OKUL ÖNCESİ DÖNEMDE ÇOCUĞU OLAN EBEVEYNLERİN DİJİTAL OYUNLARA İLİŞKİN GÖRÜŞLERİNİN İNCELENMESİ

Yıl 2024, Cilt: 24 Sayı: 63, 237 - 257, 28.06.2024

Oguz Serdar Kesicioglu

https://doi.org/10.21560/spcd.vi.1314028

Öz

Araştırma okul öncesi dönemde çocuğu olan ebeveynlerin dijital oyunlara ilişkin görüşlerinin incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Araştırmada, temel nitel araştırma yaklaşımı benimsenmiştir. Nitel araştırma, insanın kendi potansiyelini anlaması, sırlarını çözmesi ve çabasıyla inşa ettiği sosyal yapı ve sistemlerin derinliklerini keşfetmek için geliştirdiği bilgi üretme biçimlerindendir. Araştırmada ebeveynlerin dijital oyunlara araçlarına ilişkin görüşlerinin tespit edilmesi amaçlandığından nitel araştırma desenlerinden biri olan durum çalışması kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu çocukları okul öncesi eğitim kurumuna devam eden 300 ebeveyn oluşturmaktadır. Çalışma grubunun belirlenmesinde amaçlı örnekleme yöntemlerinden ölçüt örnekleme tekniği kullanılmıştır. Ebeveynlerinin çocuklarının dijital oyun oynamalarına ilişkin verileri toplamak için açık uçlu görüşme soruları kullanılmıştır. Araştırmanın verileri içerik analizi yöntemiyle analiz edilmiştir. Araştırma sonucunda ebeveynlerin dijital oyunları genel olarak olumsuz olarak tanımladıkları, ebeveynlerin çocuklarının dijital oyunlarla zaman geçirmelerinin nedenleri en yüksek oranlarda anne babanın ilgisizliği, oyun arkadaşının olmaması olarak belirttikleri; ebeveynlerin, çocukların dijital oyun oynamak için tercih ettikleri araçları ve benzer şekilde çocukları için en zararlı olduğunu düşündükleri araçları ise telefon ve tablet olarak belirttikleri sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Okul öncesi, dijital oyun, ebeveyn

EXAMINING THE VIEWS OF PARENTS WITH PRESCHOOL CHILDREN ON DIGITAL GAMES

Öz

The study aimed to examine the views of parents with preschool children on digital games. In the study, a basic qualitative research approach was adopted. Qualitative research is one of the forms of knowledge production developed by human beings to understand their own potential, to unravel their secrets and to explore the depths of social structures and systems built by their efforts. Since it is aimed to determine the parents' tools for digital games, case study, one of the qualitative research designs, was used in the study. The study group of the research consists of 300 parents whose children are in preschool education. Purposive sampling method was used to determine the study group. Open-ended interview questions were used to collect data on parents' children's digital game playing. The data of the study were analyzed by content analysis method. As a result of the research, it was concluded that parents defined digital games as negative in general, parents stated that the reasons why their children spend time with digital games are the lack of parental interest and the lack of playmates at the highest rates, parents stated that the tools that children prefer to play digital games and similarly the tools that they think are the most harmful for their children are phones and tablets.

Anahtar Kelimeler

Preschool, digital game, parents

Kaynakça

• Başkale, H. (2016). Nitel araştırmalarda geçerlik, güvenirlik ve örneklem büyüklüğünün belirlenmesi. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Elektronik Dergisi, 9(1), 23- 28.
• Bayraktar, V. (2013). Bilgisayar oyunlarının çocukların ve ergenlerin gelişimi üzerindeki etkileri. İbrahim Sarı ve Mesut Özdemir (Editör). Çocuk ve Bilişim içinde (117-137.) Ankara: Samer Billimsel Yayınları.
• Biricik, Z. ve Atik, A (2021). Gelenekselden dijitale değişen oyun kavramı ve çocuklarda oluşan dijital oyun kültürü. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 9(1), 445- 469
• Chaudron, S., Di Gioia, R. and Gemo, M. (2015). Young children (0-8) and digital technology. A qualitative exploratory study across seven countries. Joint Research Centre. European Commission
• Chen, W., Teo, M. H. and Nguyen, D. (2019). Singapore parents’ use of digital devices with young children: Motivations and uses. The Asia-Pacific Education Researcher, 28, 239- 250. https://doi.org/10.1007/s40299-019-00432-w Council on Environmental Health, Rogan, W.J., Paulson, J.A., Baum, C., Brock-Utne, A.C., Brumberg, H.L., Campbell, C.C., Lanphear, B.P., Lowry, J.A., Osterhoudt, K.C., et al.(2014). Lodine deficiency, pollutant chemicals, and the thyroid: New information on an old problem. Pediatrics, 133(6), 1163–1166.
• Creswell, J. W. (2021). Nitel araştırma yöntemleri:Beş yaklaşıma göre nitel araştırma ve araştırma deseni. (Çev.Ed. M. Bütün ve C.B. Demir). Siyasal Kitabevi.
• Cristia, A. and Seidl, A. (2015). Parental reports on touch screen use in early childhood. PLOS ONE, 10(6), e0128338. https://doi.org/10.1371/journal.pone.0128338
• Danby, S. J., Fleer, M., Davidson, C. and Hatzigianni, M. (2018). Digital childhoods across contexts and countries. In S. J. Danby, M. Fleer, C. Davidson, ve M. Hatzigianni (Eds.),
• Digital childhoods: Technologies and children’s everyday lives (pp. 1–14). Springer Singapore.
• Davey, L. (2009). The application of case study evaluations.(Çev: Tuba Gökçek). Elementary Education Online, 8(2), 1-3.
• Dias P, Brito R, Ribbens W, et al. (2016). The role of parents in the engagement of young children with digital technologies: Exploring tensions between rights of access and protection, from “gatekeepers” to “scaffolders. Global Studies of Childhood 6(4), 414– 427
• Donahoo, D. (2018). Unpacking screentime: What should digital technology and early childhood look like? Educating Young Children: Learning and Teaching in the Early Childhood Years, 24(2), 29-31
• Dong, P. I. (2018). Exploring Korean parents’ meanings of digital play for young children. Global Studies of Childhood, 8(3), 238-251. https://doi. org/10.1177/2043610618798
• Disney, L., Barnes, A., Ey, L. and Geng, G. (2019). Digital play in young children’s numeracy learning. Australasian Journal of Early Childhood, 44(2), 166-181. https:// doi.org/10.1177/1836939119832084
• Ersoy, A. (2014). İnternet kaynaklarından intihal yaptığımın farkında değildim: Bir olgubilim araştırması. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 35(I), 47-60.
• Evans, C. A., Jordan, A. B. and Horner, J. (2011). Only two hours? A qualitative study of the challenges parents perceive in restricting child television time. Journal of Family Issues, 32(9), 1223–1244. https://doi.org/10.1177/0192513x11400558.
• Götz, M., Bachmann, S. and Hofmann, O. (2007). Just a babysitter. Televizion, 20, 35–39.
• Harvey, A. (2015). Gender, age, and digital games in the domestic context. Routledge.
• Hawi, N. S. And Rupert, M. S. (2015). Impact of e-discipline on children’s screen time. Cyberpsychology, Behavior, and Social Networking, 18(6), 337–342. https://doi. org/10.1089/cyber. 2014.0608.
• He, M., Piché, L., Beynon, C. and Harris, S. (2010). Screen-related sedentary behaviors: children’s and parents’ attitudes, motivations, and practices. Journal of Nutrition
• Education and Behavior, 42(1), 17–25. https://doi.org/10.1016/j.jneb.2008.11.011.
• Herrington, S. and M. Brussoni. (2015). Beyond physical activity: The ımportance of play and nature- based play spaces for children’s health and development. Current Obesity Reports, 4(4), 477–483. doi:10.1007/s13679-015-0179-2.
• Hesketh, K. D., Hinkley T. and Campbell, K. J. (2012). Children’s physical activity and screen time: Qualitative comparison of views of parents of infants and preschool children. International Journal of Behavioral Nutrition and Physical Activity, 9(1), 1-14. doi: 10.1186/1479-5868-9-152.
• Holloway, D., Green, L. and Livingstone, S. (2013). Zero to eight: Young children and their internet use. EU Kids Online.
• Işıkoğlu Erdoğan, N. (2019). Dijital oyun popüler mi? Ebeveynlerin çocukları için oyun tercihlerinin incelenmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 46, 1-17. https://doi.org/10.9779/pauefd.446654
• Johnson, J. E. and Christie, J. F. (2009). Play and digital media. Computers in the schools, 26(4), 284–289. https://doi.org/10.1080/ 07380560903360202
• Kucirkova, N., Littleton, K. and Kyparissiadis, A. (2018). The influence of children’s gender and age on children’s use of digital media at home. British Journal of Educational Technology, 49, 545–559. https:// doi.org/10.1111/bjet.12543.
• Lauricella, A. R., Wartella, E. and Rideout, V. J. (2015). Young children’s screen time: The complex role of parent and child factors. Journal of Applied Developmental Psychology, 36, 11–17. Lemmens, J.S., Valkenburg P.M. and Peter, J. (2009). Development and validation of a game addiction scale for adolescents. Media Psychology, 12(1), 77-95. https://doi. org/10.1037/pas0000062
• Levenson, J. C., Shensa, A., Sidani, J. E., Colditz, J. B. and Primack, B. A. (2016). The association between social media use and sleep disturbance among young adults. Preventive medicine, 85, 36-41. doi:10.1016/j.ypmed.2016.01.001.
• Lieberman, D. A., Fisk, M. C. and Biely, E. (2009). Digital games for young children ages three to six: From research to design. Computers in the Schools, 26(4), 299-313.
• Marsh, J., Plowman, L., Yamada-Rice, D., Bishop, J., Lahmar, J., Scott, F., ... and Winter, P. (2015). Exploring play and creativity in pre-schooler’s use of apps: Final Project Report.
• Marsh, J., Plowman, L., Yamada-Rice, D., Bishop, J. and Scott, F. (2016). Digital play: A new classification. Early Years, 36(3), 242–253. https://doi.org/10.1080/09575146.201 6.1167675
• McCloskey, M., Johnson, S. L., Benz, C., Thompson, D. A., Chamberlin, B., Clark, L. andBellows, L. L. (2018). Parent perceptions of mobile device use among preschoolaged children in rural head start centers. Journal of nutrition education and behavior, 50(1), 83-89. https://doi.org/10.1016/j.jneb.2017.03.006
• O’Connor, J. and Fotakopoulou, O. (2016). A threat to childhood innocence or the future of learning? Parents’ perspectives on the use of touch-screen technology by 0–3 yearolds in the UK. Contemporary Issues in Early Childhood, 17(2), 235-247. https://doi. org/10.1177/1463949116647290.
• Rideout, V. (2013). Zero to eight: Children’s media use in America 2013. a common sense media research study. https://www.ftc.gov/sites/default/files/documents/public_ comments/california-00325%C2%A0/00325-82243.pdf adresinden 02.05.2023 tarihinde alınmıştır.
• Roy, R. and Paradis, G. (2015). Smartphone use in the daily interactions between parents and young children. Psychology and Child Development Department CSU Stanislaus. https://www.csustan.edu/sites/default/files/groups/Child%20Development/srcd_ poster_2015_smartphones.pdf.
• Toran, M., Ulusoy, Z., Aydın, B., Deveci, T. and Akbulut, A. (2016). Çocukların dijital oyun kullanımına ilişkin annelerin görüşlerinin değerlendirilmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 24(5), 2263-2278
• Wood, E., Nuttall, J., Edwards, S. and Grieshaber, S. (2020). Young children’s digital play in early childhood settings: Curriculum, pedagogy and teachers’ knowledge. In O. Erstad, R. Flewitt, B.Kümmerling-Meibauer, and Í. S. Pereira (Eds.), The Routledge handbook of digital literacies in early childhood (1st ed., pp. 214–226). Routledge.
• Zabatiero, J., Straker, L., Mantilla, A., Edwards, S. and Danby, S. (2018). Young children and digital technology: Australian early childhood education and care sector adults’ Perspectives. Australasian Journal of Early Childhood, 43(2), 14–22. https://doi. org/10.23965/AJEC.43.2.02