BibTex RIS Kaynak Göster

Effects of soil salinity levels on nutrient contents and ın vitro gas productions of some graminious forages

Yıl 2015, Cilt: 3 Sayı: 1, 9 - 15, 30.07.2015

Ünal Kılıç Sabri Yurtseven Mustafa Boğa Salih Aydemir

Öz

The aim of this study was to determine the effects of soil salinity on chemical composition, in vitro gas production and gas production kinetics of some grass forages. In this study, five grass forages (Barley - Hordeum vulgare, Prennial grass - Lolium perenne, Reed Fescue - Festuca arundinacea, tritikale - X Tritosecale and crested wheatgrass - Agropyron cristatum) were used. Three infertile Holstein cows with ruminal cannulas were used in in vitro gas production technique. Salinity doses (saltless (Electrical conductivity (EC) < 4 dS/m; low salinity (4 dS/m > EC < 8 dS/m), medium salinity (8 dS/m > EC < 16 dS/m) and high salinity (16 dS/m > EC)) were tested for all grass forages. The findings of the present study indicated that there are significant effects of grasses, salinity and grasses*salinity interactions in terms of chemical composition, in vitro gas production and estimated parameters (P<0.05). But, there are no effects of salinity in terms of the gas production from the immediately soluble fraction (a value) and gas production for 3 hours (P>0.05). Highest OMD, ME and NEL values were determined at high salinity soils for barley; at low salinity soils for perennial grass and at saltless soils for crested wheatgrass (P<0.05)

Anahtar Kelimeler

In vitro gas production soil salinity forage grasses relative feed value Harran Plain

Kaynakça

  • AOAC, 1990. Official Method of Analysis. Association of Official Analytical Chemists 15th ed., 66-88, Washington, DC.
  • Ashraf M, 1994. Breeding for salinity tolerance in plants. Crit Rev Plant Sci,13,17-42.
  • Aydemir S, Çullu MA, Polat T, Sönmez O, Dikilitaş M, Akıl H, 2008. Tuzlanma etkisinde kalan Şanlıurfa-Harran Ovası topraklarının kullanım durumları ve iyileştirilebilme olanakları. Sulama-Tuzlanma Konferansı. 12-13 Haziran, sayfa: 45-62, Şanlıurfa.
  • Baytekin H, Kızılşimşek M, Demiroğlu G, 2009. Çim ve ayrık türleri. Editörler: Rıza Avcıoğlu, Rüştü Hatipoğlu, Yaşar Karadağ, Yembitkileri buğdaygil ve diğer familyalardan yembitkileri Cilt III. Bölüm 19:561-572, Emre Bas. İzmir.
  • Chapman HD, Pratt PF, 1982. Methods of analysis for soils, plants and water. (Chapman Publisher: Riverside, CA). Methods of Soil Analysis Part 1: Physical and Mineralogical Methods 2nd Edition. Agronomy Series No: 9. Am. Soc. of Agronomy and Soil Sci. Soc. of Am. Inc. Publisher, Madison, Wisconsin USA. Pp: 363-381.
  • El Shaer HM, 2010. Halophytes and salt-tolerant plants as potential forage for ruminants in the Near East region. Small Ruminant Res, 91, 3-12.
  • Elçi Ş, 2006.Baklagil ve buğdaygil yem bitkileri. T.C. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı. ISBN 975-407-189-6.
  • Getachew G, DePeters EJ, Robinson, PH, 2004. In vitro gas production provides effective method for assessing ruminant feeds. Calif Agr, 58 (1): 54–58.
  • Kotuby J, Koenic R, Kitchen B, 2000. Salinity and plant tolerance. Utah State University Extension. URL: https://extension.usu.edu/files/publications/publication/AG-SO-03.pdf Erişim tarihi: [Mart 2010].
  • Maas EV, 1985. Crop tolerance to saline sprinkling waters. Plant and Soil, 89:273-284.
  • Menke KH, Raab L, Salewski A, Steingass H, Fritz D, Schneider W, 1979. The estimation of the digestibility and metabolizable energy content of ruminant feedingstuffs from the gas production when they are incubated with rumen liquor in vitro. J Agric Sci, Camb. 93:217–222.
  • Menke KH, Steingass H, 1988. Estimation of the energetic feed value obtained from chemical analysis and in vitro gas production using rumen fluid. Anim Res Devl, Separate Print, 28:7-55.
  • Ørskov ER, McDonald I, 1979. The estimation of protein degradability in the rumen from incubation measurements weighted according to rate of passage. J Agric Sci, Camb. 92: 499–503.
  • Owensby CE, Cochran RC, Auen LM, 1996. Effect of elevated corbondioxide on forage quality for ruminants. Körner, C. and F. Bazzaz eds, In Carbon Dioxide, Populations, and Communities. Physiologic Ecology Series. San Diego, Academic Press. p. 363-371.
  • Umucalilar HD, Coskun B, Gülsen N, 2002. In situ rumen degradation and in vitro gas production of some selected grains from Turkey. J Anim Physiol Anim Nutr, 86:288-297.
  • Ünlükara A, Cemek B, Karadavut S, 2006. Farklı çevre koşulları ile sulama suyu tuzluluğu ilişkilerinin domatesin büyüme, gelişme, verim ve kalitesi üzerindeki etkileri GOÜ Zir Fak Derg, 23 (1), 15-23.
  • Van Dyke NJ, Anderson PM, 2000. Interpreting a forage analysis. Alabama cooperative extension. Circular ANR-890.
  • Van Soest PJ, Robertson JB, Lewis BA, 1991. Methods of dietary fiber, neutral detergent fiber, and nonstarch polysaccarides in relation to animal nutrition. J Dairy Sci, (74):3583-3597.
  • Wang RZ, 2005. Demografic variation and biomass allocation of Agropyron cristatum grown on stepe and dune sites in the hunshandake desert North Chine. Grass Forage Sci, 60, 99-102.

Farklı toprak tuzluluk düzeylerinin bazı buğdaygil yem bitkilerinin in vitro gaz üretimi ve yem değerleri üzerine etkisi

Yıl 2015, Cilt: 3 Sayı: 1, 9 - 15, 30.07.2015

Ünal Kılıç Sabri Yurtseven Mustafa Boğa Salih Aydemir

Öz

Bu çalışma bazı buğdaygil yem bitkilerinin in vitro gaz üretimi, gaz üretim kinetikleri ve kimyasal kompozisyonları üzerine toprak tuzluluğunun etkilerini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Çalışmada yem bitkisi olarak; arpa (Hordeum vulgare), ingiliz çimi (Lolium perenne), ayrık (Agropyron cristatum), tritikale (X Tritosecale) ve kamışsı yumak (Festuca arundinacea) kullanılmıştır. İn vitro gaz üretim tekniğinde 3 baş kısır, rumen kanüllü Holstein ırkı sığır kullanılmıştır. Tuzluluk düzeyleri; tuzsuz (Elektriksel iletkenlik (EC) < 4 dS/m; az tuzlu (4 dS/m > EC < 8 dS/m), orta tuzlu (8 dS/m > EC < 16 dS/m) ve yüksek tuzlu (16 dS/m > EC) olmak üzere belirlenmiştir. Yemlerin in vitro gaz üretimi, gaz üretim kinetikleri ve kimyasal kompozisyonları bakımından buğdaygil kaba yemleri, tuzluluk ve buğdaygil kaba yemleri*tuzluluk intereksiyonları önemli bulunmuştur (P0.05), NDF bakımından arpa, tritikale ve ayrık bitkilerinde; ham protein bakımından kamışsı yumak, tritikale ve ayrık bitkisinde; nisbi yem değeri (NYD) bakımından ise arpa ve ayrık bitkilerinde tuzluluğun etkisi önemli görülmüştür (P

Anahtar Kelimeler

Orkide salep toprak fiziksel ve kimyasal özellikler besin elementi

Kaynakça

  • AOAC, 1990. Official Method of Analysis. Association of Official Analytical Chemists 15th ed., 66-88, Washington, DC.
  • Ashraf M, 1994. Breeding for salinity tolerance in plants. Crit Rev Plant Sci,13,17-42.
  • Aydemir S, Çullu MA, Polat T, Sönmez O, Dikilitaş M, Akıl H, 2008. Tuzlanma etkisinde kalan Şanlıurfa-Harran Ovası topraklarının kullanım durumları ve iyileştirilebilme olanakları. Sulama-Tuzlanma Konferansı. 12-13 Haziran, sayfa: 45-62, Şanlıurfa.
  • Baytekin H, Kızılşimşek M, Demiroğlu G, 2009. Çim ve ayrık türleri. Editörler: Rıza Avcıoğlu, Rüştü Hatipoğlu, Yaşar Karadağ, Yembitkileri buğdaygil ve diğer familyalardan yembitkileri Cilt III. Bölüm 19:561-572, Emre Bas. İzmir.
  • Chapman HD, Pratt PF, 1982. Methods of analysis for soils, plants and water. (Chapman Publisher: Riverside, CA). Methods of Soil Analysis Part 1: Physical and Mineralogical Methods 2nd Edition. Agronomy Series No: 9. Am. Soc. of Agronomy and Soil Sci. Soc. of Am. Inc. Publisher, Madison, Wisconsin USA. Pp: 363-381.
  • El Shaer HM, 2010. Halophytes and salt-tolerant plants as potential forage for ruminants in the Near East region. Small Ruminant Res, 91, 3-12.
  • Elçi Ş, 2006.Baklagil ve buğdaygil yem bitkileri. T.C. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı. ISBN 975-407-189-6.
  • Getachew G, DePeters EJ, Robinson, PH, 2004. In vitro gas production provides effective method for assessing ruminant feeds. Calif Agr, 58 (1): 54–58.
  • Kotuby J, Koenic R, Kitchen B, 2000. Salinity and plant tolerance. Utah State University Extension. URL: https://extension.usu.edu/files/publications/publication/AG-SO-03.pdf Erişim tarihi: [Mart 2010].
  • Maas EV, 1985. Crop tolerance to saline sprinkling waters. Plant and Soil, 89:273-284.
  • Menke KH, Raab L, Salewski A, Steingass H, Fritz D, Schneider W, 1979. The estimation of the digestibility and metabolizable energy content of ruminant feedingstuffs from the gas production when they are incubated with rumen liquor in vitro. J Agric Sci, Camb. 93:217–222.
  • Menke KH, Steingass H, 1988. Estimation of the energetic feed value obtained from chemical analysis and in vitro gas production using rumen fluid. Anim Res Devl, Separate Print, 28:7-55.
  • Ørskov ER, McDonald I, 1979. The estimation of protein degradability in the rumen from incubation measurements weighted according to rate of passage. J Agric Sci, Camb. 92: 499–503.
  • Owensby CE, Cochran RC, Auen LM, 1996. Effect of elevated corbondioxide on forage quality for ruminants. Körner, C. and F. Bazzaz eds, In Carbon Dioxide, Populations, and Communities. Physiologic Ecology Series. San Diego, Academic Press. p. 363-371.
  • Umucalilar HD, Coskun B, Gülsen N, 2002. In situ rumen degradation and in vitro gas production of some selected grains from Turkey. J Anim Physiol Anim Nutr, 86:288-297.
  • Ünlükara A, Cemek B, Karadavut S, 2006. Farklı çevre koşulları ile sulama suyu tuzluluğu ilişkilerinin domatesin büyüme, gelişme, verim ve kalitesi üzerindeki etkileri GOÜ Zir Fak Derg, 23 (1), 15-23.
  • Van Dyke NJ, Anderson PM, 2000. Interpreting a forage analysis. Alabama cooperative extension. Circular ANR-890.
  • Van Soest PJ, Robertson JB, Lewis BA, 1991. Methods of dietary fiber, neutral detergent fiber, and nonstarch polysaccarides in relation to animal nutrition. J Dairy Sci, (74):3583-3597.
  • Wang RZ, 2005. Demografic variation and biomass allocation of Agropyron cristatum grown on stepe and dune sites in the hunshandake desert North Chine. Grass Forage Sci, 60, 99-102.
Toplam 19 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Diğer ID JA25HA75RU
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Ünal Kılıç Bu kişi benim

Sabri Yurtseven Bu kişi benim

Mustafa Boğa Bu kişi benim

Salih Aydemir Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 30 Temmuz 2015
Yayımlandığı Sayı Yıl 2015 Cilt: 3 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Kılıç, Ü., Yurtseven, S., Boğa, M., Aydemir, S. (2015). Farklı toprak tuzluluk düzeylerinin bazı buğdaygil yem bitkilerinin in vitro gaz üretimi ve yem değerleri üzerine etkisi. Toprak Bilimi Ve Bitki Besleme Dergisi, 3(1), 9-15.
AMA Kılıç Ü, Yurtseven S, Boğa M, Aydemir S. Farklı toprak tuzluluk düzeylerinin bazı buğdaygil yem bitkilerinin in vitro gaz üretimi ve yem değerleri üzerine etkisi. tbbbd. Temmuz 2015;3(1):9-15.
Chicago Kılıç, Ünal, Sabri Yurtseven, Mustafa Boğa, ve Salih Aydemir. “Farklı Toprak Tuzluluk düzeylerinin Bazı buğdaygil Yem Bitkilerinin in Vitro Gaz üretimi Ve Yem değerleri üzerine Etkisi”. Toprak Bilimi Ve Bitki Besleme Dergisi 3, sy. 1 (Temmuz 2015): 9-15.
EndNote Kılıç Ü, Yurtseven S, Boğa M, Aydemir S (01 Temmuz 2015) Farklı toprak tuzluluk düzeylerinin bazı buğdaygil yem bitkilerinin in vitro gaz üretimi ve yem değerleri üzerine etkisi. Toprak Bilimi ve Bitki Besleme Dergisi 3 1 9–15.
IEEE Ü. Kılıç, S. Yurtseven, M. Boğa, ve S. Aydemir, “Farklı toprak tuzluluk düzeylerinin bazı buğdaygil yem bitkilerinin in vitro gaz üretimi ve yem değerleri üzerine etkisi”, tbbbd, c. 3, sy. 1, ss. 9–15, 2015.
ISNAD Kılıç, Ünal vd. “Farklı Toprak Tuzluluk düzeylerinin Bazı buğdaygil Yem Bitkilerinin in Vitro Gaz üretimi Ve Yem değerleri üzerine Etkisi”. Toprak Bilimi ve Bitki Besleme Dergisi 3/1 (Temmuz 2015), 9-15.
JAMA Kılıç Ü, Yurtseven S, Boğa M, Aydemir S. Farklı toprak tuzluluk düzeylerinin bazı buğdaygil yem bitkilerinin in vitro gaz üretimi ve yem değerleri üzerine etkisi. tbbbd. 2015;3:9–15.
MLA Kılıç, Ünal vd. “Farklı Toprak Tuzluluk düzeylerinin Bazı buğdaygil Yem Bitkilerinin in Vitro Gaz üretimi Ve Yem değerleri üzerine Etkisi”. Toprak Bilimi Ve Bitki Besleme Dergisi, c. 3, sy. 1, 2015, ss. 9-15.
Vancouver Kılıç Ü, Yurtseven S, Boğa M, Aydemir S. Farklı toprak tuzluluk düzeylerinin bazı buğdaygil yem bitkilerinin in vitro gaz üretimi ve yem değerleri üzerine etkisi. tbbbd. 2015;3(1):9-15.