POLYVAGAL THEORY-BASED EMOTION REGULATION TRAINING: A STUDY ON CHILD DEVELOPMENT UNDERGRADUATES

Yıl 2025, Cilt: 25 Sayı: 67, 370 - 397, 30.06.2025

Elifcan Cesur

https://doi.org/10.21560/spcd.vi.1568121

Öz

In this study, it was aimed to examine the effect of polyvagal theory-based emotion regulation training given to senior students of child development department. The study was conducted in a mixed model, exploratory sequential design. The study group was determined using a nested sequential sampling method and consists of 62 students enrolled in the Child Development Department at a university in the northwestern region of Turkey. Data collection tools include the Emotion Regulation Skills Scale and an Interview Form. The developed training program was conducted online in a total of eight sessions. The results indicate that the implemented program led to a significant improvement in students' emotion regulation skills. Moreover, the effect size of the training was found to be high in all subdimensions except for Self-Support, where it was at a moderate level. The qualitative and quantitative findings of the study were observed to be consistent with each other. Considering the importance and necessity of emotion regulation skills both individually and professionally, it is suggested that such training should be incorporated as a mandatory course in undergraduate curricula, particularly in Child Development departments, as well as in all professional fields involving counselor-client relationships.

Anahtar Kelimeler

Child development specialist , Emotion regulation skills , Emotional support , Polyvagal theory

POLİVAGAL TEORİ TEMELLİ DUYGU DÜZENLEME EĞİTİMİ: ÇOCUK GELİŞİMCİ ADAYLARI ÜZERİNDE BİR ARAŞTIRMA

Öz

Bu araştırmada çocuk gelişimi bölümü son sınıf öğrencilerine verilen polivagal teori temelli duygu düzenleme eğitiminin etkisini incelemek amaçlanmıştır. Çalışma karma modelde, açımlayıcı sıralı desende yürütülmüştür. İç içe ardışık örnekleme yöntemi ile belirlenen çalışma grubunu Türkiye’nin kuzey batı bölgesindeki bir üniversitenin Çocuk Gelişimi Bölümünde öğrenim gören 62 öğrenci oluşturmaktadır. Veri toplama araçları olarak Duygu Düzenleme Becerileri Ölçeği ve Görüşme Formu kullanılmıştır. Geliştirilen eğitim programı öğrencilere çevrimiçi olarak toplam 8 oturumda uygulanmıştır. Uygulanan program öğrencilerin duygusal düzenleme becerilerinde anlamlı farklılığa neden olmuştur. Ayrıca eğitimin etki boyutunun Öz-Destek dışındaki tüm alt boyutlarda yüksek düzeyde olduğu; Öz-Destek alt boyutunda ise orta düzeyde olduğu belirlenmiştir. Araştırmanın nitel ve nicel bulgularının paralellik gösterdiği görülmüştür. Duygu düzenleme becerilerinin hem bireysel hem de mesleki anlamdaki önemi ve gerekliliği göz önüne alındığında, üniversitelerin çocuk gelişimi bölümleri başta olmak üzere, danışan-danışman ilişkisi bulunan tüm meslek gruplarının lisans eğitim programlarında zorunlu ders olarak yer almasının önemli olduğu düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler

Çocuk Gelişimci , Duygu düzenleme becerileri , Duygusal destek , Polivagal teori

Kaynakça

• Arden, J.B. (2017). Brain 2 brain-Nörobilimin psikoterapi üzerindeki dönüştürücü etkisi (Çev. Ö. Şimşek). Sola Unitas.
• Arucan, D. (2008). Özel özel eğitim kurumlarında ve kız meslek liselerinde görev yapan çocuk gelişimi ve eğitimcilerinin tükenmişlik düzeylerinin bazı değişkenlere göre incelenmesi. (Tez Numarası: 219653) [Yüksek Lisans Tezi, Gazi Universitesi]. Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Berking, M. and Znoj, H. (2008). Entwicklung und validierung eines fragebogens zur standardisierten selbsteinschätzung emotionaler kompetenzen (SEK-27). Zeitschrift Für Psychiatrie, Psychologie und Psychotherapie, 56(2), 141-153. https://doi.org/10.1024/1661-4747.56.2.141
• Berking, M., and Whitney, B. (2018). Duygulanım düzenleme eğitimi: Uygulamacı el kitabı (Çev. Ed. S. Vatan). Nobel.
• Bradley, E. H., Curry, L. A., Ramanadhan, S., Rowe, L., Nembhard, I. M., and Krumholz, H. M. (2009). Research in action: using positive deviance to improve quality of health care. Implementation Science, 4, 1-11. https://doi.org/10.1186/1748-5908-4-25
• Cesur, E., ve Akyol, A. K. (2018). Aile ve sosyal politikalar bakanlığında çocuk gelişimci olmak. Toplum ve Sosyal Hizmet, 29(2), 245-269.
• Cohen, J. (1988). Statistical power analysis for the behavioral sciences. Hillsdale, NJ: Erlbaum
• Creswell, J.W., and Plano Clark, V.L. (2015). Karma yöntem araştırmaları: Tasarımı ve yürütülmesi (Çev. Ed. Y. Dede ve S.B. Demir). Anı.
• ÇUÇEP (2016). Çocuk gelişimi ulusal çekirdek eğitim programı. http://www.yok.gov.tr/documents/10279/38058561/cocuk_gelisimi_cekirdek_egitim_programi.pdf adresinden erişildi.
• Dana, D. (2021). Terapide polivagal teori: Ruhsal düzenlenmenin ritmine uymak (Çev.D. Olgaç, A.S. Bilgez ve B.Makinacı Özkılıç). Psikonet.
• Davis, M., Eshalman, Er., and Mckay, M. (2016). Stresten kurtulun ve gevşeyin (Çev. Ed. O. Yorulmaz). Nobel Yaşam.
• Demir Gökmen, B., ve Fırat, M. (2024). Investigation of the effect of mindfulness-based psychoeducation on defense mechanisms and mindful awareness in nursing students. Clinical and Experimental Health Sciences, 14(3), 667-675. https://doi.org/10.33808/clinexphealthsci.1286603
• Demir, V., ve Gündoğan, N. (2018). Bilinçli farkındalık temelli bilişsel terapi programının üniversite öğrencilerinin duygu düzenleme güçlüklerini azaltmadaki etkisi. Ege Eğitim Dergisi. 19(1), 46 – 66. https://doi.org/10.12984/egeefd.332844
• Epstein, R. M., and Street, R. L. (2011). Shared mind: communication, decision making, and autonomy in serious illness. The Annals of Family Medicine, 9(5), 454-461. https://doi.org/10.1370/afm.1301
• Field, A. (2013). Discovering statistics using IBM SPSS statistics. SAGE Publications.
• Field, T.A., Jones, L.K., and Russell Chapin, L.A. (2019) Nöro-psikolojik danışma: Beyin temelli klinik yaklaşımlar (Çev. V. Yorğun). Anı.
• Greenberg, L.S. (2018). Duygu odaklı terapi: Danışanlara duygu koçluğu yapmak (Çev. Ed. S.Balcı Çelik). Nobel.
• Gross, J. J. (Ed.). (2013). Handbook of emotion regulation. Guilford publications.
• Gülgez, Ö., ve Gündüz, B. (2015). Diyalektik davranış terapisi temelli duygu düzenleme programının üniversite öğrencilerinin duygu düzenleme güçlüklerini azaltmadaki etkisi. Çukurova University Faculty of Education Journal, 44(2). https://doi.org/10.14812/cufej.2015.010
• Hojat, M., Louis, D. Z., Maio, V., and Gonnella, J. S. (2013). Empathy and health care quality. American Journal of Medical Quality, 28(1), 6-7. https://doi.org/10.1177/1062860612464731
• Huppert, F. A., and Johnson, D. M. (2010). A controlled trial of mindfulness training in schools: The importance of practice for an impact on well-being. The Journal of Positive Psychology, 5(4), 264-274. https://doi.org/10.1080/17439761003794148
• Johnson, B., and Christensen, L. (2014). Eğitim araştırmaları: nicel, nitel ve karma yaklaşımlar (Çev. Ed. S.B. Demir). Eğiten Kitap.
• Joosten, E.A., DeFuentes-Merillas, L., De Weert, G. H., Sensky, T., Van Der Staak, C.P.F., and de Jong, C. A. (2008). Systematic review of the effects of shared decision-making on patient satisfaction, treatment adherence and health status. Psychotherapy and Psychosomatics, 77(4), 219-226. https://doi.org/10.1159/000126073
• Levine, P., and Frederick, A. (2020). Kaplanı uyandırmak: Travmayı iyileştirmek (Çev.Z. Yalçınkaya). Butik.
• Levine, P.A. (2018). Polivagal teory and trauma. In S.W.Porges ve D. Dana, (Eds.), Clinical applications of the polyvagal theory: The emergence of polyvagal-informed therapies (pp.3-26). W.W. Norton ve Company.
• Merriam, S.B. (2016). Nitel araştırma: Desen ve uygulama için bir rehber (Çev. S.Duran). Nobel.
• Mischke Reeds, M. (2018). Somatic psychotherapy toolbox: 125 worksheets and exercises to treat trauma ve stress. PESI Publishing.
• Morrison, J. (2019). İlk görüşme (Çev. Ed. S.Uluç, İ.V. Gülüm, E. Ataman). Nobel.
• Neff, K. (2021). Öz şefkat: Kendine nazik olmanı kanıtlanmış gücü (Çev. E. Güldemler). Diyojen.
• Ogden, P. (2018). Polivagal theory and sensorimotor psychotherapy. In S.W.Porges ve D. Dana, (Eds.), Clinical applications of the polyvagal theory: The emergence of polyvagal-informed therapies (pp.34-49). W.W. Norton ve Company.
• Porges, S.W (2017). The pocket guide to the polyvagal Theory: The transformative power of feeling safe. W.W. Norton ve Company.
• Porges, S.W (2021). Polivagal teori: Duyguların Bağlanmanın, İletişimin, Özdüzenlemenin Nörofizyolojik Temelleri (Çev. O. Tüzün Akgün, H. Bostancı Demirci ve E. Özgen Böler). Psikonet.
• Porges, S.W. and Dana, D. (Eds.) (2018) Clinical applications of the polyvagal theory: The emergence of polyvagal-informed therapies. W.W. Norton ve Company.
• Sarıcaoğlu, A.Ö., ve Raşit, A. (2021). Kişilerarası duygu düzenleme yaklaşımına dayalı geliştirilen grup psikoeğitim programının üniversite öğrencilerinin kişilerarası duygu düzenleme becerilerine etkisi. Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1), 214-230. https://doi.org/10.21666/muefd.789210
• Schweinhardt, P., Kalk, N., Wartolowska, K., Chessell, I., Wordsworth, P., and Tracey, I. (2008). Investigation into the neural correlates of emotional augmentation of clinical pain. Neuroimage, 40(2), 759-766. https://doi.org/10.1016/j.neuroimage.2007.12.016
• Southam Gerow, M.A. (2014). Çocuklarda ve ergenlerde duygusal düzenleme: Uygulayıcının rehberi (Çev. Ed. M. Şahin). Nobel.
• Rizvi, S.L., and Steffel, L.M. (2014). A pilot study of 2 brief forms of dialectical behavior therapy skills training for emotion dysregulation in college students. Journal of American College Health, 62(6), 434-439. https://doi.org/10.1080/07448481.2014.907298
• Şeker, H. ve Gençdoğan, B. (2006). Psikolojide ve eğitimde ölçme aracı geliştirme. Nobel.
• Tabachnik, B., and Fidell, L.S. (2013). Using multivariate statistics. Pearson.
• Taştepe, T., ve Akyol, A. K. (2014). Hastanelerde görev yapan çocuk gelişimcilerin çalışma ortamları ile mesleklerine ilişkin görüşlerinin incelenmesi. Ankara Sağlık Bilimleri Dergisi, 3(1), 29-54. https://doi.org/10.1501/Asbd_0000000045
• van der Kolk, B. (2018). Safety and reciprocity: Polivagal theory as a framework for understandind and treating developmental trauma. In S.W.Porges ve D. Dana, (Eds.), Clinical applications of the polyvagal theory: The emergence of polyvagal-informed therapies (pp.27-33). W.W. Norton ve Company.
• Vatan, S. (2020). Duygu düzenleme eğitiminin duygu düzenleme becerileri üzerindeki etkisinin incelenmesi. Anatolian Journal of Psychiatry, 21(4), 396-402. https://doi.org/10.5455/apd.68943
• Vatan, S., ve Oruçlular Kahya, Y. (2018). Duygu düzenleme becerileri ölçeğinin Türkçeye uyarlanması: Geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. Anatolian Journal of Psychiatry, 19(2), 192-201. https://doi.org/10.5455/apd.260322
• Wolcott, H. F. (1994). Transforming qualitative data: Description, analysis, and interpretation. Sage.
• Yavuz, E. C., ve Kahraman, Ö. G. (2022). Özel eğitim ve rehabilitasyon merkezlerinde çocuk gelişimci olmak. Toplum ve Sosyal Hizmet, 33(3), 811-840. https://doi.org/10.33417/tsh.979999
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Seçkin.
• Zolnierek, K.B., ve and Dimatteo, M.R. (2009). Physician communication and patient adherence to treatment: A meta-analysis. Med Care, 47, 826–834. https://doi.org/10.1097%2fmlr.0b013e31819a5acc