II, İstanbul: Ensar.MERGİNANİ, B.B. (1965). el-Hidâye Şerhu Bidâyeti’l-Müctehid, Kâhire: el-Mektebetü’l-İslâmiyye.MEVSILİ, A.B.M. (1975). el-İhtiyâr li Ta’lâli’l-Muhtâr, c.V, Beyrut.ORTAYLI, İ. (1977). Osmanlı Kadısı, Tarihi Temeli ve Yargı Görevi. SHED, c.XXX, sayı.4, s. 117.TABAKOĞLU, A. (2003). Türk İktisat Tarihi, İstanbul:Dergah.UZUNÇARŞILI, İ.H. (1988). Osmanlı Devleti’nin İlmiye Teşkilatı, Ankara:TTK.UBICINI, M.A. (1998). Osmanlı’da Modernleşme Sancısı, İstanbul:Timaş.YAMAN, A. (2011). İslam Aile Hukuku, İstanbul: M.Ü.İlahiyat Fakültesi.
There are 2 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Journal Section Makaleler
Authors

Sema Çakır 0000-0002-1875-6450

Publication Date December 30, 2019
Submission Date October 24, 2019
Published in Issue Year 2019 Volume: 6 Issue: 2

Cite

ISNAD Çakır, Sema. “Osmanlı Hukuk Sistemi’nde Fıkhın Belirleyiciliği: Erzincan Şer’iyye Sicilleri Evlenme-Boşanma Kayıtları Örneği (Günümüz İle Mukayeseli)”. Siirt Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 6/2 (December 2019), 441-467.

                                                                                                                     DERGİ TARİHÇESİ

Derginin Önceki AdıISSNYIL
Siirt Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi
2148-385X
 2014-2021


Yayımlanacak Makalelerin iThenticate İntihal Taraması Zorunludur. 

17364