Su,
canlı yaşamın varlığı açısından vazgeçilmez bir unsurdur. Dolayısıyla insanlık
için suyun tedariki, temini ve depolanması elzem konulardandır. Bu anlamda
insanlığın mimarlık tarihi serüveninde su mimarisi önem arz eden alanlardan
olmuştur. Su ile ilişkili yapılar tarih öncesi çağlardan bu yana toplumlar için
önemli olmuş, toplumların; sosyal, kültürel ve ekonomik gelişimleri açısından
ön planda yer almıştır. Özellikle suyun depolanmasını sağlayan sarnıçlar, yıl
içerisinde kurak geçen dönemlerin atlatılması açısından önemlidir. Konumuzu
oluşturan, Hacı Emin, Hacı Hüseyin ve Hasan Hüseyin sarnıçları Isparta İlinin
Keçiborlu İlçesine bağlı Senir Kasabası ile Kuyucak Köyü yakınlarında bulunmaktadır.
Bu sarnıçlardan Hacı Emin ve Hasan Hüseyin, dikdörtgen planları ve tonoz
örtüleri ile benzerlik gösterirken, Hacı Hüseyin sarnıcı kareye yakın planı ve
sekizgen kasnaklı kubbe örtüsüyle farklı bir mimari kuruluş sergilemektedir. Sanat
tarihi, arkeoloji ve mimarlık tarihi alanlarında, akademik yazında antik dönem
sarnıçları genişçe bir yer bulmuş ancak Türk döneminde inşa edilen sarnıçlar
yeterince ele alınmamıştır. Bu bağlamda, burada tanıtılacak ve mimari yönden
tartışılacak olan bu yapıların, akademik literatüre mütevazı da olsa bir katkı
sağlayacağı düşünülmektedir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Sanat Tarihi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Ağustos 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Sayı: 50 |
Süleyman Demirel Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi