Son 20-30 yıl içinde doğum hızı ve bebek
ölümlerinde azalma, bulaşıcı hastalıkların
kontrolü ve bunlardan ölümlerin azalması,
beslenme ve yaşam standardındaki gelişmeler
beklenen yaşam süresinin artmasına yol
açmıştır (1). Bu durum, yaşlıların hem sayıca
hem de oransal artışına neden olmuştur. Yaşlı
nüfusun artışıyla birlikte bu yaş grubuna özel
sorunlar belirmektedir.
Yaşamın normal olarak sürdürülmesi için
gerekli olan aktivitelerin oluşturulmasında
güçlük veya eksiklik olarak tanımlanabilen
yetersizlik, ileri yaşlarda hızla artmaktadır.
Yetersizlik en iyi şekilde, yaşlıların günlük
yaşam aktivitelerini (GYA) yalnız veya
yardımla sürdürmedeki yeterlilikleri ile
değerlendirilmektedir. Tuvalet, banyo, ev
işlerini yapabilme gibi aktivitelerdeki
yeterlilik yaş, cins, hastalık varlığı, sosyal
durum, mental sağlık gibi çeşitli etkenlerle
bağlı olarak değişmeketedir (1,2).
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Aralık 1993 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 1993 Sayı: 3 |