شهدت الأناضول، ملتقى الحضارات والثقافات على مر العصور، دخولَ الإسلام إليها في القرن السابع الميلادي. ومع بداية القرن الحادي عشر، أصبحت موجات الهجرة التركية الكثيفة وما صاحبها من تأسيس إمارات جديدة ونظم حكم محلية؛ عاملاً حاسماً في تحويل الأناضول إلى مركز إشعاع حضاري إسلامي بارز. وفي خِضمّ هذه التحولات كان للتصوف الذي تبلور في العراق وإيران دورٌ مؤثر في تشكيل الحياة الدينية في الأناضول، لا سيما مع قدوم المتصوفة من خراسان الذين أسهموا في إثراء هذا المشهد.
من ناحية أخرى، اكتسبت الأنشطة الصوفية في الأناضول، التي يعود تاريخها إلى العصر السلجوقي والأيوبي، طابَعا مؤسَّسيّا. وقد أحاطت هذه الطرق الصوفية بالحياة الاجتماعية في الأناضول من جميع جوانبها من خلال أنشطتها في مجالات السياسة والعلم والفن والأدب والاقتصاد. ففي أواخر العصر السلجوقي في الأناضول، برزت العديد من الطرق الصوفية، ومن بينها المَولوية التي أخذت اسمها من جلال الدين الرومي، المنحدر من عائلة هاجرت من منطقة خراسان إلى الأناضول. وقد تميز الرومي بخطاب تجاوز المألوف في الفكر والممارسة الصوفية التقليدية التي كانت سائدة في المجتمع الأناضولي في القرن الثالث عشر. ومن خلال هذا الخطاب الفريد، استطاع الرومي أن يحقق شهرة واسعة تتجاوز الحدود الدينية والمذهبية والجغرافية، متميزا بذلك عن معاصريه.
تهدف هذه المقالة إلى تسليط الضوء على أصالة الخطاب الصوفي لجلال الدين الرومي الذي تجاوز حدود الأناضول، واستكشاف رؤيته الشاملة للإنسان. ولتحقيق هذه الغاية، سنعتمد على تحليل الخطابات الواردة في كتابه "المثنوي"، وذلك باستخدام مقاربةٍ نوعية، بغية فهم كيفية تحول الرومي إلى شخصية عالمية.
Anatolia, home to many cultures and civilizations, was introduced to Islam in the 7th century AD. From the 9th century onwards, new settlements and local administrations formed by the intensive migration of Turks transformed Anatolia into an important Islamic cultural centre. In this process, Sūfism understanding developed in Iraq and Iran affected the religious life in Anatolia, and Sūfīs coming from the Khorasan region further revitalized this structure. On the other hand, Sūfī activities in Anatolia dating back to the Seljuk and Ayyubid periods became institutionalized. With their activities in the fields of politics, science, art, literature, and economics, these Sūfī orders encircled the social life in Anatolia. Mawlaviyya, one of the orders that emerged in the last period of the Anatolian Seljuk State, takes its name from Mawlānā Jalāl al-Dīn Rūmī, who belonged to a family that migrated here from the Khorasan region. Mawlana emerged with a discourse that transcended the traditional Sūfī thought and practices familiar to the 13th-century Anatolian society. With this discourse, unlike his contemporaries, he reached a recognition that transcended religious, sectarian, and regional boundaries. This article deals with the originality of Mawlānā Jalāl al-Dīn Rūmī's Sūfī discourse that transcends time and space and, his general discourse on humanity. It aims to examine how Mawlānā became a universal personality based on his discourses in his work Masnawī and to analyse the subject with the data to be obtained with the qualitative approach method.
Pek çok kültür ve medeniyete ev sahipliği yapan Anadolu, milâdî VII. yüzyılda İslam’la tanışmıştır. XI. yüzyıldan itibaren Türklerin yoğun göçüyle oluşan yeni yerleşim alanları ve yerel yönetimler Anadolu’yu önemli bir İslam kültür merkezine dönüştürmüştür. Bu süreçte Irak ve İran’da gelişen tasavvuf anlayışı Anadolu’daki dinî yaşamı etkilemiş, Horasan bölgesinden gelen sûfîler de bu yapıyı daha da canlandırmışlardır. Diğer taraftan Anadolu’da Selçuklu ve Eyyûbî dönemine kadar uzanan tasavvufî faaliyetler kurumsal bir hal almıştır. Siyaset, ilim, sanat, edebiyat ve iktisat alanlarındaki faaliyetleriyle bu tarikatlar Anadolu’daki toplumsal hayatı çepeçevre kuşatmıştır. Anadolu Selçuklu Devletinin son döneminde ortaya çıkan tarikatlardan Mevlevîlik, adını Horasan bölgesinden buraya göç eden bir aileye mensup olan Mevlânâ Celaleddin-i Rûmî’den almaktadır. Mevlânâ, XIII. yüzyıl Anadolu toplumunun aşina olduğu geleneksel tasavvufî düşünce ve uygulamaları aşan bir söylemle ortaya çıkmıştır. Bu söylemiyle de çağdaşlarından farklı olarak din, mezhep ve bölgesel sınırları aşan bir tanınırlığa ulaşmıştır. Bu makale Mevlânâ Celaleddin-i Rûmî’nin Anadolu’nun sınırlarını aşan tasavvufî söyleminin özgünlüğünü ve insana dair genel söylemini konu edinmiştir. Mevlânâ’nın Mesnevî adlı eserindeki söylemlerinden hareketle nasıl evrensel bir kişiliğe dönüştüğü hususunun incelenmesi ve nitel yaklaşım yöntemi ile elde edilecek verilerle konunun tahlil edilmesi amaçlanmaktadır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Sufism |
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Publication Date | December 30, 2024 |
Submission Date | September 17, 2024 |
Acceptance Date | December 13, 2024 |
Published in Issue | Year 2024 Issue: 54 |
Journal of Sufi Science and Academic Research is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License (CC BY NC).