Purpose: The main purpose of this research is to determine the income and savings of the rural areas in İzmir.
Design/Methodology/Approach: For this purpose, a face-to-face survey was conducted with 126 agricultural producers in Kemalpaşa, Tire and Kınık districts of İzmir. Agricultural enterprises within the scope of the research were analyzed under 3 groups (0-50.000 TL, 50.000-150.000 TL and over 150.000 TL) created according to agricultural income groups. Demographic and socio-economic characteristics of the producers were revealed and statistically analyzed whether there was a difference between income groups. By determining the producers who save and those who do not save in a certain period, it is statistically tested whether there is a difference between the socio-economic characteristics of the producers and their saving status. In the last part of the analysis, the Best-Worst method was used in order to determine the saving purposes of the producers and to reveal the problems faced by the producers in agricultural production.
Findings: According to the results of the research, while 52.4% of the producers can save, 47.6% of them cannot. It has been determined that the rate of saving in agricultural enterprises increases depending on the income level. The most important factor affecting the agricultural incomes of the producers was the “economic situation of the country”. According to the results of the Best-Worst method analysis, the most important criterion for producers to make savings decisions has been the education and future of their children.
Originality/Value: It is important to develop macroeconomic policies in a way to increase savings, especially to increase income, to cut expenditures and to incentivise individuals to utilise savings. It can be stated that the research has findings that will help policy makers.
Amaç: Bu araştırmanın temel amacı, İzmir ilinde kırsal kesimin gelir durumunun ve tasarruflarının belirlenmesidir.
Tasarım/Metodoloji/Yaklaşım: Araştırma İzmir’in Kemalpaşa, Tire ve Kınık ilçelerindeki 126 tarımsal üretici ile yüz yüze anket çalışması yapılmıştır. Araştırma kapsamındaki işletmeler tarımsal gelir gruplarına göre oluşturulan 3 grup altında (0-50.000 TL, 50.000-150.000 TL ve 150.000 TL üzeri) analiz edilmiştir. Üreticilerin demografik ve sosyo-ekonomik özellikleri ortaya konularak, gelir grupları arası farklılık olup olmadığı istatistiksel olarak analiz edilmiştir. Belirli bir dönemde tasarruf yapan ve yapmayan üreticiler belirlenerek, üreticilerin sosyo-ekonomik özellikleri ile tasarruf yapma durumları arasında fark olup olmadığı istatistiksel olarak test edilmiştir. Analizlerin son aşamasında üreticilerin tasarruf yapma amaçlarının belirlenmesi ve üreticilerin tarımsal üretimde karşılaştıkları zorlukların ortaya konulması adına Best-Worst yönteminden faydalanılmıştır.
Bulgular: Araştırma sonuçlarına göre üreticilerin %52,4’ü tasarruf yapabiliyorken, %47.6’sı tasarruf yapamamaktadır. İşletmelerde gelir düzeyine bağlı olarak tasarruf yapma oranlarının da arttığı tespit edilmiştir. Üreticilerin tarımsal gelirleri üzerinde etkili olan en önemli faktör “ülkenin ekonomik durumu” olmuştur. Best-Worst yöntemi analiz sonuçlarına göre, üreticilerin tasarruf kararları almalarında en önemli kriter çocuklarının eğitimi ve geleceği olmuştur.
Özgünlük/Değer: Makroekonomik politikaların tasarrufları arttırıcı yönde geliştirilmesi, özellikle gelir arttırıcı, harcamaları kısıcı uygulamalar yanında tasarrufları değerlendirmede bireyleri teşvik edici uygulamalara gidilmesi önem taşımaktadır. Araştırmanın politika yapıcılara yardımcı olacak bulgular taşıdığı ifade edilebilir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Agricultural Engineering |
Journal Section | Research |
Authors | |
Early Pub Date | January 9, 2023 |
Publication Date | January 9, 2023 |
Submission Date | September 21, 2022 |
Published in Issue | Year 2022 Volume: 28 Issue: 2 |