KAMU-ÖZEL SEKTÖR ORTAKLIĞI: FİLİPİNLER VE TÜRKİYE KARŞILAŞTIRMASI

Yıl 2019, Cilt: 2 Sayı: 2, 190 - 207, 30.11.2019

Serap Gül Kır , Levent Kösekahyaoğlu

https://doi.org/10.38004/sobad.635541

Cited By: 1

Öz

Bu çalışmada ilk olarak kamu-özel
sektör ortaklığı ele alınmış, ardından Filipinler ve Türkiye’deki kamu-özel
sektör ortaklığı uygulamaları ülke bazında ayrı ayrı incelenmiştir. Ülkelerin
ayrı ayrı incelenmesinden sonra ise Kahyaoğulları’nın
(2013) oluşturmuş olduğu şablon çerçevesinde bu iki ülkedeki benzerlik ve
farklılıklar aşağıdaki kriterler dikkate alınarak karşılaştırılmıştır; (i)
kamu-özel sektör ortaklığı politikasının politik gündeme nasıl girdiği, (ii)
kamu-özel sektör ortaklığı politikasının hangi amaçlarla kabul edildiği, (iii) kamu-özel
sektör ortaklığının sektörel dağılımı, (iv) kamu-özel sektör ortaklığının aldığı
form ve (v) düzenleyici çerçeve.   

0000-0002-5112-6039

Anahtar Kelimeler

Kamu-özel sektör ortaklığı, Filipinler

Kaynakça

• Aktan, C. C., & Dilek, D. (2005). Altyapı reformu: altyapı hizmetlerinin sunumu ve finansmanında yeni trendler – alternatif yöntemler. İçinde C. C. Aktan, D. Dileyici & İ. Y. Vural (Edt.), Altyapı ekonomisi altyapı hizmetlerinde serbestleşme ve özelleştirme (ss. 43-63). Ankara: Seçkin Yayıncılık. Atasoy, H. (2011). Kamu-özel işbirliği modeli ve Türkiye’de belediyelerin altyapı projelerinin finansmanında uygulanabilirliği (Doktora Tezi). Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kayseri. Augernblick, M., & Scott Custer Jr., B. (1990). The build, operate, and transfer (“BOT”) approach to infrastructure projects in developing countries. WPS 498. Policy, Research, and External Affairs Working Papers.Bovis, C. (2010). Public-private partnerships in the 21st century. ERA Forum, 11(3), 379-398. Chung, D. (2008). Public private partnerships: a procurement device to manage public sector debt. ITLS-WP-08-11. Institute of Transport and Logistics Studies Working Paper.City of London. (2008). Developing India’s infrastructure through public private partnerships. A Resource Guide. Manchester: Research Republic LLP.Colverson, S., & Perera, O. (2012). Harnessing the power of public-private partnerships: the role of hybrid financing strategies in sustainable development. IISD Report.Commission of the European Communities. (2004). Green paper on public-private partnerships and community law on public contracts and concessions. Brussels: COM. Cruz, C. O., & Marques, R. C. (2013). Infrastructure public-private partnerships decision, management and development. Berlin Heidelberg: Springer-Verlag.Emek, U., & Acar, M. (2015). Public procurement in infrastructure: the case of Turkey. İçinde A. Mungiu-Pippidi (Edt.), Government favouritism in Europe (ss. 84-96). Opladen&Berlin&Toronto: Barbara Budrich Publishers.European Bank for Reconstruction and Development. (2012). Concession/PPP laws assessment 2011 cover analysis report, Final Report.https://www.ebrd.com/downloads/legal/concessions/pppreport.pdfEuropean Commission. (2003). Guidelines for successful public–private partnerships. Brussels: European Commission. FICCI-E&Y. (2012). Accelerating public private partnerships in India. FICCI-E&Y Report. India: FICCI-E&Y. Gençoğlu, Ş. (2008). Türk idare hukukunda yap-işlet-devret modeli (Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.Grimsey, D., & Lewis, M. K. (2002). Evaluating the risks of public private partnerships for ınfrastructure projects. International Journal of Project Management, 20(2), 107-118.Gülan, A. (1987). Kamu hizmeti ve görülüş usulleri (Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.Jamali, D. (2004). Success and failure mechanisms of public private partnerships (PPPs) in developing countries ınsights from the Lebanese context. International Journal of Public Sector Management, 17(5), 414-430.Kahyaoğulları, B. (2013). Public-private partnerships in developing and developed countries: the UK and Turkish Cases. Afyon Kocatepe Üniversitesi İİBF Dergisi, 15(2), 243-276. Kalkınma Bakanlığı. (2012). Dünyada ve Türkiye’de kamu-özel işbirliği uygulamalarına ilişkin gelişmeler. Ankara: Kalkınma Bakanlığı Yatırım Programlama İzleme ve Değerlendirme Genel Müdürlüğü.Kalkınma Bakanlığı. (2014). Onuncu kalkınma planı 2014-2018 kamu özel işbirliği özel ihtisas komisyonu raporu. Ankara: Kalkınma Bakanlığı.Kayhan, İ. E., & Jenkins, G. P. (2016). Determination of socially equitable guarantees for public–private partnerships: a toll-road case from Turkey. Turkish Studies, 17(4), 691-711. Koçer, M. (2008). İnşaat sektöründe yid (yap-işlet-devret) modeli sözleşmeler ile yapım işleri sözleşmelerinin karşılaştırılması: dhmi, dlh ve tck uygulama örnek sözleşmeleri (Yüksek Lisans Tezi). Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir. Llanto, G. M. (2008). A review of build-operate-transfer for ınfrastructure development: some lessons for policy reform. No.2008-25. Philippine Institute for Development Studies Discussion Paper Series. Minow, M. (2003). Public and private partnerships: accounting for the new religion. Harvard Law Review, 116, 1229-1270.Mitchell-Weaver, C., & Manning, B. (1991-92). Public-private partnerships in third world development: a conceptual overiew. Studies in Comparative International Development, 26(4), 45-67.Nataraj, G. (2007). Infrastructure challenges in South Asia: the role of public-private partnerships. No.80. ADB Institute Discussion Paper.Navarro, A. M., & Llanto, G. M. (2014). Financing ınfrastructure in the Philippines: fiscal landscape and resources mobilization. No.2014-01. Philippine Institute for Development Studies Discussion Paper Series.Oral, B. G., & Fazlılar, T. A. (2016). Yenilenebilir enerji yatırımlarının finansmanında kamu-özel sektör işbirlikleri: rüzgâr enerjisi santralleri örneği. Optimum Ekonomi ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 3(1), 99-115.Pessoa, A. (2008). Public-private sector partnerships in developing countries: are ınfrastructures responding to the new oda strategy?. No.266. FEP Working Papers.Policy and Operations Evaluation Department. (2013). Public-private partnerships in developing countries. No.378. IOB Study. The Netherlands: Ministry of Foreign Affairs.Sarıkatipoğlu, A., Yazıcı, C., Çapkın, T. A., & Yaka, C. P. (2016). Türk hukukunda kamu özel ortaklıkları. Articletter, 195-214.https://www.goksusafiisik.av.tr/Articletter/2016_Winter/GSI_Articletter_2016_Winter_Article14.pdf.TBMM. (1984). Türkiye elektrik kurumu dışındaki kuruluşların elektrik üretimi, iletimi, dağıtımı ve ticareti ile görevlendirilmesi hakkında kanun tasarısı ve gerekçesi. TBMM Tutanak Dergisi, 8(30), 492.https://www.tbmm.gov.tr/tutanaklar/TUTANAK/TBMM/d17/c008/tbmm17008033ss0223.pdfTekin, A. G. (2007). Kamu-özel sektör işbirlikleri-kamu-özel ortaklıkları (public private partnerships veya ppp modelleri). İdarecinin Sesi Dergisi, 21(122), 10-14.Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı Strateji ve Bütçe Başkanlığı. (2019). Kamu-özel işbirliği raporu 2018. Ankara: Strateji ve Bütçe Başkanlığı Sektörler ve Kamu Yatırımları Genel Müdürlüğü.Villamejor-Mendoza, M. F. (2014). Equity and fairness in public-private partnerships: the case of airport ınfrastructure development in the Philippines. http://ncpag.upd.edu.ph/wp-content/uploads/2014/03/kapsfairness.pdf.Webster, M., & Sansom, K. (1999). Public-private partnership and the poor: an ınitial review. Task No.164. WELL Study.World Bank. (2013). Public private partnerships for health: ppps are here and growing. http://siteresources.worldbank.org/INTAFRICA/Resources/AHF-public-private-partnerships-for-health-ppps-are-here-and-growing.pdf.World Bank Group. (2015). Disclosure in public-private partnerships: jurisdictional studies. World Bank Group.World Bank & Public-Private Infrastructure Advisory Facility. (2000). Philippines Country Framework Report for Private Participation in Infrastructure. U.S.A: The World Bank. World Bank & Public-Private Infrastructure Advisory Facility. (2005). Philippines Meeting Infrastructure Challenges. U.S.A: The World Bank.Yılmaz, O. (1999). Yap-işlet-devret modeli ve Türkiye uygulaması (Uzmanlık Tezi), Devlet Planlama Teşkilatı, Ankara.Zambrano & Gruba Law Offices. (2011). Public-private partnerships in the Philippines: a practical guide for business. Philippines: Zambrano & Gruba Law Offices.https://data.eib.org/epec.https://ppi.worldbank.org/en/snapshots/country/philippines.https://ppi.worldbank.org/en/snapshots/country/turkey.https://ppp.gov.ph/ppp-program/historical-background/.