ÇOCUĞUN KENT PLANLAMASINDAKİ YERİ NEDİR?

Year 2020, Volume: 3 Issue: 2, 86 - 91, 14.12.2020

Büşra Çağlar

Abstract

Bu çalışma kent tasarımı yaparken çocuğun kent içindeki rolünün önemine değinilmiştir. Makale de ilk olarak çocuk, kent, çocuk dostu kent gibi kavramlar açıklanmıştır. Çocukların oyun alanlarının tasarımı, mesafe uzaklığı gibi etmenlerin çocuğun tüm yaşamına nasıl etki ettiği ele alınmıştır. Farklı yaş gruplarına farklı yeteneklere sahip çocukların ortak oyun alanlarında birleştirilmesi, herkes için erişilebilir bir tasarımın önemi üstüne durulmuştur. Zaman içinde kentteki hızlı insan popülasyonunun artışı yeşil alanların ve açık oyun alanlarının azalmasına yol açması zihinsel gelişim ve bedensel gelişimin olumsuz yönde ilerlemesine yol açmıştır. Oyunun çocuk için anlamı, önemine değinilmiştir. Sokak kültürü artan trafik, kalabalıklaşma gibi nedenlerle yok olmuştur. Yeniden canlandırmak için alınan önlemlere değinilmiştir. Tasarımcının kendi çocuk olduğu döneme ait sorunlarını ele alarak bunları geliştirerek tasarım yapması, çocuğu kentle birleştiren oyun mekanları oluşturmalıdır.

Keywords

çocuk,, kent planlaması,, kentleşme,

References

• ÖZSERVET, Y. ve Küçük, E. (2015). Çocukların şehri üzerine. İstanbul: Marmara Belediyeler Birliği Kültür Yayınları.
• ERGEN, S. (2000). Sokakların Çocuk Oyun Alanı Olarak Kullanılabilirliğine İlişkin Bir Yöntem Denemesi: Süleymaniye Örneği, Yüksek Lisans Tezi, İTÜ, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• DEMİR, C. (2006). Kent Kimliği Geliştirme Sürecinde Mekansal Model Tasarımı ve Kent Plancıların Rolü. TMMOB Şehir Plancıları Odası Yayını, Planlama, S: 37 (2006,3), s. 117-122.
• TANDOĞAN, OKŞAN VE ERGUN, NİLGÜN (2013), “Küçük Ayasofya Mahallesi’nin “Çocuk Dostu Çevre Açısından İrdelenmesi”, Planlama, S: 23 (3), s.134-146.
• PARLAK, H. (2019). Çocuk Dostu Kentleşme Girişimi ve Türkiye’de Çocuk Dostu Kentler, Yüksek Lisans Tezi, KATÜ, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Trabzon.
• AKSU, O. ve ULU, F. Çocuk Oyun Alanları Ve Trabzon Kenti Ölçeğinde Bir İnceleme. Doğu Karadeniz Ormancılık, Araştırma Müdürlüğü. S. 102-109.
• ÜNDER, N. (2014). Çocuk ve Oyun Mekanları. ‘’Çocuk ve Oyun Mekanları’’ başlıklı makalenin tüm hakları yazarı Psk. Nurhan ÜNDER’e aittir ve makale, yazarı tarafından tavsiyeediyorum.com (http:// tavsiyeediyorum.com) kütüphanesinde yayınlanmıştır.
• USLU, A. (2008). Engelli Çocuklara Dost Oyun Alanı ve Dış Mekan Tasarımı. Ufkun Ötesi Bilim Dergisi, Cilt 8, Sayı: 1-2. s. 67-86.
• USLU, A. ve GÜNEŞ, M. (2017) Engelsiz Kentler- Herkes İçin Erişilebilir Kentler. Uluslararası Peyzaj Mimarlığı Araştırma Dergisi, S: 1 (2). s. 30-36.
• TANDOĞAN, O. (2014) Çocuk İçin Daha Yaşanılır Bir Kentsel Mekan: Dünyada Gerçekleştirilen Uygulamalar. Megaron Dergisi, S: 9 (1) s. 19-33
• Birleşmiş Milletler Çocuk Haklarına Dair Sözleşme, Birleşmiş Milletler Genel Kurulu, http://cocukhaklari.barobirlik.org.tr/dokuman/mevzuat_uamevzuat/birlesmismilletler.pdf (ET: 19.06.2020)
• Türkiye İstatistik Kurumu, Türkiye İstatistik Kurumu, http://tuik.gov.tr/PreTablo.do?alt_id=1059 (ET: 19.06.2020)
• ERMAN, O. (2014) Kent Yaşamında Çocuk. Güney Mimarlık Dergisi, Sayı 16 s. 10-13
• ÖZERK, B. (2014) 21. Yüzyıl Kentinde Çocuk Olmak, Güney Mimarlık Dergisi, Sayı 16 s. 14-16
• HÜROL, Y. ve GÖKMEN, H. (2008). Çocuk Dostu Kent, 1. Çocuk, Kent ve Mimarlık Ulusal Buluşması, TMMOB Mimarlar Odası Ankara Şubesi, 21-22 Kasım 2008, Ankara.