Amaç: Çalışmamızda 2004-2012 yılları arasında Modifye Lapidus prosedürü uyguladığımız 67 hastayı restrospektif olarak değerlendirdik.
Gereç ve Yöntemler: Hastaların 61’I Kadın,6’sı erkekti. Hastaların ortalama yaşı 51’di .Hastaların ortalama takip süresi yaklaşık 10yıl’dı (6-14 yıl). Hastaların klinik muayenesiyle birlikte ameliyat öncesi ,ameliyat sonrası en son takipte basarak çekilmiş ayak grafileri alınmıştır.Bu grafilerde intermetatarsal açı (İMA),halluks abduktus açısı (HAV) ve tibial sesamoid pozisyonu (TSP) değerlendirildi.
Bulgular: Hastalarımızda İMA ve HAA’da sırasıyla 9.6⁰ ve 21.4⁰ ortalama düzelme sağlandı. İMA ve HAA’da ameliyat öncesi ve ameliyat sonrası radyografilerde istatiksel olarak anlamlı bir fark mevcuttu (p<0.001).Kaynamama nedeniyle revize ettiğimiz bir hastamız hariç hiçbirisinde greft kullanmadık.Komplikasyon olarak 4 hastamızda kaynamama,2 hastamızda kaynamama,3 hastamızda intraoperative kılavuz teli kırılması,2 hastamızda vida kırılması,5 hastamızda yüzeysel enfeksiyon,1 hastamızda FHL rüptürüyle karşılaştık.Takiplerde hiçbir hastamızda halluks valgus rekürrensiyle karşılaşmadık.
Sonuç: Biz Modifiye Lapidus artrodezi 1. sıra hipermobilitesiyle birlikte olan halluks valguslarda ve ciddi halluks valguslarda kullanabileceğimiz ve kuvvetli düzeltme sağlayabileceğimiz bir prosedür olduğu kanaatine vardık.
yok
72300690-799
Prof. Dr. Ali Öznur
Aim: In this study we presented a review of 67 Modified Lapidus procedure performed between 2004 and 2012.
Material and Methods: There were 61 females and 6 males. The mean age of patients was 51 years. The average follow-up was 10 years (6-14 years).The patients were evaluated preoperatively,postoperatively and last follow up using standard weight bearing radiographs and clinical examination.The radiographs were evaluated for intermetatarsal angle (IMA),hallux abductus angle (HAA) and tibial sesamoid position (TSP).
Results: The mean improvement at IMA and HAA was respectively 9.6⁰ and 21.4⁰.There was statically significant difference at IMA and HAA preoperatively and postoperatively (p<0.001).We didn’t use graft for any patients except one patient which was revised for nonunion.Complications include delayed union (n=4),nonunion (2),intraoperative guide wire breakage (n=3),screw breakage (n=2),superficial infection (n=5),FHL rupture (n=1).There were no recurrences of hallux valgus at follow up.
Conclusion: Modified Lapidus procedure is both a predictable and durable procedure for the powerful correction for severe hallux valgus and first ray hypermobility.
72300690-799
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Health Care Administration |
Journal Section | Orıgınal Artıcle |
Authors | |
Project Number | 72300690-799 |
Publication Date | March 21, 2020 |
Published in Issue | Year 2020 Volume: 11 Issue: 2 |
e-ISSN: 2149-8296
The content of this site is intended for health care professionals. All the published articles are distributed under the terms of
Creative Commons Attribution Licence,
which permits unrestricted use, distribution, and reproduction in any medium, provided the original work is properly cited.