Bu çalışmada, tarihsel süreçte kornonun orkestradaki kullanımı anlatılmış ve Ferit Tüzün’ün senfonik eserlerindeki
önemli korno pasajları teknik ve icra yönünden incelenmiştir. Ferit Tüzün’ün senfonik eserleri, bir korno icracısının
eğitimi ve kariyeri boyunca çalması gereken önemli korno pasajları içerir. Bu eserlerdeki teknik kapasiteyi zorlayan güç
pasajların analizi ve değerlendirmesinin yapılması icracıya yol göstermesi bakımından önemlidir. Ferit Tüzün’ün
senfonik eserlerinde korno, geri planda bir eşlik çalgısı olarak kullanılmış, gösterişli ve lirik pasajlarda solo olarak
kullanılmıştır. Dudak kontrolsüzlüğü, tiz ses, entonasyon, ses çatlaması ve ses kaçırması gibi yaşanabilecek icrasal
problemler için gerekli etüt ve egzersizler öneri olarak getirilmiştir.
Adler, S. (2001). The Study Of Orchestration. New York: Norton Company.
Aktüze, İ. (2004). Müziği Okumak. İstanbul: Pan Yayıncılık.
Aktüze, İ. (2010). Ansiklopedik Müzik Sözlüğü. İstanbul: Pan Yayıncılık.
Aydın, Y. (2003). Türk Beşleri, Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
Feridunoğlu, L. (2014). Müziğe Giden Yol Genç Müzisyenin El Kitabı. İstanbul: Arkadaş Yayınları.
İlyasoğlu, E. (2003). Zaman İçinde Müzik. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Karcılıoğlu, İ. (2011). 18. Yüzyıl Standart Orkestra Çalgılarının 20.Yüzyılda Genişletilmiş Çalgı Teknikleriyle Kullanımı. (Yayınlanmamış Sanatta Yeterlik Tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Say, A. (2001). Müziğin Kitabı. Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
Say, A. (2002). Müzik Sözlüğü. Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
Say, A. (2005). Müzik Ansiklopedisi. Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
Selanik, C. (2011). Müzik Sanatının Tarihsel Serüveni. İstanbul: Doruk Yayınları.
Sözer, V. (1986). Müzik ve Müzisyenler Ansiklopedisi. İstanbul: Remzi Kitabevi Yayınları. Şenel, O. (2016). Ferit Tüzün’ün Çağdaş Türk Besteciler İçin Önemi. (Yüksek Lisans Yayınlanmamış Tezi). Başkent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Yurtcan, A.E. (2005). Bakır Üflemeli Çalgıların Yapısı ve Orkestradaki Kullanım Tekniklerinin İncelenmesi, (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Adler, S. (2001). The Study Of Orchestration. New York: Norton Company.
Aktüze, İ. (2004). Müziği Okumak. İstanbul: Pan Yayıncılık.
Aktüze, İ. (2010). Ansiklopedik Müzik Sözlüğü. İstanbul: Pan Yayıncılık.
Aydın, Y. (2003). Türk Beşleri, Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
Feridunoğlu, L. (2014). Müziğe Giden Yol Genç Müzisyenin El Kitabı. İstanbul: Arkadaş Yayınları.
İlyasoğlu, E. (2003). Zaman İçinde Müzik. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Karcılıoğlu, İ. (2011). 18. Yüzyıl Standart Orkestra Çalgılarının 20.Yüzyılda Genişletilmiş Çalgı Teknikleriyle Kullanımı. (Yayınlanmamış Sanatta Yeterlik Tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Say, A. (2001). Müziğin Kitabı. Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
Say, A. (2002). Müzik Sözlüğü. Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
Say, A. (2005). Müzik Ansiklopedisi. Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
Selanik, C. (2011). Müzik Sanatının Tarihsel Serüveni. İstanbul: Doruk Yayınları.
Sözer, V. (1986). Müzik ve Müzisyenler Ansiklopedisi. İstanbul: Remzi Kitabevi Yayınları. Şenel, O. (2016). Ferit Tüzün’ün Çağdaş Türk Besteciler İçin Önemi. (Yüksek Lisans Yayınlanmamış Tezi). Başkent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Yurtcan, A.E. (2005). Bakır Üflemeli Çalgıların Yapısı ve Orkestradaki Kullanım Tekniklerinin İncelenmesi, (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.