Purpose: This study aims to examine the export structure between Türkiye and the leading countries in the broiler chicken sector (the United States of America (USA), China, Brazil, Russia, and India) to determine the levels of Intra-Industry Trade (IIT) and analyse trade similarity relationships.
Design/Methodology/Approach: In the study, IIT analysis was conducted using the Grubel-Lloyd (GL) index to examine the export structure of the leading countries in the broiler chicken sector. Additionally, vertical and horizontal IIT were explored in detail to characterise the nature of trade among these countries. Secondly, a comparative assessment of Türkiye and the leading countries is conducted based on similarities in export structures. In this context, Türkiye’s competitiveness was evaluated using the Export Similarity Index (ISI), which identifies the countries with the highest structural resemblance to Türkiye.
Findings: The findings indicate that the USA and Brazil primarily engage in low-quality, vertically differentiated intra-industry trade (VIIT) characterised by low unit value (UV) ratios, leveraging cost advantages to maintain competitiveness in global markets. Conversely, Türkiye follows a distinct trade strategy by focusing on high-value-added, processed broiler products with higher UV ratios. The declining trend in China’s ESI suggests a divergence in trade strategies and target markets between China and Türkiye. Meanwhile, Russia has exhibited a shift from horizontal to vertical IIT by increasing its UV ratios, thereby becoming more similar to Türkiye’s trade structure. India has adopted a dual strategy, occasionally enhancing product quality while, in recent years, emphasising price competition. Türkiye’s high UV ratios and IIT orientation suggest the country is pursuing a VIIT-focused strategy, emphasising high-quality broiler product exports. Overall, this study highlights the diverse strategies employed in global broiler trade and underscores the need for Türkiye to diversify its export strategies to sustain its competitive advantage.
Originality/Value: This study provides critical indicators that can contribute to policymakers’ strategic decision-making processes and develop strategies to strengthen enterprises’ market positions in diversifying foreign trade policies and increasing competitiveness.
Amaç: Bu çalışmanın amacı, Türkiye ile etlik piliç sektöründe lider konumda bulunan ülkeler (Amerika Birleşik Devletleri (ABD), Çin, Brezilya, Rusya ve Hindistan) arasındaki ihracat yapısını incelemek, Endüstri İçi Ticaret (EİT) düzeylerini belirlemek ve ticari benzerlik ilişkilerini analiz etmektir.
Tasarım/Metodoloji /Yaklaşım: Çalışmada etlik piliç sektöründe lider konumda olan ülkelerin ihracat yapısını incelemek için EİT analizi Grubel-Lloyd (GL) indeksi kullanılarak yapılmış ve bu ülkeler arasındaki ticaretin niteliğini belirlemek amacıyla dikey ve yatay EİT ayrıntılı olarak analiz edilmiştir. İkinci olarak, Türkiye ile lider ülkeler, ihracat yapılarının benzerliği temelinde karşılaştırılmıştır. Bu bağlamda, İhracat Benzerlik İndeksi (İBİ) kullanılarak Türkiye’nin rekabet gücü ölçülmüş ve yapısal olarak en fazla benzerlik gösterdiği ülkeler tespit edilmiştir.
Bulgular: Elde edilen bulgular, ABD ve Brezilya’nın düşük nispi birim (UV) değerleri ile düşük kaliteli Dikey Endüstri İçi Ticaret (DEİT) odaklı ihracat yaptığını ve maliyet avantajlarını kullanarak küresel pazarlarda rekabet ettiğini göstermektedir. Türkiye ise yüksek UV değerleri ile katma değeri yüksek, işlenmiş piliç ürünlerine yönelerek farklı bir ticaret stratejisi izlemektedir. Çin’in İBİ’sinin zamanla düşmesi, Türkiye ile ticaret stratejilerinin ve hedef pazarlarının ayrıştığını ortaya koymaktadır. Rusya, artan UV değerleriyle Yatay Endüstri İçi Ticaret (YEİT)’ten DEİT’e geçiş eğilimi sergileyerek Türkiye ile benzerlik göstermeye başlamaktadır. Hindistan ise çift yönlü bir strateji benimsemekte, zaman zaman kalite artışı sağlasa da son yıllarda fiyat rekabetine dayalı bir yaklaşım sergilemektedir. Türkiye’nin yüksek UV ve EİT eğilimi, ülkenin DEİT odaklı, yüksek kaliteli piliç ürünleri ihracatına yöneldiğini göstermektedir. Genel olarak, çalışma, küresel piliç ticaretinde ülkelerin farklı stratejiler benimsediğini ve Türkiye’nin rekabet avantajlarını sürdürebilmesi için ihracat stratejilerini çeşitlendirmesi gerektiğini ortaya koymaktadır.
Özgünlük/Değer: Bu çalışma, dış ticaret politikalarının çeşitlendirilmesi ve rekabet gücünün artırılması bağlamında, politika yapıcıların stratejik karar alma süreçlerine ve işletmelerin pazar konumlarını güçlendirmeye yönelik strateji geliştirmelerine katkı sağlayabilecek kritik göstergeler sunmaktadır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Agricultural Policy |
Journal Section | Research |
Authors | |
Early Pub Date | June 30, 2025 |
Publication Date | June 30, 2025 |
Submission Date | February 4, 2025 |
Acceptance Date | May 22, 2025 |
Published in Issue | Year 2025 Volume: 31 Issue: 1 |