İzmir’in tarikatlar tarihine bakıldığında en çok dikkat çeken derviş gruplarından biri de Rifâîlerdir. Bu çalışmada Ege Bölgesi’nde son dönem Rifâî meşâyihinden biri olarak Ma‘rifî şeyhi Ahmed Kâzım Eymür Efendi ve İzmir’in kadîm semtlerinden biri olan İkiçeşmelik’te açmış olduğu Ma‘rifî tekkesinin faaliyetleri ele alınmaktadır. Manisa’daki Entekkeliler ocağında seyr u sülûk eğitimini tamamlayan Ahmed Kâzım Eymür Efendi, kendisine şeyhi Ali Feyzi Efendi tarafından verilen icâzetnâme ile İkiçeşmelik’te tekkesini açmış; Ma‘rifîlik’in İzmir’de daha da faal olmasında öncülük etmiştir. Böylece Kâhire’den İstanbul’a hicret eden Rifâî şeyhi Muhammed Fethu’l-Maârif’in (v. 1824) kurucusu olduğu Ma‘rifiyye kolunun İstanbul’dan İzmir’e olan seyrinde mühim bir rol oynamıştır. Bir Rifâî tekkesi olması hasebiyle burhan merâsimlerinin de yapıldığı İkiçeşmelik Dergâhı, mimârî bakımdan her ne kadar küçük bir yapıya sahip olsa da İzmir’in tasavvufî çehresini şekillendirmekte büyük bir rol oynamıştır. Mûsikîşinaslığı ve mevlithanlığıyla da maruf olan Ahmed Kâzım Eymür Efendi’nin cami ve mescidlerde yaptığı vaazlara halkın büyük bir teveccüh göstermesi, toplumun farklı kesimlerinden dervişlerinin olması, İkiçeşmelik dergâhında her pazartesi gecesi tertip edilen zikir meclislerinin inkıtâya uğramaması ve cenazesinde İkiçeşmelik sokaklarında büyük bir izdihamın yaşandığına bakılacak olursa bir Ma‘rifî şeyhi olarak irşad faaliyetlerinin bulunduğu mûhitte geniş bir yankı uyandırdığı anlaşılmaktadır. Fakat -edebî türde birkaç teliften başka- Rifâîlik-Ma‘rifilik tarihine dair yapılan herhangi bir akademik çalışmada bu kolun İzmir’deki temsilcilerinden biri olarak Ahmed Kâzım Eymür Efendi’nin ismi dahi geçmemektedir. Bu boşluğu tamamlamaya yönelik yaptığımız araştırmada ayrıca, Ma‘rifiyye’nin Ehl-i beyt sevgisinin derinden müşahede edildiği bir tarikat olmakla beraber bazı akademik çalışmalarda iddia edildiği gibi Alevî-Bektâşî bir meşrebe dayanıp dayanmadığı da tahlil edilmektedir.
عند النظر في تاريخ الطرائق في هذه الدراسة، يتم تناول الشيخ أحمد كاظم أيمور أفندي، أحد مشايخ الرفاعية في الفترة الأخيرة في منطقة إيجه، ونشاطات التكية المعرِفية التي افتتحها في حي إكي تشمليك، كان الشيخ أحمد كاظم أيمور أفندي قد أتم تعليمه في السلوك والتربية الروحية في تكية "أنتيكلي" في مانيسا، وافتتح تكيتَه في إكي تشمليك بعد أن حصل على الإجازة من شيخه علي فيضي أفندي، حيث كان له دور بارز في جعل المعرِفية أكثر نشاطًا في إزمير.وبهذا، لعب دورًا مهمًا في مسيرة الطريقة المعرِفية من إسطنبول إلى إزمير، وهي الطريقة التي أسسها الشيخ الرفاعي محمد فتح المعارف (ت. 1824)، الذي هاجر من القاهرة إلى إسطنبول. ورغم صغر حجم مبنى تكية إكي تشمليك من الناحية المعمارية، إلا أنها أدت دورًا كبيرًا في تشكيل الوجه الصوفي لإزمير.اشتهر الشيخ أحمد كاظم أيمور أفندي أيضًا بكونه من محبي الموسيقى الصوفية وبارعًا في قراءة الموالد، وكان خطيبًا يجذب جمهورًا واسعًا في المساجد. كما كان له مريدون من مختلف فئات المجتمع، ولم تتوقف مجالس الذكر التي كان يعقدها في تكية إكي تشمليك مساء كل يوم اثنين. ومع ذلك، وعلى الرغم من وجود عدة مؤلفات أدبية قليلة، إلا أن اسم أحمد كاظم أيمور أفندي لا يُذكر حتى في أي دراسة أكاديمية عن تاريخ الرفاعية أو المعرِفية، بصفته أحد ممثلي الطريقة المعرِفية في إزمير. ومن خلال هذا البحث الذي نقوم به لسد هذه الفجوة، نحلل أيضًا ما إذا كانت المعرِفية، التي تتميز بحبها العميق لأهل البيت، تستند إلى مشرب علوي-بكتاشي، كما يُزعم في بعض الدراسات الأكاديمية
In this study, we explore the significant influence of Shaykh Ahmed Kāzım Eymür Efendi, a Ma‘rifī shaykh from the Aegean Region, and the Ma‘rifī lodge he founded in İkiçeşmelik, an ancient neighbourhood in İzmir. Completing his spiritual training at the Entekkeliler lodge in Manisa, he established his lodge in İkiçeşmelik with approval from his mentor, Ali Feyzi Efendi. In this way, he played a significant role in the journey of the Ma‘rifiyya branch, founded by the Rifā‘ī shaykh Muhammad Fath al-Ma‘ârif (d. 1824), who had migrated from Cairo to Istanbul, from Istanbul to İzmir. Although architecturally small, the İkiçeşmelik Lodge, where the burhān ceremonies were held due to its affiliation with the Rifā‘ī order, played a major role in shaping İzmir's mystical character. Ahmed Kāzım Eymür Efendi was renowned for his musical expertise and his role as a mevlithan. His sermons attracted diverse groups of followers, his dhikr gatherings continued uninterrupted every Monday, and his funeral drew large crowds, highlighting his widespread impact. Ahmed Kāzım Eymür Efendi’s name is not even mentioned in any academic studies on the history of the Rifā‘iyya-Ma‘rifiyya, as one of the representatives of the Ma‘rifiyya in İzmir. In our research aimed at filling this gap, we also analyse whether, as claimed in some academic studies, the Ma‘rifiyya is based on an Alavī-Baktashī inclination, despite being a Sufi order deeply rooted in the love for Ahl al-Bayt.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Sufism |
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Publication Date | December 30, 2024 |
Submission Date | September 18, 2024 |
Acceptance Date | November 19, 2024 |
Published in Issue | Year 2024 Issue: 54 |
Journal of Sufi Science and Academic Research is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License (CC BY NC).