Rivâyet ilimleri ile meşgul olanların meğâzî türü rivâyetlerin naklinde – özellikle de
râvîlerin güvenirlilikleri hususunda – tesâhül gösterdiği veya buna göz yumdukları bilinen
bir husustur. Kitabına aldığı hadîsler için en ağır şartları uygulayan bir şahsın
bu alanda nasıl bir tutum sergilediğinin ortaya konulması önem arz etmektedir. Dolayısıyla
bu makalede Buhârî’nin Kitâbu’l-Meğâzî’si râvîleri açısından incelenecektir. Bu
bölümde yer alan rivâyetlerin isnâdlarındaki râvîler cerh ta’dil açısından incelenecek,
tenkîde uğrayanların sayısı, tenkît edilme sebepleri ve Meğâzî dışındaki bölümlerde rivâyetlerinin
olup olmadığına bakılacaktır. Elde edilen bulgular Buhârî’nin Sahîh’inde takip
etmiş olduğu genel üslûbuna uygunluğu ile karşılaştırılacaktır. Neticede rivâyet şartları
açısından en fazla müsamahakâr davranılması gereken bir alanda Buhârî’nin sergilemiş
olduğu tutum ortaya çıkarılarak; sıhhat açısından kitabının diğer bölümleri için bir yorum
yapmamıza imkân tanıyacaktır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | March 20, 2014 |
Published in Issue | Year 2014 Issue: 58 |