Bu makalede, askeri hayattan sivil hayata geçiş sürecine manevi bir perspektif ekleyerek, boylamsal bir yaklaşımla bu olgunun
psikolojik boyutunun incelenmesini amaçlayan bir durum çalışması sunulmaktadır. Bu çalışmada incelenen vaka, sivil
hayata geçiş sürecinde kimlik inşası üzerine yürütülen bir araştırma projesinde izlenen bir gruba örneklik teşkil etmektedir.
Bu birey, grup içindeki diğerlerine benzer bir şekilde askeri ben-konumunun (I-position) “sivil olma” sürecinde umulmadık
şekilde seyreden bir dönüşümünü tecrübe etmektedir. Bu çalışmada, benlik üzerindeki boylamsal dönüşümleri daha iyi
açıklamak için kimlik çalışması bakımından diyalojik bir yaklaşım kullanılmaktadır. Benliğin zaman içindeki, önceden var
olan ve yeni ben-konumları arasındaki anlatı gelişmeleri ve etkileşimleri üzerindeki analiz, 2014-2016 yıllarını arasında üç
kez yapılan mülakatlarda elde edilen verilere dayanarak yapılmıştır. Sonuçlar, sivil yaşama geçiş süreci boyunca askeri bir
ben-konumu belirginleştiğinde ve seslendirildiğinde, bu seslendirmelerin, benliğin belirli bir konumunda yer alan bir benliğin
“ruh”uyla ilişkili olabileceği fikrini ortaya çıkarmaktadır. Aktif hizmetten ayrıldıktan sonra askeri ben-konumundaki
büyüme, “Ben kimim” sorusu ve bu konuma atfedilen derin anlam ekseninde açıklanabilir. Askeri ben-konumun büyü-
mesini istenmedik bir gelişme olarak ele almak yerine bireyin bunu benlik ve yaşamın derin bir boyutu olarak ele alması
yerinde olacaktır. Dengeyi ve diyaloğu sürdürmek için bu tür bir sürecin dışa vurulabileceği mecralar bulmak da önem arz
etmektedir. Gelecekteki araştırmalarda, bu nitel bulguların daha ayrıntılı olarak incelenmesi teşvik edilmektedir.
Adopting a longitudinal approach to exploring the psychology of the transition from military to civilian life, one case study is presented that adds a spiritual perspective to the transition process. This case study serves as an example representative from a group of participants who have been followed through a research project on identity reconstruction during the transition to civilian life. This individual, not unlike many others within the group, undergoes an unexpected progression of the military I-position of the self throughout the process of becoming a civilian. This study utilizes a dialogical approach to the identity work to further the understanding of longitudinal adjustments to the self. An analysis of the narrative developments and interactions among pre-existing and new I-positions of the self over time has been made based upon three annually conducted interviews spanning from 2014 to 2016. The results lead to the suggestion that if a military I-position of the self grows more salient and voiced throughout the process of transitioning into civilian life, then this vocalization may be related to the spirit of a person embodied in a specific I-position of the self. Such growth of a military I-position after leaving active service may gravitate around a deep sense of “who I am” with a profound sense of meaning attached to this position. Instead of perceiving as an unwanted development the growth of a military sense of “who I am,” one should acknowledge it as a deeper dimension of self and life. It is important to find an outlet for such a progression of the self so as to sustain balance and dialogue. Future research is encouraged to further examine these qualitative findings.
Journal Section | Articles |
---|---|
Authors | |
Publication Date | February 15, 2017 |
Submission Date | June 23, 2017 |
Published in Issue | Year 2017 Volume: 2 Issue: 1 |