Tutuklu-Hükümlü Olan ve Olmayan Gençlerin Ahlaki Gelişim Düzeyleri ve Benlik Saygılarının Karşılaştırılması

Yıl 2019, Cilt: 1 Sayı: 47, 59 - 73, 30.08.2019

Kizbes Meral Kılıç , Fatma Abide Güngör Aytar

https://doi.org/10.35237/sufesosbil.549218

Öz

Bu
çalışmanın amacı, tutuklu-hükümlü olan ve olmayan gençlerin ahlaki yargı
düzeyleri ile benlik saygısı düzeylerinin karşılaştırılmasıdır. Araştırma
nedensel karşılaştırmalı araştırma modeline göre yapılmıştır. Çalışma grubunu
Ankara Çocuk ve Gençlik Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda bulunan tutuklu-hükümlü
olan 47 genç ile Ankara’da lise eğitimine devam eden tutuklu-hükümlü olmayan 49
genç oluşturmuştur. Araştırmada “Sosyo-Demografik Bilgi Formu”, “Değerlerin
Belirlenmesi Testi” ve “Rosenberg Benlik Saygısı Ölçeği” kullanılmıştır.
Verilerin analizinde, “Yüzde Analizi ve “Bağımsız Gruplar İçin T Testi Analizi”
uygulanmıştır. İstatistiksel analizler sonucunda, tutuklu-hükümlü gençlerin
tutuklu-hükümlü olmayan gençlere göre büyük çoğunluğunun ilköğretim mezunu olduğu
ve cezaevine girmeden önce çalıştıkları, kalabalık ailelerden geldikleri, anne
babalarının eğitim ve sosyo-ekonomik düzeylerinin düşük olduğu, ahlaki gelişim
ve benlik saygısı düzeylerinin daha düşük olduğu görülmüştür.  

Anahtar Kelimeler

Ahlaki gelişim, Benlik saygısı, Cezaevi

Kaynakça

• Kaynakça Akçinar, B., Baydar, N. ve Kağıtçıbaşı, Ç. (2018). Erken Ergenlikte Ahlak Gelişimi: Bir Müdahale Araştırması. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 14(2), 153-169. doi:10.17244/eku.322365Baumeister, R. F., Smart, L., Boden, J. M. (1996). Relation of Threatened Egotism to Violence and Aggression: The Dark Side of High Self-Esteem. Psychological Review, 103(1), 5-33.Bayer, F. (2008). Çocuk Eğitim Evleri ve Ankara Çocuk ve Gençlik Kapalı Ceza İnfaz Kurumu’nda Kalmakta Olan Ergenlerin Ahlaki Yargı Düzeylerinin İncelenmesi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi/Eğitim Bilimleri Enstitüsü.Bee, H. ve Boyd, D. (2009). Çocuk gelişim psikolojisi. O. Gündüz (Çev.). İstanbul: Kaknüs.Blasi, A. (1980). Bridging Moral Cognition and Moral Action: A Critical Review of the Literatüre. Psychological Bulletin, 88, 1-45. Brugman, D., Aleva, A. E. (2004). Developmental Delay or Regression in Moral Reasoning by Juvenile Delinquents? Journal of Moral Education, 33(3), 321-338. doi: 10.1080/0305724042000733082Brusten, C. M. (2002). Investigation of the Moral Reasoning of Offending and Non-Offending Adolescents Using the Sociomoral Reflection Measure-Short Form (Unpublished Doctoral Thesis). University of Oxford.Budak, S. (2003). Psikoloji Sözlüğü. Ankara: Bilim Sanat.Büyüköztürk, Ş. (2014). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. Ankara: Pegem Akademi.Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2008). Bilimsel Araştırma Yöntemleri (2. baskı). Ankara: Pegem A.Chandler, M., Moran, T. (1990). Psychopathy and Moral Development: A Comparative Study of Delinquent and Nondelinquent Youth. Development and Psychopathology, 2(3), 227-246. doi: 10.1017/ S0954579400000742Cheng, C. (2014). The Predictive Effects of Self-Esteem, Moral Self, and Moral Reasoning on Delinquent Behaviors of Hong Kong Young People. International Journal of Criminology and Sociology, 3, 133–145.Çeliköz, N., Seçer, Z. ve Durak, T. (2008). Suç İşleyen ve İşlemeyen Çocukların Düşünme Becerileri ve Ahlaki Yargılarının İncelenmesi. Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 25, 335-350.Çuhadaroğlu F. (1986). Adolesanlarda Benlik Saygısı (Yayınlanmamış Uzmanlık Tezi). Hacettepe Üniversitesi/Tıp Fakülesi. Durak-Demirhan, T. (2007). Yoğun Düşünme Eğitimi Programının Suçlu Çocuklarının Ahlaki Yargılarına Etkisinin İncelenmesi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Selçuk Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü.Donnellan, M. B., Trzesniewski, K. H., Robins, R. W., Moffitt, T. E., Caspi, A. (2005). Low Self-Esteem is Related to Aggression, Antisocial Behavior, and Delinquency. Psychological Science, 16, 328 –335. Herzog, S., Einat, T. (2016). Moral Judgment, Crime Seriousness, and the Relations Between Them: An Exploratory Study. Crime & Delinquency, 62(4), 470-500. doi: 10.1177/0011128712466889Hızel-Bülbül, S. (2004). Ergen Etiği. STED, 13 (6), 206-210. Kağıtçıbaşı, Ç. ve Cemalcılar, Z. (2014). Dünden Bugüne İnsan ve İnsanlar: Sosyal Psikolojiye Giriş. İstanbul: Evrim.Kaplan, H. B., Johnson, R. J., Bailey, C. A. (1986). Self-Rejection and the Explanation of Deviance: Refinement and Elaboration of a Latent Structure. Social Psychology Quarterly, 49(2):101-128. http://dx.doi.org/10.2307/2786723Karasar, N. (2008). Bilimsel Araştırma Yöntemi (17.Baskı). Ankara: Nobel.Kızmaz, Z. (2006). Kriminolojide Yeni Yönelimler: Bütünleşik (Integrated) Suç Kuramları – II, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 16, 1, 305-335.Lahat, A., Gummerum, M., Mackay, L., Hanoch, Y. (2015). Cognitive Processing of Moral and Social Judgements: A Comparison of Offenders, Students, and Control Participants. The Quarterly Journal of Experimental Psychology, 68(2), 350-362. doi: 10.1080/17470218.2014.944918Lardén, M., Melin, L., Holst, U., Långström, N. (2006). Moral Judgement, Cognitive Distortions and Empathy in İncarcerated Delinquent and Community Control Adolescents. Psychology, Crime & Law, 12(5), 453-462. doi:10.1080/10683160500036855Nelson, J. R., Smith, J. J., Dodd, J. (1990). The Moral Reasoning of Juvenile Delinquents: A Metaanalysis, Journal of Abnormal Child Psychology, 18, 231-239.Owens, T.J. (1994). Two Dimensions of Self-Esteem: Reciprocal Effects of Positive Self-Worth and Self-Deprecation on Adolescent Problems. American Sociological Review, 59(3):391-407.http://dx.doi.org/10.2307/2095940Ögel, K. (2014). Çocuk, Suç ve Bireyselleştirilmiş İyileştirme. Çocuklar için Adalet Projesi, Ankara.Öztürk-Çopur, E., Ulutaşdemir, N., Balsak, H.(2015). Çocuk ve Suç. Hacettepe University Faculty of Health Sciences Journal, 1, 120-124. Plummer, D.M. (2007). Benlik Saygısı Çocuklarda Nasıl Geliştirilir? E. Aksay (Çev.). İstanbul: Sistem.Raaijmakers, Q. A. W., Engels, R.,Van Hoof, A. (2005). Delinquency and Moral Reasoning in Adolescence and Young Adulthood. International Journal of Behavioral Development, 29(3), 247-258. doi: 10.1080/01650250544000035Romeral, L.F., Fernández, J.S., Fraguela, J.A.G. (2018). Moral Reasoning in Adolescent Offenders: A Meta-Analytic Review. Psicothema, 30 (3), 289-294. Santrock, J. W. (2008). Adolescense (12th ed.). New York: McGraw-Hill.Schalkwijk, F., Jan Stams, G., Stegge, H., Dekker, J., Peen, J. (2016). The Conscience as a Regulatory Function: Empathy, Shame, Pride, Guilt, and Moral Orientation in Delinquent Adolescents. International Journal of Offender Therapy and Comparative Criminology, 60(6), 675-693. doi: 10.1177/0306624X14561830Shin, H. J., Yu K. (2012). Connectedness of Korean Adolescents: Profiles and Influencing Factors. Asia Pacific Educational Review, 13(4):593–605.Souverein, F. ve diğ. (2019). Overview of European Forensic Youth Care: Towards an Integrative Mission for Prevention and Intervention Strategies for Juvenile Offenders. Child and Adolescent Psychiatry and Mental Health, 13, 1-6. Doi: 10.1186/s13034-019-0265-4Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK). Ceza infaz kurumu istatistikleri, 2017. http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleriTürkiye İstatistik Kurumu (TÜİK). Güvenlik birimine gelen veya getirilen çocuklar, 2017. http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleriUnicef (2002). Çocuk Haklarına Dair Sözleşme, Uygulama El Kitabı. Ankara. World Health Organization (WHO) (2006). Orientation Programme on Adolescent Health for Health-Care Providers. Geneva, Switzerland: WHO Department of Child and Adolescent Health and Development.Trzesniewski, K. H., Donnellan, M. B., Moffitt, T. E., Robins, R. W., Poulton, R., Caspi, A. (2006). Low Self-Esteem During Adolescence Predicts Poor Health, Criminal Behavior, and Limited Economic Prospects During Adulthood. Developmental Psychology, 42, 381–390. doi: 10.1037/0012-1649.42.2.381