19. yüzyılda Ortadoğu’da Osmanlı-İran sınır bölgelerinde yaşayan Hıristiyan azınlıklardan birisi olan Nasturilerde kadın ve kızlar, sosyal yapılanmada-geleneksel aile hiyerarşisinde- ikinci planda görülmüştür. Bu nedenle eğitimsiz bırakılarak 12- 14 yaş aralığında erken dönemlerde başlık parası karşılığında evlendirilmişlerdir. Evlilik sonrası aileye yeni gelen kadın diğer bireylerden daha fazla çalışmak ve başta gelinlik yapmak olmak üzere onların her dediğini itirazsız yerine getirmek zorunda kalmıştır. Misal olarak kocası ve kayınbabası yemek yerken ayakta beklemeli ve onlara hizmet ettikten sonra yemeğini tek başına ayrı yemelidir. Nasturi toplumunda aile yaşamını işleten en önemli figür olarak kadın, çocuk sahibi olup onları yetiştirdikten sonra özellikle kaynanalık dönemlerinde yavaş yavaş ailedeki ilişkilere yön veren kişi olarak ön plana çıkmaktadır. Buna rağmen 19. yüzyıl Nasturi kadınları kocalarından dayak yemekten ve erkeklerin gölgesinde kalmaktan kurtulamamışlardır
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | April 1, 2009 |
Published in Issue | Year 2009 Volume: 2009 Issue: 19 |
Süleyman Demirel Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi