Bu çalışmanın amacı, DTÖ Tarım Anlaşması’nın kapsamını ve İleri Tarım Müzakerelerindeki gelişmeleri ortaya koymak ve müzakereler sonucu pazara giriş, ihracat sübvansiyonları ve iç destekler olmak üzere üç temel konuda alınan son kararların Türkiye tarımına olası etkilerini yine aynı açılardan değerlendirmektir. Tarım Anlaşması ile pazara giriş, ihracat sübvansiyonları ve iç destekler konularında yeni düzenlemeler yapılmıştır. Tarım Anlaşması kapsamında Türkiye yükümlülüklerini büyük ölçüde yerine getirmiş ve ilave bir yükümlülüğü bulunmamaktadır. GÜ’ler ile GOÜ’ler arasında yaşanan sorunlar nedeniyle İleri Tarım Müzakereleri genel olarak tıkanmış olmakla birlikte, DTÖ üyeleri Bali Konferansında müzakereleri canlandırmaya çalışmıştır. Müzakerelerin başarılı bir şekilde sonuçlanmasının büyük ölçüde GOÜ’lerin taleplerinin karşılanmasına bağlı olduğu söylenebilir. Türkiye, İleri Tarım Müzakerelerinde pazara giriş konusuna ağırlık vermiştir. Müzakerelerdeki gelişmelerin Türkiye tarımına etkisi özellikle pazara giriş konusunda olması beklendiği için, tarife indirimlerinden olumsuz etkilenecek ürünlerin hassas ve özel ürün kapsamına dahil edilmesi yönünde çaba gösterilmesinde yarar görülmektedir. Türkiye’nin iç destekler konusunda “de minimis” sınırını aşmadığından dolayı herhangi bir yükümlülüğü olmamasına karşın, GÜ’lerin iç desteklerini önemli miktarda azaltmaları Türkiye’ye uluslararası rekabette fırsatlar yaratabilir. GÜ’lerin ihracat sübvansiyonlarını kaldırmaları, Türkiye’nin ithalatçı olduğu ürünlerde kısa dönemde ithalat giderlerini artıracağı, uzun dönemde ise bu durumun yurtiçi üretimi olumlu etkileyeceği söylenebilir. Gelişmeler dünya tarım ticaretinin DTÖ öncülüğünde serbestleşmesi yönündedir. Bu nedenle, Türkiye’nin İleri Tarım Müzakerelerinde AB’ye bağlı bir pozisyon yerine DTÖ gerçeğini görerek pazara girişte ayrıcalık elde etmeye çalışması, GÜ’lerin iç desteklerini azaltmaları ve ihracat sübvansiyonlarını kaldırmaları konusunda ısrarcı olması gerektiği söylenebilir
The aim of this study is to introduce the scope of WTO Agreement on Agriculture and developments in further negotiations on agriculture and to evaluate possible effects on agriculture of Turkey in terms of recent decisions taken in three main issues (market access, export subsidies, domestic supports). WTO Agreement on Agricultural brings some new regulations on market access, export subsidies and domestic supports. Turkey has fulfilled her obligations substantially and there are no additional obligations for Turkey. Because of issues arisen between developed and developing countries, agriculture negotiations had been choked. However some members of WTO tried to revive negotiations in Bali Conference. It can be said that successful conclusion of negotiations depends on meeting the demands of developing countries. Turkey has concentrated her efforts on market access. There are some products that would be adversely affected from tariff reductions. Turkey would better strive towards incorporating them into sensitive and special products category. Since Turkey has not exceeding “de minimis” limit, there is not any obligation about domestic supports but substantial decreases of domestic supports provided by developed countries can create opportunities for Turkey in international competition. It can be said that outlays of Turkey’s import products would increase in the short run and this would favorably affect domestic production of Turkey in the long run, if developed countries abolish export subsidies. There is a trend towards liberalization in world agricultural trade under the leadership of WTO. It was concluded that Turkey should try to acquire privileges on market access and insist on that developed countries should decrease domestic supports and abolish export subsidies, recognizing WTO reality instead of having a position tied to EU
Other ID | JA35SR25HN |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | June 1, 2014 |
Submission Date | June 1, 2014 |
Published in Issue | Year 2014 Volume: 20 Issue: 1 ve 2 |