Öz
Bu çalışmanın amacı, antik çağ filozoflarınca da ele alınan, günümüze kadar etkisi sürmüş ve tartışılmış dostluk kavramı ile birlikte yapay zekaların içinde olduğu dostluk ilişkisinin olasılığına dair bir tartışma açmaktır. Yapay zekanın içinde yer aldığı bir dostluk ilişkisinin, insanlar arasındaki dostluk ilişkisinin yeniden yapılandırılmasında önemli etkilere sahip olacağı düşünülmektedir. Bununla birlikte, yapay zekalar ile insanlar arasındaki olası dostluk ilişkileri, yapay zekanın gelecekte insanlık için bir tehlike oluşturma olasılığını azaltabilir. Yapay zeka eylemlerinin etik açıdan ele alınış biçimlerinin, bu türden ilişkilerin varlığı ile birlikte çok farklı bir boyut kazanacağı düşünülmektedir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Aristoteles (2015). Eudemos’a Etik. (çev. S. Babür). BilgeSu Yayınevi, Ankara.
- Bilgin N. (1991). Eşya ve İnsan. Gündoğan Yayınları, Ankara.
- Churchland, P. M. (2013). Bilimsel Gerçekçilik ve Zihnin Esnekliği. Alfa Yayınevi, İstanbul
- Cicero, M. T. (2015). Dostluk ve Yaşlılık. (çev. R. Akpınar). Siyah Beyaz Yayınevi, İstanbul.
- Domingos, P. (2017). Master Algoritma. Paloma Yayınevi, İstanbul.
- Nabiyev, V. V. (2016). Yapay Zeka. Seçkin Yayıncılık, Ankara.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Felsefe |
| Yazarlar | |
| Erken Görünüm Tarihi | 30 Aralık 2021 |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Aralık 2021 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Sayı: 54 |
Kaynak Göster
- Makale Dosyaları
Süleyman Demirel Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi