Presence lessons were commentary lessons conducted in the presence of the Sultan in the month of Ramadan annually from 1172 to 1342. The lectures were held with the participation of a mukarrir and interlocutors selected from the leading scholars of the period. The mukarrir represented the lesson, which was prepared beforehand, and then the subjects would be discussed with the questions addres-sed by the interlocutors and sometimes the Sultan. This way, a high level of scientific consultation took place. In 1172, the first year in which the lessons became formal, Cretan Ahmad Hodja, who attended these lessons at the addressed level and became a veteran in the following years, had an important sha-re in the formation of this scientific atmosphere. Because, it was seen that Ahmad Hodja, who had been working as a palace teacher for many years and who had close relations with the palace man, at-tended the classes both as an interlocutor and as a mukarrir in a period when the information about the presence lessons was very limited. He was also the author of the first treatise of presence lessons which we still have today. He wrote this work himself as an author and presented it to Sultan Mustafa III. This 13-leaf Turkish pamphlet was written in Ramadan of 1177 as an answer the three questions asked by the Sultan while interpreting the related verses of sūrah Tāhā. These aforementioned matters make Cretan Ahmad Hodja and his story very important. Therefore, the article will focus on his life, his works, the presence lessons he attended and his treatise, as well as the transcribed text of the oldest Presence Lesson Work.
Huzur dersleri, hicri 1172 senesinden 1342 senesine kadar her yıl ramazan ayında padişahın huzurunda yapılan tefsir dersleridir. Dersler, dönemin önde gelen âlimleri arasından seçilen mukarrir ve muhatapla-rın katılımı ile yapılırdı. Mukarrir, önceden hazırlandığı dersi takrir eder, ardından muhatapların ve bazen padişahın yönelttiği sorularla konular müzakere edilirdi. Bu sayede üst düzey ilmi bir mübâhese cereyan ederdi. Derslerin resmiyet kazandığı 1172’de bu derslere muhatap seviyesinde katılıp, sonraki yıllarda mukarrirliğe yükselen Giritli Ahmed Efendi’nin de bu ilmî atmosferin oluşmasında önemli bir payı var-dır. Zira uzun yıllar saray hocası olarak görev yapan ve saray erkanı ile yakın ilişkileri olan Ahmed Efen-di’nin, huzur derslerine dair bilgilerin oldukça sınırlı olduğu bir dönemde derslere hem muhatap hem de mukarrir sıfatı ile katılmış olduğu görülmektedir. Ayrıca huzur derslerine dair günümüze ulaşan ilk risâle-nin müellifidir. Bu eseri mukarrir olarak bizzat kendisi kaleme almış ve Sultan III. Mustafa’ya takdim etmiştir. 13 varaklık bu Türkçe risâle, 1177 Ramazanında Tâhâ sûresinin ilgili ayetlerini tefsir ederken Sultan’ın yöneltmiş olduğu üç soruya cevap olmak üzere yazılmıştır. Zikredilen bu hususlar Giritli Ah-med Efendi’yi ve onun risâlesini oldukça önemli hale getirmektedir. Bu yüzden makalede onun hayatı, eserleri, katıldığı huzur dersleri ve risâlesi ele alınacak, ayrıca elimizdeki en eski tarihli Huzur Dersi Risâle-si’nin transkripsiyonlu metnine yer verilecektir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Religious Studies |
Journal Section | ARAŞTIRMA MAKALESİ |
Authors | |
Publication Date | October 30, 2020 |
Submission Date | June 22, 2020 |
Acceptance Date | August 14, 2020 |
Published in Issue | Year 2020 |