Abstract
In this paper, the state external debt will be analyzed in the context of the Turkish
economy, an economy which had been undergoing a process of liberalization since the
first half of the 1980s. Turkey was one of the heavy debtor countries in the beginning of
1980s. However, Turkey had two important advantages: First, when the debt crises hit,
Turkey could reschedule her debt and get a breathing time. Second, Turkey could obtain
access to new funds from the international financial organizations. After 1985, to cope
with the internal debt problem, Turkey at first chose to restrict its public expenditures
especially personnel and transfer expenditures. At the limit of restricting expenditures,
government began to make domestic borrowing.
Keywords
Abstract
Gelişmekte olan ülkelerin kalkınmalarını sağlayacak yatırımlar gerçekleştirebilmelerini tasarruf yetersizliği sınırlamaktadır. Tasarruf, planlanan yatırımların kaynağını oluştururken, yurt içinde üretilemeyen makine, donanım ile hammaddenin ithali, kaynağı bulunan yatırımların gerçekleştirilebilmesini kolaylaştırır. Yapılan yatırımlar, yatırım malları ve hammadde ithalatını artırırken, yükselen gelir düzeyi de dış tüketim mallarına olan talebi uyarmaktadır. Artan ithal talebini karşılamak için gerekli olan dövizi sağlamanın yolu ise ya ihracatı artırarak ülkeye döviz girişini sağlamak ya da dış borçlanmaya giderek gerekli olan finansmanı sağlamaktır. Dış borçlanma, bir yandan tasarruf yetersizliğini giderirken diğer yandan kalkınma için gerekli ithalatın yapılabilmesine olanak sağlamaktadır. Bu çalışmada; Devletin dış borçlanmasının Türkiye ekonomisi üzerine etkileri incelenmiştir.
Keywords
Details
| Other ID | JA22RS73TY |
|---|---|
| Journal Section | Articles |
| Authors | |
| Publication Date | June 1, 2003 |
| Submission Date | June 1, 2003 |
| Published in Issue | Year 2003 Volume: 3 Issue: 5 |
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.