Korkmalısın da bi’tanem. Korkmaktan geçer var olmak Sımsıkı tutun, sarıl korkuna sanki bisikletinin gidonunu tutuyormuşsun gibi. Minnettar ol ona, Işığın olmadığı yerde, Sesin olmadığı yerde, bir tek korkudur bizi biz yapan, keza yalnızlıktan başka dost kalmadı mı geriye yine yalnızlık olur şefkatle kucak açan. Ama bir zamanlar – ah doğru ya, şöyle başlıyorduk… Evvel zaman içinde, bundan milyonlarca keder önce, daha kavuşmamışken korku çığlığa
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | May 1, 2008 |
Published in Issue | Year 2008 |